Ο Γρηγόρης Μήτας σκηνοθετεί, παίζει και διδάσκει! Kαι έχει σταθερή και πολυετή παρουσία στο θεατρικό «γίγνεσθαι» της Θεσσαλονίκης .
Γεννήθηκε στην Καβάλα και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε υποκριτική σε Ανώτερη Δραματική στην Ελλάδα και σκηνοθεσία στην Αγγλία. Παρακολούθησε σεμινάριο κουκλοθέατρου, ως εκπρόσωπος του Κ.Θ.Β.Ε., στη Βάρνα της Βουλγαρίας. Στη μακρόχρονη πορεία του στο ΚΘΒΕ ερμήνευσε σημαντικούς ρόλους. Δούλεψε στο θέατρο με μερικούς από τους σημαντικότερους Έλληνες σκηνοθέτες, σε έργα ξένου και ελληνικού ρεπερτορίου, καθώς και αρχαίου δράματος. Δίδαξε θέατρο και σκηνοθέτησε στο θεατρικό τμήμα του Δήμου Σταυρούπολης, στη Νομική και τη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. Ήταν τόσο παθιασμένος, όμως, με το θέατρο, γι’ αυτό και θέλησε να κάνει το δικό του χώρο για να στεγάσει εκεί τις δικές του καλλιτεχνικές ανησυχίες και τα θεατρικά του οράματα. Άφησε, λοιπόν, τη σιγουριά ενός κρατικού θεάτρου- αλήθεια πόσοι το κάνουν αυτό και αποφασίζουν να πάρουν το οικονομικό ρίσκο και όχι μόνο, πόσοι ιδεαλιστές υπάρχουν;- και ίδρυσε το Θέατρο Φλέμινγκ. Συνοδοιπόρος του η αγαπημένη του σύζυγος- και όλων μας φυσικά- η πολυβραβευμένη θεατρική συγγραφέας και εξαιρετική στο αντικείμενο της δουλειάς της, έχει γράψει ιστορία στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του Κ.Θ.Β.Ε, όπου εργάζεται χρόνια τώρα, η Καρίνα Ιωαννίδου! Είναι ένα από τα λιγοστά ζευγάρια που είναι άξιο προς μίμηση! Διακρίνεται για το ήθος, την αξιοπρέπεια, την ευγένεια, το χαμηλό προφίλ που κρατά και για τη στάση ζωής του σε όλες τις εκφάνσεις της, με ιδανικά και αξίες. Το θέατρο Φλέμινγκ είναι κοιτίδα πολιτισμού, από τα off κέντρου θέατρα με σκοπό να παράξουν δουλειά και να ταράξουν τα λιμνάζοντα θεατρικά ύδατα- και αυτό επιτυγχάνεται με πολύ κόπο και ιδίοις εξόδοις- και όχι για να ‘’γεμίσουν τις τσέπες τους’’ στο όνομα του θεάτρου… Μπράβο τους, τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Συνολικά σκηνοθέτησε περισσότερα από 40 έργα. Τιμήθηκε με βραβείο σκηνοθεσίας στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ιθάκης (1981), με βραβείο κοινού στα kulturovraveia (2015) και με πολλές άλλες διακρίσεις στο χώρο της σκηνοθεσίας. Όπως, μου εξομολογήθηκε ο ίδιος:
«Σταθμοί υπήρξαν πολλοί στη διαδρομή μου: έργα σπουδαία, παραστάσεις σημαντικές σε Ελλάδα κι εξωτερικό μέσα από τη θητεία μου, ως ηθοποιού, στο ΚΘΒΕ. Θεωρώ, ωστόσο, πως όλη αυτή η διαδρομή με οδήγησε στη δική μου «Ιθάκη», στη δημιουργία του Θεάτρου Φλέμινγκ. Εκεί με καλλιτεχνική ανεξαρτησία χάραξα την προσωπική μου πορεία. Αυτό μου έδωσε τη δυνατότητα και την ελευθερία να έχω την πλήρη ευθύνη και τη χαρά να επιλέγω έργα, συντελεστές και να πειραματίζομαι πάνω στις σκέψεις και στις απόψεις γύρω από το Θέατρο. Είναι ευτυχία για μένα να τα μοιράζομαι όλα αυτά μέσα από ζηλευτές συνεργασίες και θεατρικές εμπειρίες. Το Θέατρο υπήρξε μια διέξοδος για μένα να διοχετεύσω τη δημιουργικότητά μου, αλλά και να αποδείξω στον εαυτό μου ότι θα τα καταφέρω και μάλιστα με το δύσκολο τρόπο.
Αυτό το διάστημα σκηνοθετώ, στο Θέατρο Φλέμινγκ, την κωμωδία του Γερμανού δραματουργού Καρλ Στέρνχαϊμ «Το βρακί». Είναι ένα έργο που ήθελα από καιρό να «ανεβάσω», για την κοφτερή γλώσσα και το αστραφτερό χιούμορ που χαρακτηρίζει τον συγγραφέα του που με τόλμη «χτυπάει» την υποκρισία των αστών που «ενδεδυμένοι» με το «κοστούμι» της κοσμιότητας και του ιδεαλισμού κρύβουν ταπεινές ορέξεις και εξυπηρετούν ευτελή συμφέροντα» .Ο πολυτάλαντος, δημιουργικός, ευαίσθητος , ιδεολόγος ,αλληλέγγυος, Γρηγόρης Μήτας ,απάντησε στις γνωστές 10+1 ερωτήσεις μου χωρίς φόβο αλλά με πολύ πάθος.
