Με την ταινία του ”Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ” μας έδειξε πως μπορούν να γίνουν καλές ταινίες στο ελληνικό σινεμά, που να ενδιαφέρουν τον πολύ κόσμο, εντός και εκτός συνόρων. Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ, μαζί με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη που σκηνοθέτησε το ”ΑΝ” αλλά παίζει και στο ”…χαβιάρι”, έβαλαν πάλι ..
το κοινό στις κινηματογραφικές αίθουσες για να δουν ελληνικές παραγωγές. Σήμερα που είναι η ονομαστική εορτή του Γιάννη Σμαραγδή, διαβάστε κάποια λόγια του, από μια βραδιά τιμής σε εκείνον, που διοργάνωσε το επιμελητήριο Φθιώτιδας πριν λίγο καιρό,
και γοήτευσε με την απλότητα και την ταπεινότητά του. Ξεκίνησε την ομιλία του λέγοντας χαρακτηριστικά για την σύζυγό του Ελένη: «εκείνη είναι το γεγονός στην οικογένειά μας κι όχι εγώ. Δεν είναι απλά η γυναίκα μου, είναι φύλακας άγγελος» ενώ αποκάλυψε ότι για χάρη της έγινε σκηνοθέτης, για να την κατακτήσει.
«Όλοι έχουμε έναν ανώτερο εαυτό κι έναν κατώτερο. Το ζητούμενο είναι ο ανώτερος εαυτός μας να συναντηθεί με τον ανώτερο εαυτό του άλλου και να προσφέρουμε στον διπλανό μας από μια καλημέρα μέχρι μια φρατζόλα ψωμί. Έτσι θα μπορέσουμε ενωμένοι να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της κρίσης που είναι πάνω απ’ όλα ηθική. Να βρούμε το μεγαλείο μέσα μας, τη σύνδεση με το Θείο και να κάνουμε το καθήκον μας. Τότε θα βρούμε ηρεμία και γαλήνη.. αυτό έπραξε και ο Ιωάννης Βαρβάκης, ο ήρωας της ταινίας μου», είπε ο Γιάννης Σμαραγδής κι αναφέρθηκε στα
λόγια του Πυθαγόρα: «τι έπραξα, τι δεν έπραξα, τι έπρεπε να πράξω που δεν έπραξα».
Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΜΑΡΑΓΔΗΣ, ακούραστος, άμεσος, κατανοητός, κατάφερε να ανυψώσει το πνεύμα και την ψυχή μας. Τολμώ να πω πως εκτός από μεγάλος σκηνοθέτης είναι κι ένας μεγάλος πνευματικός δάσκαλος που με το φως του διαλύει αρκετό σκοτάδι που περιβάλλει την σημερινή εποχή και την ανθρώπινη ύπαρξή μας. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΓΙΑΝΝΗ ΣΜΑΡΑΓΔΗ!
Βασίλης Νάτσιος
Σχόλια για αυτό το άρθρο