Αυτή η συνέντευξη πάρθηκε το καλοκαίρι του 2007 για το Ε της Ελευθεροτυπίας. Την ξαναδημοσιεύω χωρίς κοψίματα και συντομεύσεις.
Έχει να δώσει συνέντευξη 5 χρόνια. Η τελευταία φορά ήταν πάλι σε μένα τον Ιούνιο του 2002 για το αντρικό μηνιαίο περιοδικό STATUS. Ήταν τότε που μόλις είχε κάνει τον ύμνο του Μουντιάλ, που είχε γράψει τη μουσική για την Τρικυμία του Σαίξπηρ στο Εθνικό θέατρο της Ουγγαρίας, που η Μυθωδία ήταν στα φόρτε της και το Hollywood τον πίεζε ασφυκτικά για ένα νέο soundtrack. Από τότε μεσολάβησαν πολλά…
Το υπουργείο Πολιτισμού της Ισπανίας με την υψηλή επίβλεψη της Βασίλισσας Σοφίας, τον έπεισε να δώσει για πρώτη φορά τα ζωγραφικά του έργα να εκτεθούν και να περιοδεύσουν. Έδωσε ένα κομμάτι στη Vanessa Mae, έκανε την Ιθάκη του Καβάφη με τον Sean Connery να απαγγέλλει, αρνήθηκε στον Mel Gibson να γράψει τη μουσική στο Passion, και δέχτηκε να γράψει για τον Αλέξανδρο του Oliver Stone. Πρόσφατα και μετά από 25 χρόνια, κυκλοφορεί ξανά το Chariots of fire, ψηφιακά επεξεργασμένο από τον ίδιο. Επίσης θα κυκλοφορήσει το soundtrack του Blade Runner σε μια σπέσιαλ έκδοση (3πλο cd) και όλη του η δισκογραφική δουλειά ψηφιακά επεξεργασμένη, ανάμεσα στην οποία δύο cd ορόσημα για την Ελλάδα. Οι Ωδές και οι Ραψωδίες με την Ειρήνη Παπά.
- Πώς γίνεται να κάνετε τόσα πράγματα και να μην μαθαίνουμε τίποτα. Να μην χαλάει ο κόσμος στα έντυπα και στις τηλεοράσεις; Απ’ ότι βλέπετε, γίνεται. Το επιδιώκω και το προτιμώ. Μη με ρωτήσετε γιατί, καλύτερα θα είναι να το αναλύσετε εσείς και όχι εγώ.
- Δεν έχετε κάποιον που να σας κάνει δημόσιες σχέσεις και γραφείο τύπου; Κρίμα είναι πολύ της μόδας. Όλοι έχουν. Μάλλον είμαι εκτός μόδας…
- Θέλετε να μιλάμε στον ενικό; Ευχαρίστως.
H συνάντηση μας έγινε στην Αθήνα μιας και έχει έρθει για την ταινία του Γιάννη Σμαραγδή με τη ζωή του El Greco όπου θα γράψει τη μουσική. Κουβεντιάζοντας κάναμε μια βόλτα στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου που ο Βαγγέλης πιστεύει ότι αυτός ο δρόμος θα μπορούσε να ήταν ο ωραιότερος δρόμος του πλανήτη.
- Σου αρέσει τελικά που έγινε πεζόδρομος; Συμφωνώ απόλυτα με την πεζοδρόμηση αλλά όχι με τον σχεδιασμό και την ποιότητα του αποτελέσματος. Αν αρέσουν τα φτηνά ανάρμοστα κάγκελα που χωρίζουν τον πεζόδρομο απ’ το θέατρο του Διονύσου μέχρι σχεδόν το Ηρώδειο, αν αρέσει το καταθλιπτικό πλακόστρωτο, αν αρέσουν τα τσιμεντένια παγκάκια τότε εγώ καλύτερα να σιωπώ. Περίμενα μια πιο λαμπρή ιδέα αντάξια του ιερού βράχου, όπως αρμόζει στον Παρθενώνα κι’ όχι μίζερες αρχιτεκτονικές μοντερνιές.
- Και μια και περνάμε από μπροστά, πως σου φαίνετε το καινούργιο μουσείο της Ακρόπολης; Μακάρι να με ρωτούσες πως μου φαίνεται η Ακρόπολη απέναντι στο καινούργιο Μουσείο.
