Από την/τον Βασίλης Νάτσιος | 7 Ιουνίου 2019
Η παράσταση-φόρος τιμής στον Γιώργο Ζαμπέτα «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα!…» σε κείμενο και σκηνοθεσία Πέτρου Ζούλια, η οποία ανέβηκε με εξαιρετική επιτυχία τη σεζόν 2017-2018 στο θέατρο Αλίκη, ήταν έτοιμη να περιοδεύσει για πρώτη φορά σ’ όλη την Ελλάδα. Σήμερα δυστυχώς ανακοινώθηκε η ακύρωση της περιοδείας.
Δείτε την επίσημη ανακοίνωση:
Με λύπη μας σας ενημερώνουμε ότι η προγραμματισμένη καλοκαιρινή περιοδεία της παράστασης «Μάλιστα Κύριε Ζαμπέτα!…», σε κείμενο και σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια, δεν θα πραγματοποιηθεί.
Η προκήρυξη πρόωρων εθνικών εκλογών έφερε αλλεπάλληλες ακυρώσεις κι αλλαγές σε πολλούς δήμους, κι αυτό είχε ως αποτέλεσμα η πραγματοποίηση μιας πολυδάπανης παραγωγής σαν αυτή να καθίσταται μη βιώσιμη.
Ζητούμε συγνώμη από όλους τους ανθρώπους που στήριξαν αυτή τη δουλειά.
H Bίκυ Σταυροπούλου, πρωταγωνίστρια της παράστασης, έγραψε στο προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram: «Θέλω την καρδιά να σφίξω, πέτρα πίσω μου να ρίξω και να φύγω» έλεγε ο Ζαμπέτας στο «Μάλιστα Κύριε». Δυστυχώς τα πράγματα πολλές φορές δεν γίνονται όπως τα έχεις οργανώσει και ονειρευτεί. Επειδή λοιπόν οι παραγωγοί της καλοκαιρινής περιοδείας μας αποφάσισαν 20 μέρες πριν την πρεμιέρα, και ενώ όλοι έχουμε χάσει δουλειές, χρήματα και χρόνο προετοιμασίας, να «ρίξουν πέτρα και να φύγουν», έτσι κι εγώ πρέπει «την καρδιά να σφίξω» και να σας πω ότι δυστυχώς η περιοδεία μας ακυρώνεται. Είμαι βαθιά πληγωμένη,και στεναχωρημένη ειδικά για μια δουλειά που θα απασχολούσε πάνω από 25 ανθρώπους αλλά δυστυχώς μου είναι αδύνατον να κάνω οτιδήποτε άλλο.
«Κανένα τέλος δεν έρχεται με άδεια χέρια» όπως λέει η Κική Δημουλά. Ελπίζω τα «επόμενα χέρια» να είναι πιο αξιόπιστα με την ίδια αγάπη,πίστη και σεβασμό για τη δουλειά όση η δίκη μου και των συναδέλφων μου.
Βασίλης Νάτσιος
"Ό,τι βλέπεις είναι αληθινό, ό,τι ακούς μπορεί να μην είναι"
...Γεννήθηκα στα μεγάλα κινηματογραφικά στούντιο και μεγάλωσα σε θεατρικές σκηνές και στα τηλεοπτικά πλατό. Από μικρός έκανα παρέα με όλες τις προσωπικότητες του πολιτισμού μας. Μαζί με τους δικούς μου ανθρώπους, με στηρίζουν συνεχώς, κυρίως με το έργο τους. Ωραία ιστορία, έτσι; Κρίμα που δεν είναι αληθινή! Πάντα μου άρεσε αυτή η εκδοχή. Χρειάζεται ένας μύθος να συντηρεί την πραγματικότητα. Οι δικοί μου μύθοι είναι έγχρωμοι, σινεμασκόπ και εξώφυλλο. Και συνεχίζουν να ζουν στο cosmopoliti…
