΄Εγινε γνωστός από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες πρωταγωνιστούσε και απέκτησε φανατικό κοινό, ιδιαίτερα στο ασθενές φύλο. Είναι νέος, ωραίος, σοβαρός και συνδυάζει την εικόνα του «καλού παιδιού», γι’αυτό και οι περισσότερες μαμάδες – ιδιαίτερα μετά το σήριαλ «θα βρεις το δάσκαλό σου» – θα τον ήθελαν γαμπρό για την κόρη τους. Αισθάνεται τυχερός – όπως ομολογεί ο ίδιος – που δουλεύει από την πρώτη στιγμή που τελείωσε τη Δραματική Σχολή και αγαπά με πάθος τη δουλειά του. Ο Μάριος Αθανασίου, ο οποίος πρωταγωνιστεί στην ξεκαρδιστική κωμωδία «Hangover IV», που παίζεται στο θέατρο ΕΓΝΑΤΙΑ, μας έχει αποδείξει όλα αυτά τα χρόνια μέσα από την καλλιτεχνική του διαδρομή, ότι το ταλέντο και η γοητεία δεν αλληλοεξοντώνονται…
– Σε πειράζει το γεγονός ότι έγινες γνωστός από την τηλεόραση και όχι από το θέατρο;
Δε σκέφτηκα ποτέ το μέσο, που θα χρησιμοποιούσα για να γίνω γνωστός. Αγαπώ εξίσου και το θέατρο και την τηλεόραση. Το μέλημά μου δεν ήταν το πώς θα γίνω γνωστός, αλλά να εξασκώ το επάγγελμα που μου αρέσει.
-Η έντονη απασχόλησή σου στην τηλεόραση, έχει αφαιρέσει σημαντικά πράγματα από τη σχέση σου με το θέατρο;
Το τι είναι αυτό που χάνεις δεν το ξέρεις. Προφανώς τα πράγματα μπορεί να ήταν διαφορετικά, αν δεν είχα κάνει τόσο πολύ τηλεόραση αλλά αντίθετα πολύ θέατρο που θα είχα καταλήξει…Ωστόσο είμαι ευχαριστημένος από όσα έχουν πραγματοποιηθεί κατά τη διάρκεια αυτής της διαδρομής τόσο στο θέατρο όσο και στην τηλεόραση. Θα μπορούσα να έχω λίγο περισσότερο ελεύθερο χρόνο για να δουλεύω πιο πολύ τους ρόλους μου, αν δεν απασχολούμουν και με τα δύο συγχρόνως, αλλά και πάλι η κατάληξη θα ήταν η ίδια.
-Νιώθεις τυχερός στην έως τώρα πορεία σου;
Πολύ! Τα πράγματα εξελίχθηκαν αρκετά γρήγορα. Ήταν μεγάλη τύχη για μένα, γιατί δούλεψα από την πρώτη στιγμή που τελείωσα τη Σχολή, αλλά συγχρόνως και μία μεγάλη ευθύνη, γιατί έπρεπε να φανώ συνεπής. Δεν ξέρω, αν το έχω καταφέρει έως τώρα, αλλά όσο εύκολο φαίνεται τόσο δύσκολο μπορεί να είναι κιόλας.
-΄Ηταν όνειρό σου να γίνεις ηθοποιός;
΄Όχι, με ενδιέφερε πιο πολύ να ασχοληθώ με τη σκηνοθεσία, όταν ήμουν 20 χρονών. Η υποκριτική ήρθε αργότερα. Δεν το είχα καν στο μυαλό μου, ότι θα γινόμουν ηθοποιός. Μου άρεσε, πάντως, ο κινηματογράφος ως μέσο.
Σχόλια για αυτό το άρθρο