- Ωραία, πως σου φαίνεται η Ακρόπολη απέναντι από το καινούργιο Μουσείο; Θα προτιμούσα ν’ αφήσω το χρόνο ν’ απαντήσει σ’ αυτό, μια που οι ενδιαφερόμενοι αποφάσισαν κι’ απεφάνθησαν ότι αυτό το κτίσμα είναι το καλύτερο του κόσμου.
- Αφήνω τη μουσική και τον Αλέξανδρο για αργότερα και ξεκινάω από τη ζωγραφική. Πως αποφάσισες για πρώτη φορά να δώσεις τα ζωγραφικά σου έργα να εκτεθούν. Τι ήταν αυτό πού σε έπεισε; Ξέρω ‘γω; Ίσως για να μην πω στον εαυτό μου μετά από τόσα χρόνια που ζωγραφίζω ότι φοβήθηκα να τα δείξω, ή οτιδήποτε άλλο. Ακόμα και τώρα όμως δεν ξέρω αν η απόφασή μου να δεχτώ και να εκθέσω ορισμένα από τα έργα μου ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω.
- Αγαπάς τη ζωγραφική εξ’ ίσου με τη μουσική, ή κάποια από τις δύο τέχνες υπερέχει; Θα μπορούσα ν’ αγαπήσω τη μουσική και τη ζωγραφική αν τις ανακάλυπτα σαν τέχνες αργότερα – κατά τη διάρκεια δηλαδή της ζωής μου. Τη στιγμή όμως που γεννήθηκα με αυτές, δεν ετέθη θέμα αγάπης αλλά απλώς φυσικής λειτουργίας. Ζωγραφίζω και παίζω μουσική όπως αναπνέω.
- Εκτός από τους φίλους σου κανείς δεν ξέρει ότι ζωγραφίζεις τόσο πολύ. Γιατί τόσα χρόνια το κρατάς κρυφό; Δεν το κράτησα ποτέ κρυφό. Απλώς δεν αισθάνθηκα την ανάγκη για κάτι παρά πάνω, από το να ζωγραφίζω στο χώρο μου κι’ από κει και πέρα τίποτα άλλο.
- Πόσα έργα αποτελούν συνολικά την έκθεση; Επιλέχθηκαν από τους Ισπανούς διοργανωτές 75 λάδια.
- Ακούστηκε ότι μετά το υπουργείο Πολιτισμού της Ισπανίας και το δικό μας υπουργείο πολιτισμού ζήλεψε και σου πρότεινε να εκτεθούν τα έργα σου στην Εθνική πινακοθήκη. Ισχύει; Δεν έχω υπ’ όψιν μου για κάτι τέτοιο.
- Μάλλον λάθος πληροφορία. Τι νομίζεις, η ζωγραφική ή η μουσική είναι πιο απαραίτητη σαν τέχνη; Θα σου φανεί παράξενο, αλλά θα πρέπει για λόγους ακριβείας να αποκαλέσω τη ζωγραφική τέχνη και τη μουσική επιστήμη. Και μάλιστα μητέρα των επιστημών. Στη βάση τους όμως και οι δύο αυτές εκφράσεις είναι λειτουργήματα. Μέσα από αυτούς τους δύο δρόμους και πρωτίστως μέσα από τη μουσική ο άνθρωπος δύναται να επικοινωνήσει με το Θείο. Απαραίτητο συστατικό για τη ψυχική και σωματική υγεία.
- Κατ’ αρχήν, αυτό το θέμα με την ζωή του Σωκράτη, έχει προχωρήσει καθόλου; Θα γίνει αυτή η ταινία; Ότι ξέρεις, ξέρω. Δηλαδή τίποτα.
- Γιατί πιστεύεις ότι δεν «εκμεταλλευόμαστε» και εμείς όλους αυτούς τους σπουδαίους Έλληνες: Σωκράτη, Πλάτωνα, Αριστοτέλη, Αισχύλο, Ευριπίδη όπως οι Άγγλοι για παράδειγμα που έχουν «ξεζουμίσει» τον Σαίξπηρ. Για να μπορεί ένας λαός να ενδιαφερθεί για τους προγόνους του πρέπει κατ’ αρχήν να γνωρίζει την ιστορία του. Εμείς, ας μη κρυβόμαστε….
- ….η συνέχεια στο www.nikosonline.gr
Σχόλια για αυτό το άρθρο