Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη, σπούδασε ζωγραφική στο Εικαστικό Τμήμα της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και σκηνογραφία στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Σκηνογραφίας του Royal Welsh College of Music and Drama, στη Μεγάλη Βρετανία. Από το 2009 είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Το 2005 ξεκίνησε η ατομική πορεία του σαν σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Συνεργάστηκε κυρίως με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και άλλα σχήματα της πόλης όπου σχεδίασε για Μπαλέτο, Όπερα, Χοροθέατρο και Πρόζα. Εχει δουλέψει για την τηλεόραση, ενώ δουλειές του έχουν παρουσιαστεί και σε θέατρα του εξωτερικού.
Ασχολείται επίσης με εκθέσεις είτε σαν εκθέτης (με σημαντικότερη τη συμμετοχή του στην Biennale Σχολών Καλών Τεχνών στο Ηράκλειο της Κρήτης το2006), είτε έχοντας τη Μουσειογραφική Επιμέλεια. Ανήκει στους ιδιαίτερα ταλαντούχους σκηνογράφους της νέας γενιάς και πολλές φορές το κοστούμια και τα σκηνικά του αποσπούν τα βλέμματα των θεατών από το ίδιο το έργο !Είναι αφιερωμένος και δοσμένος ολόψυχα στις συνεργασίες με τους πολιτιστικούς πυρήνες της Θεσσαλονίκης και δεν τον έκλεψε ακόμη το κλεινόν άστυ! Ως χαρακτήρας είναι η χαρά της ζωής! Με χαρά απάντησε στις γνωστές 10+1 ερωτήσεις μας χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.
–Πώς (και γιατί) αποφάσισες να ασχοληθείς με τη σκηνογραφία;
Η σκηνογραφία «προέκυψε» στη ζωή μου (για να μη χρησιμοποιήσω την φράση «η σκηνογραφία αποφάσισε να ασχοληθεί μαζί μου» ). Το 2000 και ενώ φοιτώ στο εικαστικό της Σχολής Καλών Τεχνών, ΑΠΘ, πρέπει να πάρω κάποια μαθήματα επιλογής, σχεδόν τυχαία διαλέγω τη σκηνογραφία και ακόμα ποιο τυχαία την τάξη της πολύ σπουδαίας σκηνογράφου Ιωάννας Μανωλεδάκη, μετά από δύο μήνες ήμουν στο θέατρο της Ε.Μ.Σ. ως βοηθός της. Θυμάμαι ότι σκεφτόμουν «θα το κάνω αυτό, όσο περνάω καλά» ….μάλλον περνάω καλά ακόμη.
- Πόσες ώρες την ήμερα δουλεύεις;
Εξαρτάται από τον αριθμό των παραγωγών και το μέγεθός τους. Άλλες φορές είναι τέσσερις ώρες την ημέρα ( σταθείτε πριν σχολιάσετε ότι στο θέατρο καθόμαστε !!!) και άλλες φορές μπορεί να φτάσουν τις δεκαοκτώ…
Ένας μέσος όρος θα έλεγα πως είναι οι δέκα με δώδεκα. Στην τελευταία παραγωγή στο Μέγαρο Θεσσαλονίκης, όταν η δουλειά ήταν στο αποκορύφωμά της, μπήκα στο θέατρο Παρασκευή πρωί και ξαναβγήκα Κυριακή βράδυ . Ευτυχώς που έχει αυτόματο πωλητή σάντουιτς και αναπαυτικές θέσεις, καταστάσεις τύπου Survivor !
- Πες μου τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο;
Οι αγαπημένοι μου άνθρωποι, η μουσική, τα ταξίδια
- Κάνεις δουλειές του σπιτιού;
Φυσικά!! Από επισκευές ( και σ’αυτό με βοήθησε πολύ η σκηνογραφία) μέχρι απλές καθημερινές δουλειές, αν και συνήθως δεν έχω χρόνο. Επίσης μαγειρεύω καλά… «παιδί για σπίτι» !!! χα χα χα
- Φροντίζεις την εμφάνιση σου;
Ο Βολανάκης έλεγε ότι οι σκηνογράφοι είναι οι πιο απεριποίητοι άνθρωποι, και δεν είχε άδικο, ντύνουμε και περιποιούμαστε τόσους ρόλους, που όταν φτάνουμε στον εαυτό μας βαριόμαστε… Προσπαθώ να αποτελώ εξαίρεση του κανόνα αυτού, το αν το πετυχαίνω, θα το κρίνουν μάλλον οι άλλοι.
