Τελετή λήξης του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Τα φώτα του Ολύμπιον σβήνουν, η αίθουσα πλημμυρίζει από τις μελωδίες του θρυλικού τραγουδιού «My Way» και τη βελούδινη φωνή του Πολ Άνκα. Στην οθόνη προβάλλεται μια φωτογραφία του Γιάννη Μπουτάρη. Ο κυρ-Γιάννης, καθισμένος στους αμπελώνες του, μας κοιτάζει κατάματα, ενώ το κοινό στο κατάμεστο Ολύμπιον χειροκροτά. Η τελετή λήξης του 65ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με έναν ελάχιστο και συμβολικό φόρο τιμής σε μια βαθιά επιδραστική προσωπικότητα, που χάραξε μια ασυμβίβαστη και συναρπαστική πορεία στη ζωή του τόπου, τον πρώην Δήμαρχο Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη, που διετέλεσε και πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ.

ΣχετικάΆρθρα

Ακολούθως, ο παρουσιαστής της βραδιάς, o αγαπημένος ηθοποιός Αντίνοος Αλμπάνης, καλωσόρισε το κοινό στην τελετή λήξης του 65ου ΦΚΘ: «Κυρίες και κύριοι, καλησπέρα σας. Καταλαβαίνετε προφανώς πού είναι αφιερωμένη η αποψινή βραδιά. Στον Γιάννη Μπουτάρη, στον κυρ-Γιάννη, που πάντα έκανε τα πράγματα με τον δικό του τρόπο, θαρραλέα και ελεύθερα. Που ήταν Δήμαρχος της Θεσσαλονίκης, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φεστιβάλ, μα πάνω απ’ όλα ένας σπουδαίος άνθρωπος που άλλαξε την ιστορία αυτού του τόπου. Φίλες και φίλοι, το 65ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φτάνει στο τέλος του. Ευχαριστούμε θερμά για την αδιάκοπη στήριξη το Υπουργείο Πολιτισμού, την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, τον Δήμο Θεσσαλονίκης, τους χορηγούς μας, τους συνεργάτες μας, τους ακούραστους εθελοντές και, φυσικά, τους εργαζόμενους του Φεστιβάλ. Τα βραβεία του 65ου Φεστιβάλ, περισσότερα από 40, απονεμήθηκαν σήμερα το μεσημέρι». Στο σημείο αυτό, οι νικητές των βραβείων του 65ου ΦΚΘ που ήταν παρόντες στην αίθουσα σηκώθηκαν από τις θέσεις τους για να εισπράξουν το θερμό χειροκρότημα του κοινού. Αμέσως μετά ακολούθησε η προβολή ενός βίντεο με τα κορυφαία στιγμιότυπα του 65ου ΦΚΘ.

Ταινία λήξης του 65ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης ήταν το The End του Τζόσουα Οπενχάιμερ. Ο σκηνοθέτης της ταινίας και δύο φορές υποψήφιος για Όσκαρ® Καλύτερου Ντοκιμαντέρ τίμησε με την παρουσία του την τελετή λήξης. Ο Αντίνοος Αλμπάνης, μιλώντας για την ταινία λήξης της φετινής διοργάνωσης, ανέφερε χαρακτηριστικά: «Το The End του Τζόσουα Οπενχάιμερ είναι ένα υπονομευτικό, δυστοπικό και πολιτικό μιούζικαλ, με πρωταγωνιστές την Τίλντα Σουίντον και τον Μάικλ Σάνον. Η ταινία θα προβληθεί στις αίθουσες από τη Weird Wave, την οποία κι ευχαριστούμε πολύ». Στη συνέχεια, κάλεσε στη σκηνή τον διάσημο Aμερικανό σκηνοθέτη Τζόσουα Οπενχάιμερ.

