Άγιος Βλάσιος

Ο Άγιος Βλάσιος καταγόταν από τον Πόντο και έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορα Λικινίου (308-323 μΧ). Σπούδασε γιατρός και θεράπευε αφιλοκερδώς τους αρρώστους. Εργάστηκε πολύ για την εξάπλωση του χριστιανισμού, γι’ αυτό και η Εκκλησία τον δέχθηκε στις τάξεις του ιερού κλήρου και τον εξέλεξε Επίσκοπο Σεβαστείας. Κάποια στιγμή ένοιωσε την ανάγκη να αφιερωθεί στην ησυχία και την άσκηση. Πήγε στο Άργαιο Όρος και εγκαταστάθηκε σε ένα σπήλαιο να ζήσει ως ερημίτης. Με την αδιάλειπτη προσευχή, τη νηστεία, την αγρυπνία και την άσκηση έφτασε σε μεγάλα ύψη αγιότητας.

ΣχετικάΆρθρα

Πλήθη πιστών ανέβαιναν στο βουνό για να τον επισκεφτούν και να πάρουν την ευλογία του. Παρασκεύαζε από βότανα και ορυκτά του βουνού φάρμακα, τα οποία διέθετε δωρεάν σε όσους είχαν προβλήματα υγείας. Και δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που επισκέπτονταν τον Βλάσιο, αλλά και τα άγρια ζώα, τα οποία στέκονταν στην είσοδο της σπηλιάς του, τα ευλογούσε και τότε απομακρύνονταν. Kατά τους χρόνους των διωγμών οι ειδωλολάτρες χρησιμοποιούσαν τα άγρια θηρία για τη δημόσια θανάτωση των Χριστιανών.

Η αγάπη του για τον Χριστό και η άρνησή του να θυσιάσει στα είδωλα ήταν η αιτία που ο έπαρχος Αργικόλας και οι στρατιώτες του τον βασάνισαν φρικτά. Οι στρατιώτες, αφού τον μαστίγωσαν ανηλεώς με ραβδιά, τον κρέμασαν από ξύλο και στη συνέχεια τον οδήγησαν δεμένο στη φυλακή. Ο Άγιος όμως αντιστεκόταν σθεναρά. Ακόμη και όταν τον έριξαν στο βυθό μιας λίμνης, διασώθηκε με τη θαυματουργική επέμβαση του Θεού.

Εξοργισμένος τότε ο έπαρχος Αγρικόλας διέταξε και τον αποκεφάλισαν. Ήταν το 305μΧ, που ο Άγιος Βλάσιος έλαβε από τον Χριστό το στέφανο του μαρτυρίου. Η μνήμη του τιμάται στις 11 Φεβρουαρίου και θεωρείται ως ένας από τους πλέον θαυματουργούς αγίους της Εκκλησίας μας