Ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης από το Α ως το Ω: “Όσο ζω μαθαίνω”

Ευγενική φυσιογνωμία, σεμνός, διακριτικός προτερήματα που τον χαρακτηρίζουν στην προσωπική του ζωή, αλλά και  με πολλά ταλέντα στην επαγγελματική του δραστηριότητα. Γιατί εκτός από ηθοποιός, ο Βαγγέλης Δουκουτσέλης, από τη νέα ταλαντούχα γενιά των ηθοποιών, είναι στιχουργός , γράφει δικά του έργα  και μεταφράζει άλλων συγγραφέων.  Έχει πάρει μέρος σε αρκετές παραστάσεις, σε σίριαλ και σε κινηματογραφικές ταινίες . Τα τελευταία χρόνια, όμως, συνεργάζεται με τον ιδιοφυή και αξεπέραστο Χάρη Ρώμα τον οποίον θα πρέπει να θεωρεί και μέντορα του!  Δεν έχει προκαλέσει ποτέ τον κίτρινο τύπο με σκάνδαλα για να αποκτήσει αναγνωρισιμότητα και ούτε πιστεύω ότι θα το κάνει,  γιατί είναι πολύ καλό παιδί με αρχές και ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους του! Αυτό που εκτιμώ πολύ σε αυτό το ευγενικό παιδί είναι η μόρφωση του. Διαβάζει αδιαλείπτως στον ελεύθερο χρόνο που έχει, γιατί  δεν  θέλει να εξελιχθεί μόνο ως ηθοποιός αλλά θέλει να αποκτήσει και γενική μόρφωση κάτι  που δεν συμβαίνει, ιδιαίτερα, στη νέα γενιά των ηθοποιών… Φέτος ,τον χαιρόμαστε- και ξεχωρίζει αναφανδόν- ως Όθων Τζικακόλιας  υπάλληλος του Δημαρχείου στο Κολοκοτρωνίτσι, στη δημοφιλή σειρά που χτυπά κόκκινο ‘’Το Καφέ της Χαράς ‘’η οποία τα ‘’σπάει’’ στην τηλεθέαση. Κυρίες και κύριοι ένας ταλαντούχος πρωταγωνιστής γεννιέται και του αξίζει αδιαμφισβήτητα! Ο πολυτάλαντος Βαγγέλης Δουκουτσέλης από το Α ως το Ω!

Αγάπη: Το Α και το Ω. Η αρχή. Η έμπνευση. Το φως που σε οδηγεί. Όποιος έχει δώσει, έχει εισπράξει.

Βιαιοπραγία: Το εντελώς αντίθετο από την έννοια της αγάπης. Είναι μία από τις λέξεις που κατέχει θέση στο δικό μου λεξικό ‘’χειρότερων-μισητών’’ λέξεων. Αυτή, ο ρατσισμός, το μπούλινγκ.

Γενικός εγκλεισμός: Η ζωή δεν σταματάει. Σαν σπιτόγατος που είμαι αλλά ταυτόχρονα και ανήσυχο πνεύμα, στην πρώτη καραντίνα είχα βρει τον τρόπο να περνάω δημιουργικά το χρόνο μου κάνοντας πράγματα που με ευχαριστούν και με βοηθούν στη δουλειά μου: πολλές ταινίες και σειρές, έγραψα ένα θεατρικό έργο, ολοκλήρωσα μία μετάφραση θεατρικού έργου και δούλεψα πάνω σε αρκετούς δικούς μου στίχους. Νομίζω πως αν επικεντρωθούμε σε πράγματα που μας ευχαριστούν, ο γενικός εγκλεισμός θα μοιάζει με παράδεισο.

Διαπλοκή: Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι το σήριαλ ‘’Διαπλεκόμενοι’’ που πρόβαλλε κάποτε το κανάλι Star και στο οποίο συμμετείχε ο Γιώργος Γαλίτης τον οποίο είχα την χαρά και την τιμή να γνωρίσω πριν από κάποιους μήνες με αφορμή την παράσταση ‘’Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο κοντός’’ στο θέατρο Αλάμπρα.

Εμπιστοσύνη: Εμπιστοσύνη στον εαυτό σου, στον ένστικτό σου. Ο εγκέφαλός μας έχει μεγάλες δυνατότητες. Αρκεί να το πιστέψουμε.

