ΤΩΡΑ |
Mεγάλωσα με μία γάτα μέγαιρα, πανέμορφη και κακιά σαν τίγρη που βρήκε η φιλόζωη νονά μου και μας την πάσαρε όταν ήμουν 5 χρονών. Έκτοτε είχαμε πάντα ζώα. Tην ίδια εποχή με την Πούση – τη notorious μέγαιρα- είχα και ένα μαύρο λάμπραντορ τη Φρύνη την οποία βασάνιζε. Η Πούση πρέπει να έφτασε τα 24 όπως όλα τα vilains και έτρωγε μόνο λιθρίνια στη σχάρα. Λάτρευε τη μαμά μου και φυσούσε όλους τους αγνώστους. Μετά όταν έμενα στο Λονδίνο βρήκα την Exuma σε μια βιτρίνα που έμοιαζε στο τρίχωμα με την Πούση και την αγόρασα. Η Exuma ήταν η πιο καλή γάτα στον κόσμο. Σε χάιδευε για να τη χαϊδέψεις και ήταν ζεν σα θιβετιανός μοναχός. Πιο μετά μάζεψα δύο-τρεις πορτοκαλιές γάτες από το δρόμο που ζουν τώρα σα βασιλιάδες με τη μαμά μου και αγόρασα και ένα υπερθεό γκρίζο πέρση τον Μπουζούκο. Ο σούπερ μόντελ και ανεγκέφαλος σα zoolander Μπουζούκος το έσκασε δύο τρεις φορές και την τελευταία φορά πέρυσι στα γεράματα τον βρήκαν – από το Κολωνάκι- κάπου στην Αγία Παρασκευή και…
για τη συνέχεια της ιστορίας μου και περισσότερες φωτογραφίες με τα τετράποδα παιδιά μου πατείστε popaganda.gr. Είναι μία υπέροχη στήλη που εγκαινιάζουν με μένα σήμερα και εύχομαι να είμαι γουρλού..
Σχόλια για αυτό το άρθρο