Είναι από τους πιο έμπειρους και σημαντικούς σκηνοθέτες που διαθέτει το θέατρο με πολλές επιτυχίες στο παλμαρέ του! Παρά το νεαρό της ηλικίας του, ο χαρισματικός και γνώστης του αντικειμένου του, αδιαμφισβήτητα, Κώστας Γάκης ξέρει πότε και πώς να χρησιμοποιεί τους νεωτερισμούς και τη λεγόμενη ”φρεσκάδα”- έτσι την αποκαλούν όλοι την αποδόμηση- στα έργα που ανεβάζει. Είναι οξυδερκής, εμπνευσμένος, ευρηματικός, δημιουργικός, ευφάνταστος, άριστα καταρτισμένος και με σοβαρή εντρύφηση στο λειτούργημά του και μπορεί να αντιληφθεί πασιφανώς πότε ένα έργο επιδέχεται ή όχι κάποιες πινελιές νεωτερισμού ή εξ ολοκλήρου avant garde σκηνοθεσία! Γιατί, και τον παλμό του σημερινού θεατρόφιλου κοινού και της νεολαίας κατανοεί και έχει σκηνοθετήσει στο παρελθόν έργα με ρηξικέλευθα ανεβάσματα που ταίριαζαν, όμως, απόλυτα! Είναι, επίσης, από τους λίγους σκηνοθέτες που λειτουργεί υπέρ του συνόλου και όχι προς ίδια προβολή γιατί θέλει να επιτύχει το επιθυμητό και ατμοσφαιρικό αποτέλεσμα που απαιτείται από τον συγγραφέα που έγραψε το έργο. Σέβεται και αγαπά τους ηθοποιούς του και χαρίζει παραστάσεις στο κοινό που δημιουργούν τη λεγόμενη μέθεξη του θεάτρου. Η πρόσφατη sold out επιτυχία του το τρυφερό, συγκινητικό και αριστουργηματικό έργο του Τζεφ Μπάρον ”Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν” έρχεται στη Θεσσαλονίκη στις 19 Απριλίου στο Radio City Theater και δεν πρέπει να το χάσετε. Ρεσιτάλ ερμηνείας επί σκηνής από τον αειθαλή και σπουδαίο Γιώργο Κωνσταντίνου της παλαιάς γενιάς και το λαμπερό ταλαντούχο Αποστόλη Τότσικα της νέας! Ο γοητευτικός σκηνοθέτης του καλού θεάτρου Κώστας Γάκης από το Α ως το Ω.
Αβεβαιότητα: Οι επιφανειακές μας βεβαιότητες είναι ένας τρόπος να ξεγελάσουμε το ταραχώδες και αναπάντεχο της ζωής. Έχει ενδιαφέρον να αφεθούμε και να εμπιστευτούμε ότι στην πραγματικότητα δεν γνωρίζουμε τίποτα.
Βία: Λωρίδα της Γάζας. Τι θα κάνουμε επιτέλους γι’ αυτό; Τακτική βία, αδιαφάνεια και διαπλοκή της εγχώριας απάνθρωπης και ανεξέλεγκτης εξουσίας. Τι θα κάνουμε επιτέλους γι’ αυτό;
Γιώργος Κωνσταντίνου: Ένας μαγικός ηθοποιός, ένας φιλόσοφος της ζωής, ένας νεότατος νους, ένας θαυμάσιος άνθρωπος. Προνόμιο να θεωρείσαι φίλος του!
Διαφορετικότητα: Είναι μια εποχή στην οποία διαρρηγνύουμε όλοι τα ιμάτιά μας για το πόσο διαφορετικοί είμαστε, ενώ συστηματικά λησμονούμε όλο όσα μας ενώνουν, όλα όσα έχουμε κοινά.
Έμπνευση: Τα κοτσύφια που κελαηδούν ακόμη μέσα στο γαλάζιο της αυγής, ο ήλιος κάθε πρωί, η άνοιξη, τα φιλόξενα χαμόγελα των ανθρώπων, η ευγένεια, η καλή καρδιά.
Ζωή: Ανεξήγητο και συναρπαστικό δώρο!
Ηθοποιοί: Ενδιαφέροντα και αλλόκοτα πλάσματα…
Θηριωδίες σημερινής εποχής: Παρά τις σφαγές, παρά τη σκληράδα επιμένω να βλέπω το φως και όχι το θηρίο στη λέξη “άνθρωπος”
Ιδεαλιστής: Στις πράξεις φαίνεται. Πήξαμε στις ιδέες και στην πάρλα. Μίλα μου για ό,τι θες, όσες ώρες θες. Εφάρμοσέ το και με έπεισες.
