To θρίλερ της χώρας μας συνεχίζεται αν και η κορύφωσή ήταν Κυριακή βράδυ με ξημερώματα Δευτέρας..Είναι καλοκαίρι και κανείς δεν έχει κέφι – όχι ανάγκη- για διακοπές. Ο μικρός μου γιος είναι στο Βόλο, την πόλη των ονείρων του επειδή είναι εκεί οι νεότατοι παππούς και γιαγιά του. Κάθε φορά που πάμε με “ξεναγεί” παντού! Με πάει στην παραλία και κάνει ποδήλατο ενώ εμείς απολαμβάνουμε τα τσιπουράδικα – που δεν είναι τα καλά σαν αυτά που σας γράφουμε ανά καιρούς, αλλά έχουν την καλύτερη τοποθεσία.
Ο Βασίλης Νάτσιος πάντως τον απόλαυσε τον τσιπουρομεζέ.
Ονειρεμένη παραλία αυτή του Βόλου και κοντά στο Beauty Bar- Beauty Nails στη Γκλαβάνη 14 όπου και νύχια κάναμε – τα χρώματα τα καινούργια της Essie είναι πάντα το ουράνιο τόξο -και κρέμες προμηθευτήκαμε. Επιστροφή στα φυσικά προιόντα είναι η τάση και στο Beauty Bar έχουν τα καλύτερα. Επίσης και τις θαυματουργές κρέμες της Tέτας που πραγματικά κάνουν δουλειά.
7 χιλιόμετρα από το Βόλο ο παράδεισος της Μακρινίτσας. Το κλίμα και μόνο μετράει γιατί το χωριό δε φαίνεται να είναι και προτεραιότητα του Δήμου.. Πριν μερικά χρόνια το μέρος σπαρταρούσε από ζωή, με ένα ιστορικό σχολείο ανοιχτό και μία γεμάτη πλατεία από μαγαζιά και κόσμο. Τώρα η κατάσταση σε συνδυασμό με την κρίση έχει φέρει το κλασικό πλιάτσικο κλεφτών στα σπίτια – γνωστός μου αναγνώρισε πρόσωπο κλέφτη στο δρόμο, το είπε στην αστυνομία και φυσικά αυτή αδιαφόρησε. Το σχολείο έκλεισε και ρημάζει ενώ τα παιδάκια ασφυκτιούν σε κάτι απαράδεκτες άιθουσες στη γειτονική Πορταριά. Αυτά και μόνο να βλέπεις καταλαβαίνεις πως δεν υπάρχει ελπίδα, αφού τις περισσότερες φορές μόνοι μας βγαζουμε τα μάτια μας με αδιαφορία και ασυνεννοησία.
Στο γειτονικό Κατηχώρι πάντως οι “Ορτανσίες” της Δήμητρας είναι πάντα ανθισμένες. Τα συγκλονιστικότερα παϊδάκια στις καλύτερες τιμές δίπλα στο ρέμα – και τα αγαπημένα μου χόρτα τα τρέβλα. Πάρτε και ζακέτα.. θεϊκή δροσιά.. Στην υπέροχη αυτή ταβέρνα πάντα συναντιόμαστε με το Σωτήρη Πολύζο, επιτέλους διευθυντή του TRT γιατί είναι μία κατηγορία από μόνος του στο χώρο εκεί.
Για μπάνιο πήγαμε στο “Rivera” στη Γατζέα – ο Αλεξ τρελαίνεται γιατί έχει βράχια και εξερευνεί.. Το σέρβις και το φαγητό άψογο.
Last but not least o Aλεξ με πηγε στο Λούνα Παρκ που είχε στηθεί στο Πανθεσσαλικό Στάδιο.. Χαμός με το γύρο του θανάτου των μηχανών, τις ρόδες και τον .. κάμπο με τα τραπέζια όπου γινόταν η μεγαλύτερη σουβλακοδρομία που έχω δει τα τελευταία χρόνια.. Μπορεί ο κόσμος να καίγεται.. αλλά καπνός χωρίς σουβλάκι δεν υπάρχει.
Σχόλια για αυτό το άρθρο