Γεννήθηκε σε ένα λαϊκό προάστιο του Πειραιά, την Παλιά Κοκκινιά και οι γονείς του δεν είχαν καμία σχέση με τις Τέχνες και ιδιαίτερα με το θέατρο. Εν τούτοις, επειδή το μικρόβιο της υποκριτικής κυλούσε στις φλέβες του από μικρό παιδί ακόμη – δηλαδή από τα μαθητικά του χρόνια- και επειδή συνυπήρχε και το ταλέντο σε μεγάλο βαθμό, αυτά τα δύο έδεσαν αρμονικά και ο Γιώργος Ψυχογυιός έγινε ηθοποιός. Δουλεύει άοκνα, ακάματα , με πολλή εργατικότητα και πάθος για το λειτούργημά του, από το δεύτερο κιόλας έτος της Δραματικής Σχολής του Πειραϊκού Συνδέσμου, όπου είχε στο πλευρό του σπουδαίους καθηγητές. Είναι υπόδειγμα επαγγελματισμού! Ανήκε στην ομάδα του θεάτρου Καισαριανής, που άφησε το στίγμα του στο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι και μία από τις επιτυχίες του, ήταν στο έργο του Γιώργου Μανιώτη” Η Κρυστάλλω ήταν άντρας” που σκηνοθέτησε ο άξιος Γιάννης Διαμαντόπουλος. Έχει παίξει σε πολύ σημαντικά έργα του ξένου ρεπερτορίου αλλά και του ελληνικού και πάντα ο ρόλος του είναι καίριος και λειτουργεί σαν στυλοβάτης στο σύνολο με τους υπόλοιπους ήρωες. Συνεργάστηκε με σκηνοθέτες που άφησαν εποχή, όπως ο Αλέξης Σολομός, ο Ανδρέας Βουτσινάς και άλλους, αλλά έγινε γνωστός και καθιερώθηκε μέσα από την τηλεοπτική σειρά της Κάκιας Ιγερινού ” Βίος ανθόσπαρτος”- εξαιρετική σειρά- το 1998. Τον χαρακτηρίζει το ήθος και η μειλιχιότητα τόσο στις συναναστροφές του με τους συναδέλφους του όσο και στην προσωπική του ζωή. Δεν θα τον ακούσεις ποτέ να πει άσχημη κουβέντα για κάποιον ή να σχολιάσει αρνητικά και επικριτικά, έχοντας κακόβουλο σκοπό… Σε κάθε παράσταση, οποιονδήποτε ρόλο και αν υποδύεται, βάζει πάντα στην άκρη το ”εγώ” του και δεν περνά πότε απαρατήρητος , μάλιστα πολλές φορές κλέβει τις εντυπώσεις! Άλλωστε, όπως υποστηρίζει ο ίδιος και τα λόγια του δεν δείχνουν καμία αμφιθυμία και το επικροτεί με θάρρος και παρρησία, όσον αφορά μία θεατρική παράσταση, είναι το εξής: ” Το θέατρο είναι δουλειά συνόλου και ο κάθε ρόλος από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο έχει αξία και σημασία…”. Είναι πολυδιάστατος και παράλληλα με την υποκριτική έχει σπουδάσει και χορό. Μόνιμη και αγαπημένη του συντροφιά τα τελευταία επτά χρόνια είναι το βελγικής ράτσας λυκόσκυλο του ο Ρούντι, τον οποίο λατρεύει! Τη φετινή καλοκαιρινή σεζόν συμπρωταγωνιστεί στην τραγωδία του Ευριπίδη ” Ορέστης” με τον Άρη Σερβετάλη στον ομώνυμο ρόλο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα και υποδύεται το ρόλο του Τυνδάρεω. Ο χαμηλών τόνων και αξιόλογος ηθοποιός, Γιώργος Ψυχογιός, από το Α ως το Ω!
Αλληλεγγύη: Η ύψιστη ανθρώπινη πράξη που πηγάζει από βαθιά ενσυναίσθηση ή πολλές φορές από τύψεις ..
Βιβλία: Συντροφιά μου γι’ αυτό το καλοκαίρι “Ο οδοιπόρος ” του Φερνάντο Πεσόα.
Γνώση: Το άλλο μισό της εμπειρίας
Δραματουργική επεξεργασία: Απαραίτητη για το χτίσιμο ενός ρόλου.
Ευριπίδης: Ο πιο κοντινός στα ανθρώπινα σύγχρονα δράματα.
Ζωή: Με ταλέντο και κυρίως αισθητική !
Ηθοποιός: Ο πιο σκληρά εργαζόμενος άνθρωπος. Δουλεύει με το πνεύμα, την ψυχή του, το σώμα του σε οποιαδήποτε συνθήκη ακόμη και ανήμπορος πολλές φορές.
Θέατρο: Η μισή μου ζωή, ίσως και κάτι παραπάνω.
Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Έπρεπε και το έκανα μετά φόβου Θεού .
Καταστροφή περιβάλλοντος: Το ζούμε καθημερινά! Προσπαθώ όσο μπορώ να μην το επιβαρύνω κι εγώ.
Λόγος ποιητικός: Η μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά στον ”Ορέστη ” μας είναι η επιτομή του ποιητικού λόγου!
Μητροκτονία: Η αιτία που γράφτηκε ο ” Ορέστης.”
Νεωτερισμοί: Χωρίς νόημα, αν δεν έχουν περιεχόμενο και αισθητική
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: “Μεγάλα” έργα είτε ελληνικά είτε ξένα .
Ορέστης: Επαναστάτης ευαίσθητος με κρίση και άποψη.
Παράβαση (τραγωδίας): Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι του χορού , η στιγμή της ορθής κρίσης. Το μέγα σχόλιο .
Ρόλος (Τυνδάρεως): Ο ρόλος που με ταράζει σύγκορμο , που με μετακίνησε !
Σχέδια χειμερινής σεζόν: Θα συνεχίσουμε τη μεγάλη επιτυχία “Το τρίτο στεφάνι” στο θέατρο Παλλάς που διεκόπη ξαφνικά λόγω μέτρων για την πανδημία .
Τραγωδία: Η απόλυτη καταβύθιση στα μεγάλα αισθήματα.
Υποχθόνιος: Ο πιο επικίνδυνος άνθρωπος με τόσο απεχθή αισθήματα.
Φιλοζωϊα: Η μεγαλοσύνη της ψυχής των ανθρώπων προς αυτά τα υπέροχα πλάσματα .
Χορός (τραγωδίας): Το στοίχημα σε κάθε ανέβασμα τραγωδίας! Η σκέψη, το σχόλιο, η σφραγίδα μιας παράστασης .
Ψυχολογία: Εξαρτάται από το τι αφήνουμε να μας την επηρεάζει . Με τα χρόνια και με πολύ κόπο αυτή μπορεί να γίνεται όλο και καλύτερη.
Ωραίες συνεργασίες: Το άπαν μιας επιτυχημένης παράστασης! Ο κοινός στόχος, η αγάπη για τη δουλειά. Ο” Ορέστης ” μία από τις καλύτερες! Μετά από τόσο καιρό απραξίας και μετά από τα γεγονότα που κλόνισαν το κύρος του θεάτρου ήταν μακράν η ωραιότερη και πιο αγαπησιάρικη συνεργασία!
Σχόλια για αυτό το άρθρο