Πρώτο βραβείο «Μάγια Λυμπεροπούλου» στην Μαρία Πρωτόπαππα

Ένας νέος θεσμός πραγματοποιήθηκε στο κατάμεστο Θέατρο Τέχνης, στο Υπόγειο της οδού Πεσμαζόγλου, το Βραβείο “Μάγια Λυμπεροπούλου“. Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, ως ελάχιστη προσφορά στην πολυσχιδή δημιουργό την οποία χαρακτήριζαν ήθος, καλλιτεχνική τόλμη, ευρυμάθεια και συνέπεια, θα απονέμει ανά διετία το βραβείο «Μάγια Λυμπεροπούλου» σε γυναίκα δημιουργό που παράγει σημαντικό έργο στο θέατρο, εκπροσωπώντας τουλάχιστον δύο από τις ιδιότητες που είχε η Μάγια Λυμπεροπούλου κατά τη διάρκεια της συναρπαστικής καλλιτεχνικής διαδρομής της: ηθοποιός, μεταφράστρια, δραματουργός, σκηνοθέτις, δασκάλα υποκριτικής, καλλιτεχνική διευθύντρια πολιτιστικού οργανισμού. Την επιτροπή απαρτίζουν η Καλή Κυπαρίσση, πρόεδρος του Δ.Σ. του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν και διευθύντρια του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, ο Νίκος Χατζόπουλος, ηθοποιός, σκηνοθέτης, μεταφραστής και μέλος του Δ.Σ. του Θεάτρου Τέχνης, η Δηώ Καγγελάρη, διευθύντρια της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου, θεατρολόγος και καθηγήτρια του ΑΠΘ και η Βίκυ Βολιώτη, ηθοποιός και σκηνοθέτιδα.

ΣχετικάΆρθρα

Το βραβείο, κασετίνα με δέκα εικαστικά έργα, με θέμα τη γυναικεία μορφή στο χρόνο, είναι εικαστική δημιουργία του Γιάννη Ψυχοπαίδη. Το πρώτο βραβείο “Μάγια Λυμπεροπούλου” δόθηκε στην Μαρία Πρωτόπαππα.

Η εκδήλωση για το πρώτο βραβείο “Μάγια Λυμπεροπούλου” ξεκίνησε με την καλλιτεχνική διευθύντρια του Θεάτρου Τέχνης Μαριάννα Κάλμπαρη και βίντεο ντοκουμέντα για την Μάγια Λυμπεροπούλου. Ο Νίκος Χατζόπουλος μίλησε για την Μάγια Λυμπεροπούλου ενώ διάβασαν η Ρένη Πιττακή και η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.

Μαριάννα Κάλμπαρη, Καλή Κυπαρίσση, Μαρία Πρωτόπαππα, Νίκος Χατζόπουλος, Δηώ Καγγελάρη

Ρένη Πιττακή, Μαρία Πρωτόπαππα, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Η Μαρία Πρωτόπαππα με το βραβείο

Καρυοφυλλιά Καραμπέτη

Μαρία Πρωτόπαππα

Δηώ Καγγελάρη

Καλή Κυπαρίσση

Ρένη Πιττακή

Κωνσταντίνα Τάκαλου, Μαρία Πρωτόπαππα, Τάσος Πυργιέρης

Νίκος Χατζόπουλος

Η Μάγια Λυμπεροπούλου έφυγε από τη ζωή στις 22 Ιουλίου 2021. Γεννημένη το 1940 στην Αθήνα, μεγάλωσε στα Πατήσια, φοίτησε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παράλληλα στο Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, κρυφά από τους γονείς της. Εργάστηκε δίπλα στον Κουν και στο Θέατρο Τέχνης μέχρι το 1970. Έζησε για αρκετά χρόνια στην Γαλλία, όπου σπούδασε κινηματογράφο. Συνέχισε την καλλιτεχνική της πορεία όταν επέστρεψε στην Ελλάδα με συνεργασίες με το Εθνικό Θέατρο, το Θέατρο Τέχνης και άλλους θιάσους, καθώς και κορυφαίες προσωπικότητες των ελληνικών τεχνών όπως ο Γιάννης Τσαρούχης και ο Μάνος Χατζιδάκις, προσφέροντας μοναδικές και σημαντικές ερμηνείες σε ιδιαιτέρως απαιτητικούς ρόλους.

Μερικές από τις παραστάσεις της που θεωρούνται ενδεικτικές της συνεισφοράς της στο θέατρο ήταν: οι «Οι Μικροαστοί» (1988) , «Δυτική Αποβάθρα» (1992), «Ο Εχθρός του Ποιητή» (2001), «Φάουστ» (2002), «Οι δούλες» (2005), « «Ιλιάδα» (2010), «Άγγελοι στην Αμερική» (2010), «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα» (2013), «Ο θείος Βάνιας» (2009), «Η τριλογία του παραθερισμού» (2011) , «Ιστορίες από το δάσος της Βιέννης» (2018). Είχε διατελέσει μαζί με τον Βίκτορα Αρδίττη καλλιτεχνική διευθύντρια του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας στα τέλη της δεκαετίας του ’80 του οποίου υπήρξε η ψυχή σφραγίζοντας το ξεκίνημά του ως Δημοτικό Θέατρο Πάτρας με την πρώτη παράσταση “Η Μαρκησία ντε Σαντ” (1987) του Μισίμα σε σκηνοθεσία δική της, όπως και με την εναρκτήρια παράσταση του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. με το έργο “Γυάλινος Κόσμος” (1988) του Τενεσί Ουίλιαμς.

Μετρημένες ήταν οι εμφανίσεις της στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Στη μικρή οθόνη πρωταγωνίστησε στη μεταφορά από τον Πάνο Κοκκινόπουλο του μυθιστορήματος του Κοσμά Πολίτη «Ερόικα» (ΕΡΤ, 1999) και στη μεγάλη οθόνη έπαιξε στις ταινίες του Νέου Ελληνικού Κινηματογράφου: «Ανατολική Περιφέρεια» (1979) του Βασίλη Βαφέα, «Τόπος» (1985) της Αντουανέτας Αγγελίδη, «Η γυναίκα που έβλεπε τα όνειρα» (1989) του Νίκου Παναγιωτόπουλου, «Καβάφης» (1996) του Γιάννη Σμαραγδή, «…κι αύριο μέρα είναι» (2001) της Δώρας Μασκλαβάνου και «Μια μέρα τη νύχτα» (2001) του Γιώργου Πανουσόπουλου.