Σαν σήμερα ο πρόωρος θάνατος της Χριστίνα Ωνάση

ΣχετικάΆρθρα

Φαντασμαγορικό bridal fashion show με 60 λαμπερούς celebrities

21 Μαΐου 2022

Ο οίκος Celia Kritharioti κλέβει τις εντυπώσεις στο red carpet του Φεστιβάλ Καννών

21 Μαΐου 2022

Ηλίας Ψινάκης: Nέες συναντήσεις στο “Γηροκομείο”

20 Μαΐου 2022

Η Μαρίνα Τσομλεκτσόγλου-Ντοντέρο μοιάζει ντύνεται και μιλάει βραχνά, σαν παλιά σταρ του σινεμά. Γνωρίζω πολλά για τη ζωή της και τη θρυλική της φιλία με την Χριστίνα Ωνάση, όμως έχουμε έρθει πιο κοντά αφού και εκείνη είναι μητέρα σκύλου Παγκ, του Oro. Έτσι ακολουθούμε η μία την άλλη με απώτερο σκοπό να συναντηθούν τα τετράποδα παιδιά μας σε playdate.. Όταν της έδωσα το τηλέφωνο μου πριν λίγες ώρες στο “Sip and Shop” Experience του A Magic Cabinet, της καλής μας φίλης Ευγενίας Χανδρή, στο Athens Marriot Hotel μου είπε.. “Κι άλλη Χριστίνα! Μα πόσες Χριστίνες γνωρίζω, είναι καρμικό. Και στην Αργεντινή!”. Δίπλα της μας παρακολουθούσε μία άλλη φίλη της επίσης Χριστίνα.

Mόλις γύρισα σπίτι συνειδητοποίησα πως σαν σήμερα η Μαρίνα βρήκε την παιδική φίλη της Χριστίνας Ωνάση, νεκρή στην μπανιέρα του εξοχικού της στην Αργεντινή όπου τη φιλοξενούσε.Η Χριστίνα, άλλωστε, σχεδίαζε το διάστημα εκείνο το γάμο της με τον Γιώργο Τσομλεκτσόγλου, αδερφό της φίλης της.
«Δεν κάπνιζε, δεν έπινε, δεν έπαιρνε ναρκωτικά. Όμως φανταστείτε έναν άνθρωπο που έπινε 24 κουτιά κόκα-κόλα την ημέρα. Δεν μπορεί να μην επηρεάσει την υγεία του μια τέτοια συνήθεια. Εγώ πιστεύω ότι από αυτό προκλήθηκε το πνευμονικό οίδημα…Μου λείπει πολύ η Χριστίνα. Τη σκέφτομαι κάθε ημέρα που περνά» είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή της.
Η ίδια περιγράφει την τελευταία νύχτα της στο βιβλίο της «My Life with Christina Onassis» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Penguin.
«Παρασκευή, 18 Νοεμβρίου του 1988. Κατά τη διάρκεια του δείπνου η Χριστίνα άρχισε να μιλά για τον πατέρα και τον αδελφό της, και για ένα σωρό άλλα πράγματα που συνήθως δεν ανέφερε ποτέ. Ήταν σαν να περνούσε μια διαδικασία κάθαρσης, μιλώντας για την αγάπη που δεχόταν από τους γύρω της».
«Μου έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και μου είπε καληνύχτα στα ελληνικά. Αυτή ήταν η τελευταία φορά που την είδα ζωντανή. Την επόμενη μέρα, σηκώθηκα στις 10 και ρώτησα την Ελένη, την οικονόμο, πού ήταν η Χριστίνα. Μου είπε ότι ακόμη κοιμόταν. Πήγα στο δωμάτιό της και απέξω από την κλειδαρότρυπα είδα φως.
Έπειτα άνοιξα την πόρτα και ξαφνιάστηκα όταν είδα το κρεβάτι στρωμένο, και με πεταμένα ρούχα επάνω. Η πόρτα του μπάνιου ήταν μισάνοιχτη και ακουγόταν τρεχούμενο νερό. Μπήκα στο μπάνιο και την είδα από πίσω, καθισμένη στημένα και με το κεφάλι της σχεδόν ίσιο. Χωρίς να την αγγίξω, και ούτε καν να της μιλήσω, πήγα να πω στην Ελένη ότι η Χριστίνα είχε αποκοιμηθεί, πράγμα που συνέβαινε συχνά. Η Ελένη ήρθε στο μπάνιο να με βοηθήσει να τη σηκώσουμε και να τη μεταφέρουμε στο κρεβάτι, αλλά όταν είδε το πρόσωπό της, άρχισε να φωνάζει, ”Είναι νεκρή”! Την ξάπλωσαν σε μία πετσέτα στο πάτωμα, στο μπάνιο. Θυμάμαι ξεκάθαρα πως τα μάτια της Χριστίνας ήταν ορθάνοιχτα, κοιτάζοντας το άπειρο. Κλαίγοντας και εκτός εαυτού, ήμουν σίγουρη ότι ήταν ακόμα ζωντανή, όταν έπρεπε να τηλεφωνήσω στο γιατρό».

“Αποφάσισα να γράψω αυτό το βιβλίο για να φωτίσω την αλήθεια σχετικά με το τι συνέβη εκείνη τη μέρα. Και αυτό, γιατί δεν έχει υπάρξει περίσταση ή εκδήλωση που να μην έχω ερωτηθεί για τις συνθήκες του θανάτου της. Θεωρώ πως με αυτό το βιβλίο, η αλήθεια θα φωτιστεί και για τις επόμενες γενιές, δεδομένου ότι, όταν πεθάνω, δεν θα υπάρχει κανείς πλέον να υπερασπιστεί το όνομα της οικογένειας Ωνάση με τον τρόπο που της αξίζει”