Άλλο ένα Πάσχα τέλειωσε και μας έμεινε η παρέα με τους πιο αγαπημένους μας ανθρώπους και πολλές θερμίδες. Τουλάχιστον σε εμένα που κάθε χρόνο, μια τα αρνιά, μια τα αβγά, μια τα γλυκά και τα τσουρέκια, τα κιλάκια μου τα φορτώθηκα πάλι. Γίνεται όμως να είσαι στη Ρούμελη και να κάνεις διατροφή; Σας το λέω, δεν γίνεται! Μόλις έφτασα πατρίδα, πήγα στην Αμάλθεια, που έχει τα πιο νόστιμα τσουρέκια -και όχι μόνο.
Τσουρέκια αριστούργημα!
Η πόλη, γεμάτη κόσμο, το βράδυ εκκλησία κανονικά, και την Κυριακή, βόλτα στην πιο παλιά πλατεία, την πλατεία Λαού, με το μεγαλύτερο πλάτανο και το άγαλμα του Βελουχιώτη. Μυρωδιές από τα αμέτρητα ψητοπωλεία και τα εστιατόρια που είχαν Ιταλούς τουρίστες.
Οικογενειακά πήγαμε στο Ρουμελιώτικο Πάσχα, που έγινε για δεύτερη φορά φέτος και περάσαμε τέλεια. Καλός καιρός, κάτω από ελιές και πλατάνια, άψογη οργάνωση, σερβιτόροι ευγενικά παιδιά και κλαρίνα από τοπικούς αστέρες με κέφι και μπρίο τρελό. Παρών κι ο δήμαρχος Γιώργος Κοτρωνιάς, που έριξε κι ένα χορό.
Είδαμε παλιούς γνωστούς που μας συνδέουν γεγονότα και καταστάσεις ανεξίτηλες στο χρόνο και στη συνέχεια, κάναμε ωραία…
Σχόλια για αυτό το άρθρο