Αγάπη μόνο: ή πώς ο Μάρκος Σεφερλής ενώνει ηλικίες κι ανθρώπους με το γέλιο κάθε βράδυ στο Δελφινάριο

Παραμονές Δεκαπενταύγουστου και η Αθήνα έρημο τοπίο. Όλα άδεια, εκτός από το Δελφινάριο. Ο Μάρκος Σεφερλής κι ο θίασος του, καταφέρνει ακόμα και σε μέρες που δικαιολογείται μια κάμψη στο θέατρο, να συγκεντρώνει πάνω από 1200 άτομα -από όλη την Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό- που θα γελάσουν και θα περάσουν ευχάριστα, με Αγάπη μόνο. Μια επιθεώρηση, βασισμένη στα παλιά σίγουρα πρότυπα της επιθεώρησης, με τους τύπους των Ελλήνων που συναντάμε καθημερινά και τα κακώς κείμενα που “βασανίζουν” τη ζωή μας. Με βασικό ερέθισμα από τον νεαρό που έκανε την εμφάνισή του στο τηλεοπτικό Ραντεβού του Star με σύνθημα Αγάπη μόνο, o Mάρκος Σεφερλής και ο Στέλιος Παπαδόπουλος, μας παρουσιάζουν την …αγάπη σε πολλά στάδια. Αγάπη για τα σπορ, αγάπη για την τρίτη ηλικία, αγάπη για τη διασκέδαση, αγάπη για τις διακοπές, αγάπη για πάντα, αγάπη για τα πανηγύρια, αγάπη για την εξουσία, αγάπη για ταξίδια, αγάπη για την Ελλάδα.

ΣχετικάΆρθρα

Το κοινό που γεμίζει ασφυκτικά το Δελφινάριο το καλοκαίρι και το Περοκέ το χειμώνα, παρακολουθεί με θαυμασμό την ειλικρίνεια στο παίξιμο του Μάρκου Σεφερλή. Το αδιέξοδο που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στο θέατρο, που καταφεύγει σε εύκολες λύσεις, ξαναζεσταμένα έργα – διασκευές τραβηγμένες από τα μαλλιά ή παραστάσεις-πρόταση με αμφισβητούμενα συνήθως αποτελέσματα, αντανακλάται σε όλα τα είδη του. Περισσότερο από όλα στην κωμωδία. Κατά βάθος δεν είναι μόνο η αμφισβήτηση σε ξεπερασμένες ιδέες και μορφές τέχνης, οι οποίες έτσι κι αλλιώς έχουν εκπληρώσει τον προορισμό τους, είναι περισσότερο η έλλειψη φαντασίας, μύθου και σύλληψης. Για αυτό δεν υπάρχει πια επιθεώρηση. Τα καλοκαίρια που έβλεπες πέντε ή έξι επιθεωρήσεις μόνο στην Αθήνα -εκτός αυτές που ήταν περιοδεία- πέρασαν ανεπιστρεπτί. Απόδειξη ότι τα τελευταία χρόνια, μόνο το Δελφινάριο συνεχίζει την παράδοση της επιθεώρησης

Υπερκινητικός -σπάνιο προσόν για ηθοποιό που παίζει έξι μέρες την εβδομάδα για τέσσερις ώρες κάθε βράδυ- προικισμένος ηθοποιός, ο Μάρκος Σεφερλής έχει καταφέρει να απαλλαγεί από τον ψευτοδιανοουμενισμό που οδηγεί σε άγευστα κατασκευάσματα στο στιλ του αφόρητου, σέβεται πριν απ΄όλα τον εαυτό του, όσο κι αν είναι ευθυγραμμισμένος στο σύγχρονο πνεύμα ανατροπής και διακωμώδησης. Σέβεται ακόμη το παρελθόν και πάνω από όλα, σέβεται το κοινό του. Όπως γράφει κι ο ίδιος στο πρόγραμμα της παράστασης: Δύο λέξεις είναι αρκετές για να χαρακτηρίσουν τον τρόπο, με τον οποίο ανέβηκε αυτή η παράσταση. Αγάπη μόνο για πολύ γέλιο, αγάπη μόνο για σάτιρα, αγάπη μόνο για θέαμα, αγάπη μόνο για τους συνεργάτες μου, αγάπη μόνο από τους συνεργάτες μου και τέλος πολλή αγάπη απ” όλους μας μόνο για εσάς! Τους αγαπημένους μας θεατές, που στηρίζετε όλα αυτά τα χρόνια κάθε μας προσπάθεια.