-Ως ιδρυτής του θεάτρου ‘’Φλέμινγκ’’ μίλησε μου γι’ αυτό.
Το Θέατρο Φλέμινγκ το ιδρύσαμε χωρίς καμία απολύτως επιχορήγηση, πριν από 22 χρόνια στην ανατολική Θεσσαλονίκη, στη συμβολή των οδών Φλέμινγκ και Μισράχη γωνία. Το Θέατρο αυτό ιδρύθηκε από την ανάγκη μας να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους γύρω μας, να δώσουμε ευκαιρίες σε καλλιτέχνες με νέους τρόπους σκέψης και φρέσκιες ιδέες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, να «συστήσουμε» στο κοινό νέα έργα, κυρίως ελληνικά -που κανένας δεν εμπιστεύονταν-, να παρακινήσουμε κι άλλους να μοιραστούν μαζί μας την «ομορφιά» του νέου και του ενναλακτικού και να τους εμπνεύσουμε να συμμετάσχουν ενεργά από σκηνής και από πλατείας. Εγώ, παρόλο που υπήρξα ηθοποιός του ΚΘΒΕ για πολλά χρόνια, πιστεύω ότι η Τέχνη ποτέ δεν άνθισε όταν αφέθηκε μόνον στο κράτος να την διαχειριστεί. Κατά τη γνώμη μου , η ομορφιά του Θεάτρου, γεννιέται πηγαία, από την ανάγκη ενός τόπου, μιας πόλης και είναι η ελεύθερη έκφραση των ανθρώπων για να δώσουν ένα νόημα στην καθημερινότητα και στα προβλήματά τους και για να γίνουν κι οι ίδιοι πιο δημιουργικοί και καλύτεροι άνθρωποι.
- Πόσες ώρες την ημέρα δουλεύεις;
Το Θέατρο είναι για εμένα, διασκέδαση και δουλειά. Δεν τα διαχωρίζω. Με αυτήν την έννοια δουλεύω ακατάπαυστα και διασκεδάζω, παράλληλα, και αυτό μου αρέσει.
- Πες μου τρία πράγματα που σε κάνουν ευτυχισμένο;
Ο γιος μου ο αγαπημένος, και η προσπάθειά του να κατακτά πράγματα, που τον κάνουν χαρούμενο και να με κάνει να νιώθω διπλά χαρούμενος για αυτόν.
Η οικογένειά μου, και η δύναμη που παίρνω μέσα από αυτή.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, και μάλιστα όταν δίνεται με ανιδιοτέλεια, γιατί έτσι νιώθω το μεγαλείο της ύπαρξης του ανθρώπου.
- Κάνεις δουλειές του σπιτιού;
Μου αρέσει να κατασκευάζω διάφορα για το σπίτι, από δουλειές του σπιτιού, κάνω μόνο λίγα πράγματα, τα πολύ βασικά.
- Φροντίζεις την εμφάνιση σου;
Όχι, όσο θα ήθελα. Προσπαθώ όμως.
- Κάνεις κάποιο σπορ;
Όχι, πολλά πράγματα. Ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες του Φλέμινγκ, παίζω πινγκ-πονγκ και περπατάω αρκετά στην παραλία.
- Τι αυτοκίνητο έχεις και τι αυτοκίνητο θα ήθελες να έχεις;
Εδώ και είκοσι χρόνια, έχω ένα Daihatsu Terios και θα προτιμούσα να το κρατήσω όσο «αντέξει» . Υπάρχουν άλλα πράγματα, που θα προτιμούσα να κατέχω και μου δίνουν χαρά. Πιστεύω, ότι το αυτοκίνητο είναι απλώς ένα μέσο μετακίνησης.
- Ποια διάσημη θα ήθελες να καλέσεις σε δείπνο και γιατί;
Τη Lady Gaga γιατί είναι δημιουργική, πολυτάλαντη, ακούραστη και θα μου άρεσε, αφού καθίσει απέναντί μου και τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας, να μάθω πολλά για αυτήν την πολυεπίπεδη προσωπικότητα.
- Ποιο είναι το ακριβότερο δώρο που έχεις κάνει σε μια γυναίκα;
Την αγάπη μου και τη δέσμευσή μου μαζί της.
- Τι θα άλλαζες στη Θεσσαλονίκη;
Η Θεσσαλονίκη, κατά γενική ομολογία, είναι μια όμορφη πόλη, αλλά μερικά πράγματα χρειάζονται άμεση παρέμβαση, και αυτό δεν απαιτεί πάντα χρήματα.
Πρώτον- Καθαριότητα: Κάδοι παραβιασμένοι, πεταμένα σκουπίδια τριγύρω, δίνουν ένα άθλιο θέαμα.
Δεύτερον-Συγκοινωνίες: «Παστωμένοι» όλοι, ειδικά το πρωί στα λεωφορεία του ΟΑΣΘ.
Τρίτον- Οδική συμπεριφορά: Να μην παρκάρουμε όπου να είναι. (Ράμπες ΑΜΕΑ, διπλοπαρκάρισμα κ.λ.π.)
- Ποιο είναι το motto σου στη ζωή;
«Ο Θεός σου δίνει ένα πρόσωπο κι εσύ φτιάχνεις μόνος σου ένα άλλο». (Άμλετ)
Σχόλια για αυτό το άρθρο