ΤΩΡΑ
Ο Gregory Berns, καθηγητής «νευρο-οικονομικών» σε πανεπιστήμιο της Ατλάντα των ΗΠΑ, μετά από μήνες παρακολούθησης της δραστηριότητας του εγκεφάλου σκυλιών (τα οποία δεν ήταν ναρκωμένα, αλλά εκπαιδευμένα να κάθονται ακίνητα ενώ αυτός λάμβανε μαγνητικές τομογραφίες), κατέληξε ότι τα αγαπημένα μας ζώα έχουν συγκρίσιμο επίπεδο συναισθηματικής ευφυίας με αυτό ενός ανθρώπινου παιδιού.
Χρησιμοποιούν το ίδιο μέρος του εγκεφάλου με τον άνθρωπο για να αντιδράσουν σε ό,τι τους δίνει χαρά, όπως το φαγητό, το σεξ ή τα χρήματα. Ο καθηγητής εκπαίδευσε πρώτα το δικό του σκυλάκι σε ένα ομοίωμα τομογράφου που έφτιαξε στο σαλόνι του και το ριέ έμαθε να κρατά ακίνητο το κεφάλι του έως και μισό λεπτό.
Οι μελέτες έδειξαν ότι τα 2 είδη έχουν πολλές ομοιότητες της περιοχής του εγκεφάλου που είναι πλούσια σε υποδοχείς ντοπαμίνης, η οποία εκκρίνεται όταν βιώνουμε χαρά. Τα σκυλιά που πήραν μέρος ανταποκρίνονταν σε χειρονομίες που συνέδεσαν με το φαγητό και στις μυρωδιές γνωστών και αγνώστων σε αυτά ανθρώπων. Αυτό σημαίνει ότι τα σκυλιά μας «αγαπούν»; Όχι απαραίτητα. Η αντιμετώπιση των ζώων από τους ανθρώπους άλλαξε πραγματικά από την ψήφιση το 1966 από την Αμερικανική Βουλή νομοθεσίας που προνοούσε για τα ζώα; Στο μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, όχι. Ας αναλογιστούμε τον τρόπο που ανατρέφονται και σκοτώνονται τα ζώα που τρώμε, τον αριθμό των ειδών που οδηγήσαμε στην εξαφάνιση ή το αν συμπεριφερόμαστε στο ίδιο μας το κατοικίδιο σαν «προσωπικότητα».
Discussion about this post