«Σας ευχαριστώ πολύ. Μου προσφέρατε ένα από τα πιο θερμά καλωσορίσματα της ζωής μου. Έχετε υπάρξει φοβερά ευγενείς μαζί μου, και η ευγένεια είναι μια έννοια που οφείλουμε να προστατεύσουμε στις μέρες μας. Είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ. Είναι σαφώς πολύ ταιριαστό να τελειώσει ένα κινηματογραφικό φεστιβάλ με μια ταινία με τίτλο The End. Σε κατάσταση ταραχής μοιράζομαι μαζί σας τις παρακάτω σκέψεις. Το θέμα της ταινίας γίνεται εντελώς επίκαιρο στην τραγική συνθήκη την οποία διανύουμε. Με τρόμο υποδέχομαι τη νέα αυτή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί, τόσο ως Αμερικανός όσο και ως ευρωπαίος πολίτης, αλλά κυρίως ως άνθρωπος. Νιώθω περισσότερη ντροπή από ποτέ για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας. Για το πώς αποτυγχάνουμε να υποδεχτούμε τον “ξένο” και καθετί διαφορετικό, πώς χτίζουμε τείχη για να κρυφτούμε από πίσω τους, αλλά και για να εξοντώσουμε όσους βρίσκονται από την απέναντι πλευρά», ανέφερε ο Τζόσουα Οπενχάιμερ.

«Ταυτόχρονα, νιώθω μεγάλη χαρά και ικανοποίηση που καταφέρνω να μοιραστώ μαζί σας την ταινία μου στην ελληνική της πρεμιέρα. Πρόκειται για ένα μιούζικαλ που μοιάζει να έχει ξεπηδήσει από τη χρυσή εποχή του είδους, και έχει στο επίκεντρό του τις τελευταίες οικογένειες ανθρώπων που έχουν καταφέρει να επιβιώσουν ολομόναχοι σε καταφύγιο, δεκαετίες αφότου η περιβαλλοντική καταστροφή έχει καταστήσει τον κόσμο μη κατοικήσιμο. Όπως και οι άλλες ταινίες μου, Η πράξη του Φόνου (2012) και Η όψη της σιωπής (2014), το The End είναι ένας στοχασμός γύρω από το storytelling. Για το πώς λέμε ιστορίες για να κρυφτούμε από τον κόσμο αλλά και από τον εαυτό μας, για το πώς δημιουργούμε δικαιολογίες για τις συμπεριφορές μας και πιανόμαστε σφιχτά από εκείνες για να κατευνάσουμε τις ενοχές μας. Είναι μια ταινία για το μοναδικό ανθρώπινο γνώρισμα του να λέμε ψέματα στους εαυτούς μας, αλλά και τις ολέθριες συνέπειες αυτής της αυταπάτης», προσέθεσε ο Τζόσουα Οπενχάιμερ.

«Την ίδια στιγμή, το The End είναι μια ταινία πoυ καταδεικνύει την ευαλωτότητα αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης. Ελπίζω ο καθένας και η καθεμία από εσάς να αναγνωρίσει τον εαυτό του/της στην ταινία μου: οι χαρακτήρες παρέμειναν επίτηδες ανώνυμοι γιατί αντιπροσωπεύουν όλους εμάς. Είναι το αποτέλεσμα μιας συγκλονιστικής δέσμευσης από μια εκπληκτικά ταλαντούχα ομάδα ηθοποιών. Σας εύχομαι ολόψυχα να βιώσετε μια ισχυρή, ακόμη και μαγική, εμπειρία. Σας ευχαριστώ θερμά», ολοκλήρωσε ο Τζόσουα Οπενχάιμερ. Τέλος, τον λόγο πήρε ο Αντίνοος Αλμπάνης, ο οποίος ανανέωσε το ραντεβού με το Φεστιβάλ για τον Μάρτιο του 2025, στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ, αλλά και στις αίθουσες σε όλη τη διάρκεια της σεζόν για την ετήσια δραστηριότητα του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Λίγα λόγια για την ταινία:

