Η Γωγώ Τσαμπά έχει την δύναμη της μάνας γης. Είναι η φωνή της Βοιωτίας, τραγουδάει τα δημοτικά τραγούδια με δύναμη και σοβαρότητα χωρίς τα τσαλίμια που κάνουν οι τραγουδίστριες των πανηγυριών. Ο χώρος της είναι η ύπαιθρος, εκεί που τις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές ή μετά το μάζεμα της σοδειάς συγκεντρώνονται οι αγρότες, τραγουδάνε, τρώνε κοψίδια, πίνουν και χορεύουν. Θέλει μεγάλη δύναμη να επιβληθείς και να τραγουδήσεις σε ένα τέτοιο κοινό. Θέλει επίσης μεγάλη αντοχή, αφού το πανηγύρι κρατάει ώρες, ως το ξημέρωμα και είναι συχνοί οι καυγάδες για τις παραγγελιές και για το ποιος θα χορέψει. Η Γωγώ είναι προετοιμασμένη για όλα.”Και ξύλο να πέφτει εγώ συνεχίζω να τραγουδάω!” μου είχε πει κάποια στιγμή.
Πριν δύο χρόνια, κι ενώ τα “Καγκέλια” είχαν γίνει μέγα σουξέ, την συνάντησα μαζί με τον Νίκο Τερζή για να της κάνουμε τραγούδια. Αμέσως την λάτρεψα. Είχε την αμεσότητα και την ντομπροσύνη που μόνο στην Ρίτα Σακελλαρίου είχα συναντήσει .Μπήκαμε στο στούντιο και γράψαμε το τραγούδι “Να ζήσουν οι τσολιάδες”
Γίναμε φίλοι. Η Γωγώ έχει χιλιάδες ιστορίες να σου σου πει και τις αφηγείται με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Πιστεύει στο Θεό, πηγαίνει στην εκκλησία, κοινωνεί. Φοράει συνέχεια παντελόνια και ταξιδεύει ώρες, από τον Ορχομενό που μένει, στο πανηγύρι που πρέπει να τραγουδήσει. Μετά, έστω και αν είναι στην Πελοπόννησο ή πιο μακριά, οδηγεί μέσα στην παύρη νύχτα για να επιστρέψει στον Ορχομενό. “Αν δεν κοιμηθώ στο σπίτι μου, στο κρεββάτι μου, δεν με πιάνει ύπνος” μου έχει πει. Ερωτικές ιστορίες δεν έχει αναφέρει, λέει αόριστα “κάποια στιγμή θα παντρευτώ κι εγώ” αλλά δεν την έχω να κάθεται στο σπίτι με άντρα και παιδιά. Πολιτικά πιστεύει στο “Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια” και ενθουσιάστηκε όταν της έγραψα το “Ήρωες του ’21”. Σας το αφιερώνω λόγω της επετείου και πάω να ετοιμάσω τον μπακαλιάρο και τη σκορδαλιά. Ζήτω η Πατρίς!
Σχόλια για αυτό το άρθρο