Aπό μικρούς, μας λένε πως πρέπει πάντα να λέμε την αλήθεια. Σύντομα όμως, αντιλαμβανόμαστε οτι μερικές φορές αποφεύγουμε πολλούς μπελάδες λέγοντας ένα μικρό, «αθώο» ψέμα. Κάποιοι, ενστερνίζονται αυτή την τόσο βολική διέξοδο και χρησιμοποιούν το ψέμα χωρίς καμία συστολή. Ανάλογα με τη σβελτάδα τους και την καλή τους μνήμη, συντηρούν τις ψευδείς καταστάσεις που δημιούργησαν προς το συμφέρον τους, ή έτσι νομίζουν.
Είναι όμως έτσι;
Αυτό, που δεν μας μαθαίνουν συχνά από μικρούς, είναι οτι «ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο», που σημαίνει οτι αργά ή γρήγορα η αλήθεια θα μαθευτεί. Και ευτυχώς, που έτσι έχουν τα πράγματα και η αλήθεια
έχει τη δύναμη, να αποκαλύπτεται πάντοτε.
Στην πραγματικότητα, η αλήθεια είναι για κάθε περίπτωση μία. Ενώ τα ψέματα, μπορούν να πάρουν άπειρες μορφές. Εκτός αυτού, η αλήθεια όντας μία, παραμένει στο νού μας και μπορούμε να την ανακαλέσουμε ανά πάσα στιγμή, ενώ γιά το ψέμα, με τις χιλιάδες μορφές του, χρειάζεται προσπάθεια, γερή μνήμη και νέα ψέματα για να συντηρείται. Σκεφθείτε, πόσα δεινά θα είχαμε αποφύγει άν οι πολιτικοί μας και το alter ego τους, οι δημοσιογράφοι, μας έλεγαν αλήθειες, αντί να χαϊδεύουν τα αυτιά μας, με απατηλές υποσχέσεις και
επιτήδεια παραπληροφόρηση ή με μισές αλήθειες για στοχευμένα συμπεράσματα. Aν μπορούσαν οι άνθρωποι να λένε Όχι, όταν πρέπει να το πούν, θα είχαμε μία καλύτερη κοινωνία. Πόσες φορές δεν σας έτυχε, να σας πούνε όχι σε μία ερώτηση που κάνατε σε κάποιον. Ενώ γνωρίζουν πολύ καλά, οτι η απάντησή τους είναι αρνητική, για διάφορους λόγους απαντούν καταφατικά και μάλιστα με μεγάλη φυσικότητα. Ψεύδονται δηλαδή, απροκάλυπτα. Τους βολεύει, και λένε αυτό που νομίζουν οτι ο συνομιλητής τους θέλει να ακούσει. Έτσι, προσωρινά ξεπερνούν την αντιπαράθεση και για αργότερα, έχει ο Θεός, κάποια άλλη δικαιολογία ή ψέμα θα σκαρφιστούν για να γλυστρήσουν.
Με τα ψέματα, πρέπει κανείς να θυμάται τί έχει πεί, αν δεν θέλει να αποκαλυφθεί αλλά και να το υποστηρίζει με, τί άλλο; άλλα ψέματα. Έχουμε δεί τόσα κινηματογραφικά έργα που βασίστηκαν πάνω σ’ αυτή την κατάσταση, από κωμωδίες μέχρι δράματα.
Όταν δε, στιγματιστεί κάποιος σαν ψεύτης, θα είναι πολύ δύσκολο γι’ αυτόν να γίνει πιστευτός ακόμα και όταν λέει την αλήθεια. Η τιμωρία του, για την συμπεριφορά αυτή, θα είναι η κατάρα της ζωής του. Θα πρέπει να υποστηρίζει, κάθε τι που λέει, προσπαθώντας να γίνει πιστευτός.
Πώς, θα αναγνωρίζετε σχετικά εύκολα τους ψεύτες; αν δεν είναι πολύ καλά
εκπαιδευμένοι, την ώρα που εκστομίζουν το ψέμα τους, συνήθως αποφεύγουν να κοιτάζουν
τον συνομιλητή τους απ’ ευθείας στα μάτια και το βλέμμα τους κοιτάζει προς τα κάτω, έστω και για
μιά στιγμή. Επιπλέον, η γλώσσα του σώματος, (body language) δεν συνάδει με τα λεγόμενά τους και πολύ συχνά αναγκάζονται να λένε, «αλήθεια λέω». Τελικά, αξίζει να αναλωνόμαστε και να εκθέτουμε τον εαυτό ας για ένα ψέμα;
Αφού, αργά ή γρήγορα, η αλήθεια θα λάμψει.
Σχόλια για αυτό το άρθρο