Ζέση: Το απαραίτητο συστατικό, αυτό που χρειάζεται να έχεις όταν καταπιάνεσαι με το οτιδήποτε.

Ηθοποιός: Η αλήθεια είναι ότι από πολύ μικρός ήξερα ότι θα γίνω ηθοποιός. Ή μάλλον ήξερα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός. Από το νηπιαγωγείο. Μου άρεσε πάντα να βρίσκομαι μέσα στο χώρο του θεάτρου και σαν έφηβος συμμετείχα σε αρκετές θεατρικές ομάδες σαν ερασιτέχνης ηθοποιός. Δεν ξεχνάω εκείνα τα χρόνια γιατί νιώθω ότι από τότε ξεκίνησε ο θεατρικός μου εφοδιασμός.

Θέατρο: Μετράω ήδη 10 χρόνια στο θέατρο και συμμετοχή σε αρκετές παραστάσεις. Η πρώτη μου επαγγελματική επαφή ήταν στο έργο της Μαίης Σεβαστοπούλου ‘’Η επιστροφή της Μαντάμ Ανιές’’ στο Cabaret Voltaire. Ήμουν στο Γ’ έτος της σχολής και θυμάμαι πόσο είχα χαρεί όταν μου το πρότεινε η δασκάλα μου η Μαίη να παίξω στο έργο της.

Ιός (κορωνοϊός): Eλπίζω αυτός ο ιός να μην εισβάλλει και σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Δεν θα αντέξω να τον βλέπω πρωταγωνιστή σε ταινίες, σειρές, βιβλία, τραγούδια.

Καραντίνα: Ευκαιρία για διαδικτυακή επικοινωνία. Η χαρά της βιντεοκλήσης. Αυτό που είπα και για τον γενικό εγκλεισμό: η ζωή δεν σταματά. Στην πρώτη καραντίνα είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω ένα διαδικτυακό σεμινάριο θεατρικής γραφής από το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά με τον Λεωνίδα Προυσαλίδη. Τώρα στη δεύτερη καραντίνα ξεκίνησα κι άλλο σεμινάριο δημιουργικής γραφής με τον Νίκο Μαθιουδάκη.  Όσο ζω μαθαίνω.

Λιγόψυχος:  Άλλη μια λέξη που βάζω στο λεξικό των ‘’χειρότερων-μισητών’’ λέξεων. Αν και πιστεύω ο λιγόψυχος ‘’γιατρεύεται’’. Αρκεί να χρησιμοποιήσει την πιο πάνω λέξη που ξεκινάει από έψιλον: Εμπιστοσύνη.

Μισαλλόδοξος: Κι αυτή στο λεξικό!

Νεότητα: Στην καρδιά και στο μυαλό. Χαίρομαι εκείνους τους ανθρώπους που μπορεί να είναι κάποιας ηλικίας αλλά έχουν καρδιά μικρού παιδιού.

Ξένη ή ελληνική μουσική: Και τα δύο αν και η ζυγαριά γέρνει προς την  ξένη ποπ μουσική, χωρίς βέβαια να απορρίπτω και άλλα είδη μουσικής. Και οι περισσότεροι στίχοι τραγουδιών που έχω γράψει, είναι στην αγγλική γλώσσα.

Όνειρα (καλλιτεχνικά):  Ομολογώ ότι αυτό που με ενδιαφέρει είναι να κάνω όμορφες και καλές συνεργασίες σε ποιοτικές δουλειές. Είτε αυτές έχουν να κάνουν με το χώρο της υποκριτικής είτε με το χώρο της συγγραφής-μετάφρασης  είτε με το χώρο της μουσικής.