Κάθε Πέμπτη κύριε Γκριν: Δύο άνθρωποι που τους χωρίζουν χάσματα ηλικίας, φύλου, κοσμοθεωρίας καταφέρνουν να πλάσουν στέρεη γέφυρα και να ανταμώσουν σε μια σπαραχτική αγκαλιά. Αυτό το θεατρικό θαύμα δεν θα είχε συντελεστεί χωρίς τον Αποστόλη Τότσικα και τη φλογερή βουτιά του στο ρόλο του Ρος Γκάρντινερ , τον Βασίλη Ζήση και τη Φωτεινή Κιμπαροπούλου που φρόντισαν όλα τα κομμάτια της παραγωγής, την Νατάσα Φαίη Κοσμίδου στις ιδέες της σκηνοθεσίας και την εμψύχωση, τον Κώστα Τζίρα στον αισθαντικό χειρισμό φώτων και ήχων και όλη την ομάδα του backstage του ανανεωμένου θεάτρου Αργώ που υπερέβαλε σε αγάπη και υποστήριξη!
Λύτρωση: Η ανθρωπιά, η ποίηση, η εργατικότητα, και η ευγένεια – με μια λέξη… η αγάπη!
Μοναχικότητα: Θαυμάσιο ξέφωτο και καταφύγιο. Αξίζει κανείς να δίνει τακτικά ραντεβού μαζί του.
Νεωτερισμοί: Σύγχρονο είναι ό, τι συγκινεί τη σύγχρονη ψυχή. Όμορφα τα νέα βλαστάρια όμορφη και η γηραιά δρυς κάτω από τον ίσκιο της οποίας ανθίζουμε εμείς και οι όποιοι άτσαλοι ή ουσιαστικοί νεωτερισμοί μας.
Ξένοι ή Έλληνες συγγραφείς: Σεφέρης και Λούις Σεπούλβεδα, Βάσω Χρυσοστομίδου και Φερνάντο Πεσόα.
Ομοφοβία: Ακόμη έχουμε πολύ δρόμο…
Παρόν: Ευγνωμοσύνη για κάθε στιγμή.
Ραδιουργίες ηγετών: Εμείς τι κάνουμε στο εδώ και στο τώρα αντί να κατηγορούμε γενικώς και αορίστως συστήματα και ηγέτες;
Σκηνοθεσία: Μια αισθητηριακή πανδαισία υλικών, ένας ζωηρός και κινούμενος πίνακας χρωμάτων, φωτοσκιάσεων, εκλεκτών λέξεων, ανθρώπινων κραδασμών, μια παλλόμενη ολοζώντανη μαγεία που είχα την τύχη σε αυτή τη ζωή να συναντήσω.
Τζεφ Μπάρον: Ένας φίλος από την αγαπημένη Νέα Υόρκη. Χαρά μεγάλη που μεταφράσαμε μαζί στα ελληνικά το έργο του. Χαρά μεγάλη που έμεινε με τον άντρα του για μια εβδομάδα στο σπίτι μου στον Εύδηλο Ικαρίας. Χαρά μεγάλη που συμφάγαμε οι δύο οικογένειες. Χαρά μεγάλη για το δώρο του Γκριν!
Υπερφίαλος: Πολύ δύσκολο να το αποφύγει οποιοσδήποτε αυτό μέσα στο ανταγωνιστικό πλαίσιο που ζούμε. Μακάρι να έχουμε στη ζωή φίλους και συντρόφους που να μας δίνουν καμιά καρπαζιά όταν πέφτουμε σε αυτή την αναξιότητα…
Φαντασία: Το μέλι της ζωής, ο βασικός της άξονας. Το ανθρώπινο ζώο εφοδιάστηκε (ευτυχώς) με αυτό το εργαλείο για να νοηματοδοτεί τα ανεξήγητα, τα μυστηριακά και τα άφατα του κόσμου ετούτου…
Χάρισμα: Καθένας έχει κι από ένα χάρισμα. Καθένας μπορεί να είναι ένα χάρισμα για τη ζωή των άλλων…
Ψυχισμός: Όλα έχουν ψυχή, οι άνθρωποι, τα ζώα, τα δέντρα, ακόμα και τα άψυχα. Η κβαντική φυσική μάς δείχνει ότι ακόμη και τα ηλεκτρόνια έχουν μία. Αξίζει να εμπιστευτούμε τον μεγάλο ψυχισμό αυτού του κόσμου, το μέγα καρδιοχτύπι που λέει κι ο Παλαμάς.
Ωραίες παραστάσεις: Εκείνες που σε φροντίζουν, σε φορτίζουν, σε ενδυναμώνουν. Εκείνες που φεύγεις με την καρδιά σου τρικυμισμένη από την ανθρωπιά…
Σχόλια για αυτό το άρθρο