Η παράσταση είναι …Μαρκοκρατούμενη, με περιθώρια όμως σε όλους τους ηθοποιούς να δείξουν τις υποκριτικές τους δυνατότητες. Έχει ρυθμό, ο θεατής μπαίνει γρήγορα στο παιχνίδι και απολαμβάνει αυτά που συμβαίνουν σ΄αυτή την τρελή ξεκαρδιστική επιθεώρηση. Χρησιμοποιεί πολλά από τα παραδοσιακά γκαγκς, αστεία ευρήματα και απρόοπτα, με προθέσεις διαφανείς και στόχο πάντα την ψυχαγωγία.Ο Μάρκος Σεφερλής σκηνοθετικά, δεν έχει αφήσει τίποτα να πάει χαμένο, πράγμα που δείχνει πως γνωρίζει πολύ καλά το είδος για να μπορεί να κάνει μια τέτοια σάτιρα. Έχει επιστρατεύσει κάθε στοιχείο που μπορεί να ζωντανέψει τα κείμενα και μια στρατιά από συνεργάτες, που ο καθένας προσθέτει κι ένα λιθαράκι σ΄αυτό το οικοδόμημα γέλιου. Καλή διασκέδαση, λοιπόν, με το Αγάπη μόνο, εγώ θα το ξαναδώ κι ίσως μάθω να τραγουδώ στο τέλος τον “Κεραυνό”

Το κοινό αποτελείται από ανθρώπους κάθε ηλικίας, από μωρά μέχρι παππούδες. Μόνο η Αλίκη Βουγιουκλάκη είχε καταφέρει να ενώνει όλες τις ηλικίες στην πλατεία του θεάτρου και μετά να μοιράζει αυτόγραφα σε όλους. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Μάρκο Σεφερλή. Το κοινό που τον παρακολουθεί, δεν τον χορταίνει. Μετά από κάθε παράσταση, όσο κουρασμένος κι αν είναι -που δεν είναι ποτέ- φωτογραφίζεται με όλους και υπογράφει αυτόγραφα.

Φυσικά στο κοινό του ανήκουμε κι εμείς, η Χριστίνα Πολίτη κι εγώ, που δεν χάνουμε παράστασή του χειμώνα-καλοκαίρι. Δεν είναι μόνο η συμπάθεια που έχουμε στον Μάρκο, στον Ρωμανίδη, στον Κρητικό, στον Καπετάνιο, στην Αρετή, στον Βλάσση και στον Ζουμπαντή, είναι και το αβίαστο γέλιο που προσφέρουν ταγμένοι σ’ αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα: να διασκεδάζουν τον κόσμο…

Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου, θρύλος του θεάτρου και του κινηματογράφου, είδε την παράσταση, ξεκαρδίστηκε και συγκινήθηκε με το φαινόμενο Μάρκος Σεφερλής.

Δείτε το βίντεο στο τέλος της παράστασης όπου δίνει συγχαρητήρια στους ηθοποιούς και τον αυτοσχεδιασμό του Μάρκου στα λεγόμενά της:

Αγάπη για τις διακοπές κι ο τύπους του σύγχρονου Ελληνάρα και πώς συμπεριφέρεται

Αγάπη για ταξίδια και δεν θα πιστεύετε στα μάτια σας από όσα τραβάει ο επιβάτης Γιάννης Καπετάνιος από την αεροσυνοδό

Αγάπη για την Ελλάδα κι ο Μάρκος ως Δίας κάνει το πιο εύστοχο σχόλιο σε φετινή επιθεώρηση -μαζί με το σόου του Τάκη Ζαχαράτου- για την κατάσταση -οικονομική κυρίως αλλά και κοινωνική- της χώρας μας.

Ο Ερμής Γιάννης Ζουμπαντής

Τρύπωσα φυσικά και στα καμαρίνια των ηθοποιών και ιδού αποκλειστικά ενσταντανέ. Πάνω: Μάρκος Σεφερλής, Χριστίνα Πολίτη

Επόμενο καμαρίνι: Θοδωρής Ρωμανίδης. Μία από τις περούκες της παράστασης

Ο Θοδωρής Ρωμανίδης με την πολύχρονη θεατρική και τηλεοπτική του πείρα, είναι πάντα ένα συν σε κάθε παράσταση. Προσέξτε τον ως τροχονόμο, πόσο τον έχει προσεγγίσει με λεπτές πινελιές στον ιδιαίτερο τύπο του

Τσουπ στο καμαρίνι κι η Αρετή Ζαχαριάδου με εκρηκτική εμφάνιση !