Είκοσι πέντε χρόνια έπειτα από μια περιβαλλοντική καταστροφή που μετέτρεψε τη Γη σε μη κατοικήσιμο πλανήτη, η Μητέρα, ο Πατέρας και ο Γιος μένουν εγκλωβισμένοι σε ένα πολυτελές καταφύγιο, όπου προσπαθούν να διατηρήσουν την ελπίδα και μια έννοια κανονικότητας, συνεχίζοντας τις τελετουργίες της καθημερινότητας, έως τη στιγμή που η άφιξη μιας άγνωστης, του Κοριτσιού, ανατρέπει αυτή τη ρουτίνα. Για τον Γιο, έναν αφελή 20χρονο που δεν έχει δει ποτέ τον έξω κόσμο, η νέα άφιξη είναι συναρπαστική. Ξαφνικά, οι εύθραυστοι δεσμοί τυφλής αισιοδοξίας που ενώνουν αυτή την ομάδα προνομιούχων αρχίζουν να ξεφτίζουν. Καθώς οι εντάσεις αυξάνονται, αυτή η φαινομενικά ειδυλλιακή συνύπαρξη αρχίζει να καταρρέει, ενώ απωθημένες ενοχές και καταπιεσμένη δυσαρέσκεια απειλούν την ισορροπία της οικογένειας. Την ίδια στιγμή, έρχονται αντιμέτωποι με πικρές αλήθειες που τους δείχνουν έναν διαφορετικό δρόμο προς τα εμπρός, έναν δρόμο που βασίζεται στην αποδοχή, στην αγάπη και στην ικανότητα για αλλαγή.

Μια ταινία που θίγει επείγοντα ζητήματα με πρωταγωνιστές τους υποψήφιους για Όσκαρ® Τίλντα Σουίντον και Μάικλ Σάνον, καθώς και τον Τζορτζ ΜακΚέι και τη Μόουζες Ίνγκραμ. Το σενάριο συνυπογράφουν οι Τζόσουα Οπενχάιμερ και Ράσμους Χάιστερμπεργκ, ενώ τα τραγούδια έγραψαν οι Τζόσουα Σμιντ (μουσική) και Τζόσουα Οπενχάιμερ (στίχοι).

*Η ταινία θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες από την εταιρεία διανομής Weird Wave στις 12 Δεκεμβρίου 2024.

Η εμβληματική κωμωδία του ελληνικού σινεμά Δεσποινίς διευθυντής (1964) του Ντίνου Δημόπουλου, με την υπέροχη μουσική του σπουδαίου μαέστρου και συνθέτη Μίμη Πλέσσα, ο οποίος έφυγε πρόσφατα από τη ζωή, προβλήθηκε το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στην αίθουσα Παύλος Ζάννας. Η ειδική προβολή της ταινίας διοργανώθηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τη Φίνος Φιλμ.

Το κοινό καλωσόρισε η επικεφαλής του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, Ελένη Ανδρουτσοπούλου: «Απόψε έχουμε τη χαρά να δούμε ξανά παρέα στη μεγάλη οθόνη μια εμβληματική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, την ταινία Δεσποινίς Διευθυντής, σε σκηνοθεσία του Ντίνου Δημόπουλου. Όταν διαλέξαμε τη συγκεκριμένη ταινία με την ομάδα της Φίνος Φιλμ δεν ξέραμε ότι θα χάναμε πολύ σύντομα τον αγαπημένο μουσικοσυνθέτη Μίμη Πλέσσα. Οπότε, με έναν μικρό τρόπο, αφιερώνουμε αυτήν την προβολή στη μνήμη του. Ως Φεστιβάλ, θέλουμε να ευχαριστήσουμε τη Φίνος Φιλμ. Είναι συνεργάτες και χορηγοί μας τα τελευταία χρόνια. Μέσα από δύο βραβεία που συνοδεύονται από χρηματικό έπαθλο είναι κοντά μας στην προσπάθεια να βοηθήσουμε το νέο ελληνικό σινεμά. Θέλω να φωνάξω τον φίλο και συνεργάτη Στάθη Καμβασινό, εκπρόσωπο της Φίνος Φιλμ».