Πανδημία: Θα είμαι ειλικρινής: φέτος έμαθα την ύπαρξη αυτής της λέξης. Και πριν μερικά χρόνια είχα διαβάσει το βιβλίο του Stephen King ‘’Το Κοράκι’’ (‘’Τhe Stand’’ πρωτότυπος τίτλος) που έχει να κάνει με μια επιδημία ενός θανατηφόρου ιού. Ναι, είμαι ένας από αυτούς που λέει: ‘’ποιος περίμενε ότι θα ζήσουμε κάτι τέτοιο; Να περιμένουμε σε λίγο καιρό εξωγήινους’’;

Ρόλοι: Νιώθω πολύ τυχερός γιατί όσους ρόλους έχω παίξει μέχρι τώρα ήταν όλοι τους ξεχωριστοί και διαφορετικοί ο ένας με τον άλλον. Αυτό είναι και το σημαντικό σε αυτό το χώρο: να μπορείς να ξεπερνάς τα όριά σου κάθε φορά με έναν καινούριο ρόλο.

Συγχώρεση: Η αλήθεια είναι ότι σε κάποιον χρωστάω μια συγχώρεση. Και κάποιος άλλος δεν την αξίζει. Νομίζω πως η συγχώρεση δεν είναι κάτι που πρέπει να δίνεται απλόχερα. Χρειάζεται χρόνος και αξιολόγηση.

Το καφέ της Χαράς: Πίσω στο 2003. Τότε δούλευα σε ένα ξενοδοχείο στη Σκιάθο. Θυμάμαι ακόμα το άρθρο που είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό σχετικά με τον ερχομό του ‘’Καφέ της Χαράς’’ συνοδευόμενο με την φωτογραφία του Χάρη Ρώμα και της Ρένιας Λουιζίδου, τη γνωστή φωτογραφία που κρατάνε δύο φλιτζάνια και πίνουν καφέ. Μια δύσκολη περίοδος για ‘μένα, σε ένα περιβάλλον που δεν μου ταίριαζε και έψαχνα μετά μανίας διέξοδο διαβάζοντας περιοδικά και βιβλία στο λίγο ελεύθερο χρόνο μου. Θεωρώ σημαδιακή αυτή την ανάμνηση και το πόσο έντονα χαράχτηκε στη μνήμη μου. Φυσικά έγινα φανατικός θαυμαστής της σειράς μιας και είχα αγαπήσει και τις προηγούμενες δουλειές του δίδυμου Ρώμα- Χατζησοφιά.

Ύψιστος: Άγνωστες οι βουλές Του.

Φωτεινός:  Τρόπος ζωής. Να ξεκινάς τη μέρα σου νιώθοντας ότι σε τυλίγει ένα πέπλο φωτός. Αυτή τη συμβουλή μου δώσανε πρόσφατα σαν αντίδοτο στις αρνητικές σκέψεις των γύρω μου.

Χριστούγεννα: Tα λατρεύω!Δεν είμαι από αυτούς που μελαγχολούν! Αντιθέτως τα περιμένω πώς και πώς γιατί είναι η εποχή που βάζουν τις πιο τέλειες ταινίες στην τηλεόραση! Ω, ναι! Το ‘’Μόνος στο σπίτι’’ θα το ξαναδώ και φέτος!

Ψυχολογία: O ρόλος μου στο ‘’Καφέ της Χαράς’’, ο Όθων Τζικακόλιας είναι ένας γραμματικός που έχει παρακολουθήσει σχεδόν όλα τα σεμινάρια του κόσμου. (Όπως βλέπω αρχίζω κι εγώ σαν Βαγγέλης, σιγά-σιγά να επηρεάζομαι). Ένα από αυτά είναι και τα σεμινάρια ψυχολογίας που βρίσκω την ευκαιρία να τα αξιοποιήσω κάνοντας σεάνς με την δήμαρχο του Κολοκοτρωνιτσίου, Σταυρούλα Πόπωτα. Λατρεύω ιδιαίτερα αυτές τις σκηνές με την Τζόυς Ευείδη.  Μία από τις αγαπημένες μου σκηνές ήταν εκείνη όπου μικρή (σαν Σταυρούλα πάντα) είχε πέσει σε ένα μαγκανοπήγαδο και δεν την αναζητήσανε γιατί για τους άλλους ήταν αόρατη. Πολλά ψυχολογικά!

Ωραία ζωή: Το ωραίο είναι υποκειμενικό. Η ζωή όμως όχι. Μία ωραία ζωή με φίλους, αληθινούς φίλους, με εκπληρωμένα όνειρα, χωρίς απωθημένα.   Μία γεμάτη ζωή ίσον μία ωραία ζωή.