Χρόνο να έχεις και καλή παρέα και τα μπαρς της Αθήνας είναι ατελείωτα. Και υπέροχα! Ο χρόνος παίζεται αλλά παρέα έχω την καλύτερη. Επίσης δεν ξέρω τι συμβαίνει αυτή την εποχή και βρισκόμαστε σε απόλυτο συγχρονισμό με πολλούς φίλους που αναζητούν την αποσυμπίεση σε αυτό το χαλαρό ποτό-μπλα-μπλα και ατμόσφαιρα που σου προσφέρουν αυτές οι λίγες ώρες χωρίς να κάνεις τίποτα. Ο Στέλιος Καφαντάρης με είχε φάει με το 9, στην Κολοκοτρώνη 9 και είχε δίκιο. Κάθεσαι στις 9 και φεύγεις στις 2. Συνιδιοκτήτρια είναι μου είπε ο Αρης Καβατζίκης , η Αργυρώ Μποζώνη που ξέρει καλά την Αθήνα. Την Αργυρώ ο εδώ ο βασιλεύς του αρχείου Βασίλης Νάτσιος τη θυμάται λέει από τότε που έγραφε στη “Μανίνα” εποχή Νίκου Μουρατίδη. Ασχετο: Απαιχτος ο Βασίλης είχε γυρίσει από παιδικό θέατρο όπου είχε αναγνωρίσει κυρία η οποία παλιά είχε παίξει την Αγία Αναςταςία τη Φαρμακολύτρια.
To 9 είναι μικρό, μοιάζει με σπίτι, έχει (γεμάτες) βιβλιοθήκες, free wi-fi, παίζει μουσικές always with a twist (από jazzy sounds, hip-hop selections, pop & rock, free style, soulful slow mood ανάλογα με τη διάθεση του κόσμου) κι έχει έναν πάνω χώρο-έκπληξη με ένα μεγάλο ξύλινο τραπέζι, πίνακες, χαλιά και βιβλιοθήκες.Υπέροχα ποτά σε καλές τιμές, happy hour cocktails με caipiraki, afternoon martini, ginger cosmo από την “κουζίνα” συνταγών cocktails του bar tender Γιάννη Ψηλόλυχνου. Εμείς δοκιμάσαμε μία ελληνική βότκα “40-41” από την Πάτρα. Εκανε δουλειά και καλά έκανε αγαπημένος που συνέχισε με Standard και οι άλλοι που συνέχισαν με κάτι γλάστρες με τζιν και μυρωδικά. Από το 9 πέρασαν πάρα πολλοί φίλοι και θα ξαναπάμε.Η μόνη ένσταση είναι η έλειψη φυστικοφουντουκιών κλπ που συνοδεύουν ένα σωστό ποτό γιατί η νύχτα δε βγαίνει με bake rolls. Ναναι καλά ο Στέλιος που προμηθεύτηκε wasabi και στραγάλια από γειτονικό μαγαζί και μετρήσαμε πάνω στον καθένα μας γύρω στις 5000 θερμίδες -τελικά- από την εξολόθρευσή τους.
ΥΓ: Και η Τζένη Μπαλατσινού βρίσκεται στον ίδιο συγχρονισμό με την παρέα και τελικά είναι, δε θα είναι στο Πρωινό του Mega κανείς δεν ξέρει αλλά άλλη λύση δε βλέπω και ούτε και κατάλαβα ποτέ την εμμονή των καναλιών να προωθούν ωραία κορίτσια που έπεσαν από τον ουρανό και επιβάλονται άθελά τους ως σελέμπριτις χωρίς κανένα λόγο, δίπλα σε ένα διαβασμένο Αρη Καβατζίκη που θα οδοστρώσει και απέναντι από μία δουλευταρού Φαίη Σκορδά που έχει πάρει μία φόρα που την έχει διαχωρίσει ήδη έτη φωτός από τις υπόλοιπες. Μετά όλες αυτές κάνουν μεταγραφές και έχει γεμίσει ο κόσμος της tv σαχλαμπούχλες που αναζητούν φορέβερ τηλεοπτική στέγη και παριστάνουν με εξώφυλλα και δηλώσεις τις παρουσιάστριες. Αυτή είναι η μοναδική πατέντα που δεν αντιγράφει η ελληνική tv από την αμερικάνικη – γιατί έχουμε γκώσει στις Οπρες, τις Ντι Τζένερις και τους Λάρι Κινγκδες.
Καλέ βάλτε τη Τζένη γιατί και ωραία και μαμά και σύζυγο και working girl και με αντοχές σε οδοστρωτήρες και με αρχές – δε θα ξαναβρείτε! Τhe only HOPE – (κυκλοφορεί-κατεβάστε το είναι σούπερ..)
Σχόλια για αυτό το άρθρο