Αμέσως μετά, ο Στάθης Καμβασινός πήρε το λόγο: «Καλησπέρα και από μένα, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Είναι τιμή μας να συνεργαζόμαστε για το καλό του ελληνικού σινεμά. Δεν θα πω πολλά για την ταινία, καθώς τη γνωρίζετε όλοι. Είναι μία από τις πιο αγαπημένες και εμβληματικές κωμωδίες του ελληνικού κινηματογράφου. Έξι δεκαετίες τώρα έχει ενώσει έξι γενιές ανθρώπων. Δυστυχώς, χάσαμε πρόσφατα τον Μίμη Πλέσσα. Έχουμε κοντά μας, όμως, έναν σπουδαίο άνθρωπο του ελληνικού κινηματογράφου, τον διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας, Νίκο Καβουκίδη, τον οποίο και καλωσορίζω».

Ο Νίκος Καβουκίδης, παίρνοντας το λόγο, είπε: «Καταρχήν, σας ευχαριστώ για το θερμό χειροκρότημα. Αυτή η ταινία γυρίστηκε το 1963 και προβλήθηκε το 1964. Εγώ από 15 χρονών και για 13 ολόκληρα χρόνια ήμουνα στη Φίνος Φιλμ, με τον πνευματικό μου πατέρα, τον Φίνο. Ο Φίνος ήταν ο αυτοκράτορας και ο πατέρας όλων των ηθοποιών, των σκηνοθετών, των τεχνικών. Αν δεν υπήρχε ο Φίνος δεν θα υπήρχε ο ελληνικός κινηματογράφος, στον βαθμό που βρίσκεται τώρα. Για εμάς, εκείνα τα χρόνια ακαδημία κινηματογράφου ήταν η Φίνος Φιλμ. Είμαι 86 ετών και επισκέπτομαι το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης από τη δεκαετία του ’60. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ και τους διοργανωτές που προβάλλουν αυτές τις ελληνικές ταινίες, στις οποίες δουλέψαμε πολύ. Φαίνεται ότι τα συναισθήματα και οι ιστορίες που βιώσαμε τότε, το γέλιο, το κλάμα, το δράμα και η κωμωδία, εξακολουθούν να μας συγκινούν και να μας αγγίζουν βαθιά μέχρι και σήμερα. Σας ευχαριστώ πολύ που ήρθατε και που υποστηρίζετε τον ελληνικό κινηματογράφο», σημείωσε και εξέφρασε την ελπίδα πως το κτίριο στην οδό Χίου 53, όπου στεγάστηκαν τα εργαστήρια και τα γραφεία της Φίνος Φιλμ, θα μετατραπεί σε μουσείο κινηματογράφου.

«Είμαι και εγώ περήφανος που συνεργάστηκα με τον Νίκο Καβουκίδη τα τελευταία χρόνια και μάλιστα έχουμε κάνει μια παραγωγή, η οποία σύντομα θα ολοκληρωθεί, με συνεντεύξεις παλιών συντελεστών. Έπεται και συνέχεια, λοιπόν», πρόσθεσε ο Στάθης Καμβασινός. Αναφερόμενος στην ταινία Δεσποινίς Διευθυντής είπε: «Αν αναλογιστούμε την εποχή που βγήκε η ταινία, μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε πρωτοποριακή στο σενάριο, ακολουθώντας,πάντα τις νόρμες της εποχής. Μιλάμε για το 1964 και μια γυναίκα καριερίστρια, η οποία στεκόταν πάνω από τα στερεότυπα που επικρατούσαν για τις γυναίκες». Στη συνέχεια, κάλεσε τη σκηνοθέτιδα Βαρβάρα Δούκα, επικεφαλής του Pitching Lab στο Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Ταινιών της Δράμας να πει 2-3 λόγια για την ταινία.