Επόμενο καμαρίνι: Γιάννης Καπετάνιος. Στον τοίχο το κάδρο ζωής που τον συντροφεύει σε κάθε του δουλειά

Ο Γιάννης προσπαθεί να ντυθεί για το επόμενο νούμερο, αλλά εγώ εκεί! Φώτο-τσακ τσακ όλη η ετοιμασία

Νάτος κι ο Αντώνης Βλάσσης

Επόμενο καμαρίνι: Στέλιος Κρητικός. Παντού φωτογραφίες με τα παιδιά του που τα λατρεύει

-Με πιάσατε στα πράσα! Αλλά για το cosmopoliti, χαλάλι!

Θοδωρής Ρωμανίδης, Γιάννης Καπετάνιος, Στέλιος Κρητικός

Αν είστε τυχεροί και πιάσατε το αβγό-μπαλάκι, θα κερδίσετε και δώρα. Από ταξίδι μέχρι καλλυντικά.

Αγάπη μόνο

Μάρκος Σεφερλής, Γιάννης Καπετάνιος, Θοδωρής Ρωμανίδης, Στέλιος Κρητικός, Γιάννης Ζουμπαντής,
Αρετή Ζαχαριάδου, Αντώνης Βλάσσης, Χρύσα Δημοπούλου και η Αριάνα Ιωάννου

Χορογραφίες ο Αλέξανδρος Κουζίτσκιν και το 6-μελές μπαλέτο του (Κατερίνα Κασμερίδου, Δήμητρα Σιδέρη, Μαρία-Θεόπλαστη Κλώνη, Ειρήνη Λαγγουρά, Μαριάννα Ρούσσου, Ευφροσύνη Τσιριμιάγγου

Σκηνοθεσία: Μάρκος Σεφερλής
Κείμενα – στίχοι τραγουδιών: Μάρκος Σεφερλής – Στέλιος Παπαδόπουλος
Σκηνικά: Δέσποινα Βολίδη
Ενδυματολογική επιμέλεια: Αλέξης Φούκος
Θεατρικά κοστούμια: Σύλια Δεμίρη
Χορογρφίες: Αλέξανδρος Κουζίτσκιν
Φωτισμοί: Κώστας Δεληγιάννης
Ήχος: Δημήτρης Σφερλής
Μακιγιάζ: Βάσια Λυμπεροπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Αρετή Ζαχαριάδου
Visual Art: Δημήτρης Γαλανός
Προσθετικά – Visual Effects: Προκόπης Βλασσερός
Βοηθοί Ενδυματολόγου: Μαρία Λύκαρη, Χάρης Άνθης
Περούκες: Άγγελος
Θεατρικά Παπούτσια: Αγγελική Κυριακίδη
Τεχνικοί Σκηνής: Γιώργος Νάση, Μιχάλης Αλπόγλου, Hyka Mefail
Ταμίες: Σοφία Νικσαλιάν, Αθηνά Γαλάνη, Αργυρώ Γαλάνη, Goduni Anxhela
Υποδοχή: Σίσσυ Σκρόμπολα, Σάκης Φραγκαναστάσης
Ταξιθεσία: Έλενα Μαυρίκη, Μάτα Τόρνου, Φανή Βρακά, Ελένη Χροναίου
Κυλικεία Θεάτρου: Vasil Dobrev, Χάρης Φώτη, Γιώργος Χαλαβαζής, Μαρία Βεντούρη,
Γιουλιάνα Ζούπκοβα, Φίλιππος Δόσης, Κωνσταντίνος Πάλλης
Κατασκευή Σκηνικών: Θεόδωρος Μουρτάς
Ζωγράφος: Γιάννης Αθανασιάδης
Ειδικές Κατασκευές: Παναγιώτης Μανίκας
Μarketing Consultant: Παύλος Βόζας
Διεύθυνση Λειτουργίας Θεάτρου: Παναγιώτης Κοντογιάννης
Οργάνωση – Διεύθυνση Παραγωγής: Ανδρέας Βλάσσης