ΤΩΡΑ |
Δεκαπενταύγουστος σήμερα, βάλαμε ξυπνητήρι για να πάει ο Αλεξ βόλτα στις κότες και να δει και πως αρμέγουν τις κατσίκες. Τράβηκε ξεκαρδιστικά βίντεο με το κινητό και ήχους “πακ πακ” κλπ. Του κάνω τα ίδια που μου έκαναν κι εμένα μικρή όταν με πήγαιναν καλοκαίρι στον παππού μου στα Ακτούντα στο Ρέθυμνο.
Ο παππούς μου Αλέκος Καραβίτης, ήταν – εκτός από υπέρτατος μάνατζερ και δυνατός στο real estate- πρωτομάστορας λυράρης , θρύλος πλέον και μου τραγουδούσε μαντινάδες.. Στο δίσκο που είχε βγάλει είχε βάλει και τις κόρες του να τραγουδάνε, τη μαμά μου Υακίνθη και την ακόμα πιο όμορφη θεία μου Μαρία – που τη φώναζα Μέλα.
Στις φωτό ο Αλέκος Καραβίτης με την Υακίνθη παιδάκι που από ένα λεπτό κοριτσάκι εξελίχθηκε καρακαλλόνα beauty queen.
Tο λεγε και η μαντινάδα λοιπόν..
“Τέσσερις είναι οι λεβεντιές που έβγαλε η Κρήτη
Ψύλλος, Λαγός και Ροδινός κι Αλέκος Καραβίτης”.
Στα Ακτούντα μου έφερναν γάλα κατσίκας φρέσκο με πέτσα και μου ερχόταν αηδία. Τώρα παρακαλάω γονυπετής. Ο Άλεξ μου έφερε αυγά ολόφρεσκα -τόσο φρέσκα που είχαν άλλη γεύση! Μετά κάτσαμε στην Πιπεριά και χαζεύαμε τον κόσμο που ερχόταν από την εκκλησία. Ο Γιώργος – πάνω πάνω στη φωτό με την Αγνή – μας έπιασε σφήκες και τζιτζίκια και ο Αλεξ τα τραβούσε βίντεο. Χθες με ρώτησε ποιό ήταν “το πρόγραμμά μου” όταν ήμουν μικρή και δεν είχαμε κινητά, playstation κλπ. Θυμήθηκα πως διαβάζαμε βιβλία, παίζαμε και ζωγραφίζαμε. Με ρώτησε πως και δε βαριόμασταν. Εγώ θυμάμαι τα καλοκαίρια πάντως να βαριέμαι και να με μαλώνουν οι μεγάλοι πως είναι ντροπή ένα παιδί να λέει πως βαριέται. Τώρα δε βαριέμαι ποτέ. Κάθε λεπτό εδώ είναι πολύτιμο.
Χθες περπάτησα από το χωριό μέχρι σχεδόν τον Άγιο Στέφανο και μύριζα μύριζα συνέχεια τη φύση. Προτιμώ τα μέρη που αγναντεύουν τη θάλασσα – μισώ την υγρασία. To ίδιο και η Μαρίκα με την οποία πάντα φωτογραφίζομαι και θέλει να με βλέπει στην τηλεόραση.
Το βράδυ γιόρταζαν η Μαρία και η Δέσποινα Καλλιοτζή και κατεβήκαμε στην Καλλιοτζίνα για γλέντι. Τα παιδιά λύσσαξαν στο παιχνίδι στη θάλασσα , στις κούνιες και χόρεψαν κι όλας. Τα κρητικόπουλα μπαίνουν από μικρά στο χορό και δεν υπάρχει ντόπιος ή ντόπια που να μη χορεύει υπέροχα. Εμείς με τον Άρη είμαστε καλοί στη σούστα αλλά εγώ θα θελα να ξυπνήσω και να χορεύω μαλεβιζιώτη τέλεια. Τρομερό plus να ξέρεις να χορεύεις τέτοιους χορούς και ειδικά οι άντρες όταν ξέρουν είναι ότι πιο ελκυστικό.
Αγόρια ξεκουνηθείτε και πάτε να μάθετε λίγο old school πράγματα, κάνα ικαριώτικο, κάνα πεντοζάλι, πάτε και κάνα ψάρεμα, βρείτε και κάνα χόμπι και ξεχάστε για λίγο τους πρωτεϊνούχους θολούς κοιλιακούς που μας μοστράρετε ποζάροντας σα γκόμενες στο instagram – εκτός αν είστε για το Scruff , εκεί συγχωρείστε.
Και ένα φινάλε με πραγματικά superfoods αγριαγγινάρες και χοχλιούς.. Κρητική κουζίνα..τι να λέμε τώρα! Η μέση χάθηκε για τα καλά!
Σχόλια για αυτό το άρθρο