Παίρνοντας τον λόγο, η Βαρβάρα Δούκα είπε: «Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις μία ταινία του 1964 με τα μάτια τού σήμερα, να βλέπεις δηλαδή τα στερεότυπα ακόμα κραταιά, όπως το αγχωτικό δίλημμα για κάθε γυναίκα που έπρεπε να διαλέξει ανάμεσα σε καριέρα ή σύζυγο και οικογένεια. Όπως και την προκατάληψη ότι μια γυναίκα για να επιβληθεί σε ένα ανδρικό επάγγελμα, αλλά και σε έναν κόσμο φτιαγμένο από άντρες, πρέπει να χάσει τη θηλυκότητά της. Καταλαβαίνουμε πόσο πρωτοποριακή υπήρξε αυτή η ταινία και σήμερα γιορτάζουμε τα αρυτίδιαστα 60 της χρόνια, γελώντας ακόμη και με τα αναχρονιστικά της μηνύματα, που συμβάδιζαν βέβαια εκείνη την εποχή. με το κοινό αίσθημα. Η πανέμορφη Τζένη Καρέζη τελικά υποκύπτει στο χαριτωμένο φόρεμα και στα ωραία μάτια του Αλέκου Αλεξανδράκη. Ωστόσο, η ιδέα και μόνο να παρουσιαστεί μια όμορφη, έξυπνη και μορφωμένη γυναίκα της εποχής σε διευθυντική θέση, ακόμη και αν ο μπαμπάς της τη συνοδεύει την πρώτη μέρα στη δουλειά, ήταν ένα τόλμημα. Ωσότου, λοιπόν, να κατακτηθεί η απόλυτη εργασιακή ισοτιμία σε μισθούς, ανέλιξη, ευκαιρίες, κινητικότητα και ανταμοιβή μεταξύ ανδρών και γυναικών, θα χρησιμοποιήσω την ατάκα που έλεγε ο ναυαρχούκος της ταινίας, ο αείμνηστος Δημήτρης Νικολαΐδης, “χορέψτε, λοιπόν, αγαπημένες μου βιοπαλαίστριες”», ανέφερε η Βαρβάρα Δούκα.

Μετά το τέλος της προβολής, ο Νίκος Καβουκίδης πήρε και πάλι τον λόγο: «Δυστυχώς, η Τζένη έφυγε σε ηλικία μόλις 60 ετών. Η πρώτη ταινία που έκανα μαζί της ήταν η Λόλα. Εκείνη την περίοδο είχα τσακωθεί με τον Φώσκολο και έφυγα από τη Φίνος Φιλμ. Τελευταία δουλειά στον Φίνο ήταν η Κοινωνία ώρα μηδέν. Όταν ήταν να γυριστεί το Κοντσέρτο για πολυβόλα, ενημέρωσαν την Τζένη ότι δεν θα είμαι στην παραγωγή και εκείνη είπε στον Φίνο ότι αν δεν γυρίσω, δεν θα έκανε την ταινία. Με πήραν τελικά τηλέφωνο, και επειδή τον αγαπούσα πολύ τον Φίνο, ήταν σαν πατέρας μου, κατέληξα να συμμετάσχω στο Κοντσέρτο για πολυβόλα». Αμέσως μετά, προσέθεσε για τη σημασία του αυτοσχεδιασμού: «Οι ηθοποιοί είναι πολύ σημαντικό να αυτοσχεδιάζουν. Στην ταινία που παρακολουθήσαμε η Τζένη Καρέζη αυτοσχεδίαζε πολλές φορές. Ένα ακόμη στοιχείο που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν η διαφοροποίηση των πλάνων της, τα κοντινά της. Χαιρόσουν να την βλέπεις να αυτοσχεδιάζει». Επαινώντας τον επαγγελματισμό της Τζένης Καρέζη, τόνισε: «Όλους τους ανθρώπους του ελληνικού κινηματογράφου που δεν είναι πιο κοντά μας, και που μας χάρισαν τόσες όμορφες στιγμές και μας έκαναν να γελάσουμε, να κλάψουμε και να ονειρευτούμε, ας τους τιμήσουμε σήμερα εδώ με ένα ζεστό χειροκρότημα».

Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, σε συνεργασία με την Alpha Bank, χορηγό προσβασιμότητας του Φεστιβάλ, συνεχίζουν τη συνεργασία τους στο πλαίσιο του προγράμματος «Σινεμά για όλους», με στόχο να προσφέρουν στο κοινό τη δυνατότητα να απολαύσει τη μαγεία του σινεμά, χωρίς εξαιρέσεις και περιορισμούς, αλλά και να αναδειχθούν ακόμη περισσότερο τα ζητήματα που απασχολούν τα άτομα με αναπηρία. Το Σάββατο 9 Νοεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στο Ολύμπιον η προβολή του εμβληματικού αστυνομικού φιλμ του Βαγγέλη Σερντάρη Ληστεία στην Αθήνα (1969) με όρους καθολικής προσβασιμότητας, σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, με αφορμή την 50ή επέτειο από την ίδρυσή της. Στην προβολή παραβρέθηκαν ο Διευθυντής Φωτογραφίας της ταινίας, Νίκος Καβουκίδης, και ο Πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, Χάρης Παπαδόπουλος.

Την εκδήλωση προλόγισε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, Ορέστης Ανδρεαδάκης. «Σας καλωσορίζουμε σε μια ακόμη καθολικά προσβάσιμη προβολή, την οποία διοργανώνουμε, όπως κάθε χρόνο, με την υποστήριξη της Alpha Bank, χορηγού προσβασιμότητας του Φεστιβάλ. Το αρχείο με τους υπότιτλους και την ακουστική περιγραφή το δωρίζουμε στους παραγωγούς της ταινίας για να μπορούν να το έχουν είτε στο DVD είτε σε οποιοδήποτε άλλη προβολή θέλουν να το χρησιμοποιήσουν», ανέφερε ο κ. Ανδρεαδάκης. «Θα δούμε μια κλασική ταινία του ελληνικού κινηματογράφου, τη Ληστεία στην Αθήνα του 1969 του Βαγγέλη Σερντάρη. Οι περισσότερες προσβάσιμες προβολές είναι κλασικές ταινίες, καθώς ο στόχος είναι να δημιουργηθεί ένα αρχείο τέτοιων ταινιών. Η σημερινή προβολή γίνεται σε συνεργασία με την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών, την οποία και θέλουμε να τιμήσουμε με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών παρουσίας στον ελληνικό κινηματογράφο».Στη συνέχεια, ο κ. Ανδρεαδάκης κάλεσε στη σκηνή τον διευθυντή φωτογραφίας της ταινίας, Νίκο Καβουκίδη, λέγοντας ότι «πρόκειται για έναν θρύλο της ελληνικής κινηματογραφίας. Έναν από τους πιο σημαντικούς ανθρώπους που δουλεύουν στο ελληνικό σινεμά εδώ και 70 χρόνια».

Παίρνοντας τον λόγο ο κ. Καβουκίδης είπε: «Σας ευχαριστώ για το θερμό σας χειροκρότημα. Όντως έκλεισα 70 χρόνια φέτος στον ελληνικό κινηματογράφο. Και σήμερα θα δούμε μια ταινία του ’69. Το πιο σημαντικό είναι ότι εγώ φεύγοντας από την Finos Film έκανα ένα εργαστήριο μοντάζ, και η Ληστεία στην Αθήνα είναι η πρώτη ταινία του νέου ελληνικού κινηματογράφου που προέκυψε από αυτό το εργαστήριο, την ίδια χρονιά με το Κιέριον. Στην ταινία θα δείτε ότι εμφανίζονται και ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με τον Παντελή Βούλγαρη. Είναι σημαντικό το γεγονός πως ο νέος ελληνικός κινηματογράφος έχει ανέβει πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια σημειώνει μεγάλη επιτυχία και στην Ευρώπη. Εκείνο που θεωρώ ότι μας λείπει είναι η κινηματογραφική παιδεία. Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών που φρόντισε να προβληθεί η ταινία στην οποία ήμουν συμπαραγωγός, ενώ επίσης έκανα τη φωτογραφία και το μοντάζ. Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο Φεστιβάλ που προβάλλει αυτή την ταινία, αλλά και την ταινία Δεσποινίς Διευθυντής, στην οποία δούλεψα ως διευθυντής φωτογραφίας», συμπλήρωσε ο Νίκος Καβουκίδης.

