ΤΩΡΑ |
Ή τί μπορεί να κάνει ένας θετικός άνθρωπος σε μία ημέρα για να παραμένει θετικός
Έχω ξαναγράψει αυτό το κόλπο που κάνω με την αισιοδοξία και τα τραγούδια και την επιλεκτική μνήμη..Αυτόν τον καιρό λοιπόν αποφεύγω όπως ο διάολος το λιβάνι οτιδήποτε πολιτικό-κράξιμο-γκαντεμιά.. Aκούω τα “Χρόνια της Υπομονής” με Βίσση – Νταλάρα, που δε μας θυμήθηκε κανείς και βιάστηκε να μας καταδικάσει..
«Έρχονται οι ημέρες του φωτός» μας τραγούδησε η Νατάσσα Μποφίλιου προχθές και όλη την Κυριακή την έβαλα στο repeat. Μετά πήγαμε η οικογενειακώς – εκτός του σκύλου που ξεκουραζόταν σπίτι- για μεσημεριανό στο “Αθηναϊκό” στη γειτονιά μας που έχει την καλύτερη ψαρόσουπα.
Ο Αλεξ είχε μαζί το φίλο του το Φίλιππο και κυνηγούσαν περιστέρια. Μετά τους πήγα στο θέατρο. Μία παράσταση που είναι για μικρούς και μεγάλους. “Γαμπροί για πούλημα” στο θέατρο Ακροπόλ. Ε, τώρα Ρέππας-Παπαθανασίου στα καλύτερά τους , μου θύμησε το παλιό το καλό το “Σώσε”.. Δεν είναι τυχαία στο νούμερο ένα. Απολαυστικός όλος ο αχτύπητος θίασος: Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, Κώστας Κόκλας, Νικολέτα Βλαβιανού, Σοφία Βογιατζάκη, Μάνος Ιωάννου, Αντιγόνη Νάκα, Νίκη Λάμη, Σπύρος Πούλης, Γιάννης Τσιμιτσέλης, Παρθένα Χοροζίδου τα σπάνε..
Την ώρα που η νεοελληνική ιστορία μας παίζει την πιο μεγάλη, ίσως, φάρσα της μεταπολίτευσης, οι Θανάσης Παπαθανασίου και Μιχάλης Ρέππας ανέβασαν μια γνήσια, καυστική, ξεκαρδιστική κωμωδία, με θέμα αδήριτα πολιτικό: Με ήρωες που έχουν προτερήματα κι ελαττώματα, και με συμπεριφορές, που αντανακλούν αυτές της εκάστοτε πολιτικής τους ηγεσίας. Κι αυτές είναι που η κωμωδία, με την αρχαία σοφία της, μας κάνει να δούμε με συμπάθεια και να σκεφτούμε πως θα κάνουμε καλύτερες. Ούτε αριστερά, ούτε δεξιά, ούτε πάνω, ούτε κάτω λοιπόν, «ο εχθρός είναι μέσα μας (όπως λένε οι ίδιοι οι συγγραφείς μας) και γι αυτόν ακριβώς τον λόγο και η λύση είναι μέσα μας»! Aυτά τα έγραψα έτοιμα και να συμπληρώσω με δικά μου λόγια πως ο Σπύρος Πούλης είναι από τις ασχημότερες γυναίκες που έχω δει αλλά έχω κάτι σαββουροκουβάδες φίλους που ξέρω είμαι σίγουρη πως άνετα θα έκαναν δεσμό μαζί του! Τρέξτε αμέσως και περιμένετε το δεύτερο μέρος όπου γίνεται το σύστριγγλο.
Μετά σπίτι είδα το Your Face Sounds Familiar. Ότι είδα μου άρεσε πολύ μέχρι τη συγκλονιστική εμφάνιση του Βαλάντη. Επιτέλους λίγη χαρά στην ελληνική τηλεόραση. Φανταστικοί οι παίχτες, αγαπημένη Μπεκατώρου (ντυμένη με Celia Kritharioti) και μία επιτροπή που επιτέλους κάνει τη διαφορά. Από αυτές τις μεσοβέζικες λύσεις που έβρισκαν μέχρι τώρα έχουμε ένα Φασουλή – αποκάλυψη και ένα Φιλιππίδη που δίνουν βαρύτητα και τελικά θα το διασκεδάσουν και οι ίδιοι περισσότερο από ότι περίμεναν. Ο Μουτσινάς είναι εγγύηση και η Παπουτσάκη τόσο όμορφη που δε με νοιάζει καν η γνώμη της γιατί ξέρω πως θα είναι γλυκιά με όλους. Ένα μεγάλο μπράβο στην ομάδα λοιπόν που μας πήγε μπρος και όχι πίσω στον τηλεοπτικό χρόνο.
Μετά το Βαλάντη έφυγα και πήγα στο Bar de Theatre. Eίχα να συναντήσω το είδωλό μου τον Άγγελο Παπαδημητρίου. Ο Άγγελος είναι ένα θεσπέσιο ταλέντο, μία ορχήστρα ολόκληρη από μόνος του και εκπέμπει παλιομοδίτικη μαγεία όπου εμφανίζεται. Παράλληλα είναι ένας σοφιστικέ άνθρωπος που έχει δίκιο και σωστή άποψη σε όλα.Μαζί και με το Δημήτρη Ξανθούλη χαζεύαμε κάτι αγάλματα του Φαμπρ, κλάψαμε το Λούκο και αναλύσαμε προσωπικά μας. Ο Άγγελος λες και με γνωρίζει 40 χρόνια.. Πρέπει να ξαναπάω στην “Οπερα της Πεντάρας”..
Σφαίρα πάει το Bar de Theatre με Λάμπη Ζαρουτιάδη, Κώστα Κόκλα – τους έχω κάνει μοντέλα μου- και Άλκι Κούρκουλο στο τιμόνι. Εκεί και ο Βασίλης Παπακωσταντίνου – ο κανονικός όχι ο Κρητικός- και ο Σπύρος Παπαδόπουλος με τον οποίο αναλύουμε τη μέθοδο του να ζήσεις μέχρι τα 150 χρόνια. Εκεί και ο Δημήτρης Μαύρος που σκίζει με τον “Τσέχωφ για Δύο” και ο ιδανικός σύζυγος Θανάσης Βισκαδουράκης.
Στην υγειά μας ρε παιδιά.. Καλή εβδομάδα να έχουμε!
Σχόλια για αυτό το άρθρο