- Κάνεις κάποιο σπορ;
Κάνω. Απλώς δεν είναι επίσημα αναγνωρισμένο άθλημα …χε χε χε, οι συνάδελφοι θα με καταλάβουν… Φυσικά αναφέρομαι στο θέατρο, είναι ένα πολύ απαιτητικό «σπορ»
- Τι αυτοκίνητο έχεις και τι αυτοκίνητο θα ήθελες να έχεις;
Δεν οδηγώ καν . Θα μου πείτε πώς τα βγάζω πέρα; Έχω φίλους που με αγαπάνε και με πηγαινοφέρνουν .
- Ποια διάσημη θα ήθελες να καλέσεις σε δείπνο και γιατί;
Την κυρία Μερκελ, ευκολότερα κάνεις πολιτική σε ένα όμορφο δείπνο παρά στα Γιούρογκρουπ …χα χα χα χα. Πέρα από την πλάκα, θα καλούσα την Άννα Νετρέπκο, είναι μια καλλιτέχνις της οποίας οι ερμηνείες με συγκινούν πολύ και θα ήθελα να την γνωρίσω και ως άνθρωπο, νομίζω θα είχαμε πολλά να πούμε
- Ποιο είναι το ακριβότερο δώρο που έχεις κάνει σε μια γυναίκα;
Νομίζω το ακριβότερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον άλλο είναι η αγάπη…
- Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;
Ζούμε σε μια πολύ όμορφη πόλη και χώρα , ευλογημένη και πλούσια, αν όμως θέλουμε πραγματικά να αναδείξουμε τις αξίες της και να βρούμε τη θέση που θα έπρεπε να έχουμε, πρέπει να αλλάξουμε τρόπο σκέψης.
Οπότε στη Θεσσαλονίκη θα άλλαζα αυτό, τον τρόπο σκέψης των πολιτών της… Αυτό νομίζω θα άλλαζε πολλ
- Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;
¨ Bis vincit qui se vincit ¨
Αθανάσιος Κολαλάς
Εικαστικός-Σκηνογράφος
Γεννημένος στη Θεσσαλονίκη το 1981, ξεκίνησε να ασχολείται με τη ζωγραφική σε ηλικία οκτώ ετών. Τα επόμενα χρόνια σαν υπότροφος του Βαφοπούλειου Πνευματικού Κέντρου (Α’ Βραβείο Διαγωνισμού Σχεδίου και Ζωγραφικής 1990) γνώρισε ουσιαστικά το χώρο των Εικαστικών Τεχνών όπου μελέτησε ακουαρέλα, λάδι, βυζαντινή αγιογραφία και γλυπτική.
Το 2000 μπήκε στο Εικαστικό Τμήμα της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, από όπου και αποφοίτησε Αριστούχος από το Εργαστήριο της Τέτας Μακρή.
Το 2007 έγινε δεκτός στο Μεταπτυχιακό Τμήμα Σκηνογραφίας του Royal Welsh College of Music and Drama, στη Μεγάλη Βρετανία.
Από το 2009 είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Απο το 2001 συνεργάστηκε με γνωστούς έλληνες και ξένους σκηνογράφους σαν βοηθός σε περισσότερες από 40 παραστάσεις σημαντικών θεατρικών οργανισμών, όπως του Κ.Θ.Β.Ε., της Όπερα Θεσσαλονίκης και άλλων του εξωτερικού.
Το 2005 ξεκίνησε η ατομική πορεία του σαν σκηνογράφος και ενδυματολόγος. Συνεργάστηκε αμέσως με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, την Πειραματική Σκηνή της Τέχνης, το Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και παραμένει από τότε μόνιμος συνεργάτης. Ταυτόχρονα δουλεύει με διάφορα σχήματα της πόλης, καθώς και για την τηλεόραση.
Δουλειές του έχουν παρουσιαστεί και σε θέατρα του εξωτερικού (Ρουμανία, Ιταλία, Φιλανδία)
Τα τελευταία χρόνια ασχολείται και με τη σκηνοθεσία και τη θεατρική παραγωγή.
Έχει πάρει μέρος σε εκθέσεις είτε σαν εκθέτης (με σημαντικότερη τη συμμετοχή του στην Biennale Σχολών Καλών Τεχνών στο Ηράκλειο της Κρήτης το2006), είτε έχοντας τη Μουσειογραφική Επιμέλεια.
Σχόλια για αυτό το άρθρο