Τον λόγο πήρε ο πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών, Χάρης Παπαδόπουλος, ο οποίος δήλωσε: «Με συγκινεί πολύ αυτή η εκδήλωση. Γίνεται χρόνια τώρα και είναι μεγάλη τιμή και χαρά που σήμερα αποφασίσαμε με το Φεστιβάλ να προβάλλουμε την ταινία αυτού του σπουδαίου σκηνοθέτη. Η ταινία γυρίστηκε μέσα στη δικτατορία και χάραξε το όνομα του Βαγγέλη Σερντάρη με χρυσά γράμματα στις κινηματογραφικές σελίδες του τόπου μας. Ο σκηνοθέτης έφυγε πρόσφατα από τη ζωή και θέλουμε να τον τιμήσουμε με αυτή την προβολή».

Στόχος του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης είναι να μοιράζεται τη δύναμη του σινεμά με όλους τους θεατές ανεξαιρέτως. Για αυτό τον λόγο, προβάλλει ταινίες με ακουστική περιγραφή [AD: Audio Description] για τυφλούς και άτομα με προβλήματα όρασης και με υπότιτλους για Κ/κωφούς και βαρήκοους [SDH: Subtitles for the Deaf or hard of Hearing], τόσο στις αίθουσες όσο και στις online προβολές. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, θα απονεμηθεί για μία ακόμη χρονιά το Βραβείο Προσβασιμότητας της Alpha Bank είτε σε μία προσωπικότητα είτε σε μία ταινία που αναδεικνύει ζητήματα προσβασιμότητας στις τέχνες, το οποίο συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο ύψους 3.000 ευρώ.

Μετά το τέλος της 65ης διοργάνωσης, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η Alpha Bank θα προσφέρουν όλους τους επεξεργασμένους υπότιτλους και την ακουστική περιγραφή στους παραγωγούς των ταινιών, ώστε να παραμείνουν προσβάσιμες για κάθε άλλη μελλοντική προβολή, κινηματογραφική ή σε άλλο μέσο, ευελπιστώντας ότι με την υποστήριξη του Φεστιβάλ, οι ταινίες θα διανεμηθούν στην προσβάσιμη μορφή τους τόσο στις κινηματογραφικές αίθουσες όσο και στην οικιακή διανομή, προκειμένου να τις απολαύσουν όλες και όλοι.

ÐÑÏÂÏËÇ ÔÇÓ ÔÁÉÍÉÁÓ “ËÇÓÔÅÉÁ ÓÔÇÍ ÁÈÇÍÁ” / ÂÁÃÃÅËÇÓ ÓÅÑÍÔÁÑÇÓ

Ολύμπιον, ένα κτίριο προσβάσιμο σε όλους

Παράλληλα με τις εργασίες αλλαγής των καθισμάτων ολοκληρώθηκαν και οι εργασίες υποδομών προσβασιμότητας του Ολύμπιον. Με μεγάλη χαρά, είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε ότι το κτίριο είναι πλέον καθολικά προσβάσιμο σε άτομα με μειωμένη κινητικότητα. Χάρη στις πρόσφατες εργασίες η σκηνή του Ολύμπιον, η αίθουσα Παύλος Ζάννας, το Πράσινο Δωμάτιο, το Δωμάτιο με Θέα, καθώς και τα γραφεία του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης στον 5ο και 6ο όροφο του Ολύμπιον, είναι πλέον πλέον καθολικά προσβάσιμα.

Η σχετική μελέτη χρηματοδοτήθηκε από την Alpha Bank, χορηγό προσβασιμότητας του Φεστιβάλ. Η μελέτη εκπονήθηκε από τον Παναγιώτη Τσαλή – Δρ. Πολιτικό Μηχανικό ειδικευμένο σε θέματα προσβασιμότητας. Το έργο ανατέθηκε έπειτα από ανοιχτό διαγωνισμό στην εταιρεία Mouratidis Lift και χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Τα έργα προσβασιμότητας κόστισαν 66.000€.