Αφιέρωμα: Μάθημα Σολφέζ. Σαν σήμερα πριν 40 χρόνια

Η Γιουροβίζιον από την πρώτη στιγμή που έκανε την εμφάνισή της, αποτελεί ένα σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της τηλεόρασης και του τραγουδιού. Είτε σ’ αρέσει είτε όχι, υπήρξε πολλές φορές το βήμα για νέους καλλιτέχνες, ή ένα δυνατό comeback για άλλους. Αλλά και πέρα από την καλλιτεχνική της ή όχι αξία, είναι η αιτία να μαζευτούν οι παρέες για να τη δουν, μαζί με πίτσες, μπύρες κι αναψυκτικά ή να τουιτάρουν, όπως γίνεται τελευταία.

ΣχετικάΆρθρα

Το 1977 είναι η χρονιά για Μάθημα Σολφέζ. Και όπως κάθε χρόνο, στην αρχή υπήρξε γκρίνια για το τραγούδι, μετά υποστήριξη, στη συνέχεια παράπονα και μόνο ο χρόνος δικαίωσε -όπως συμβαίνει σε όλα- το τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου, που ακούστηκε για πρώτη φορά πριν 40 χρόνια, στις 7 Μαϊου.

Διαβάστε τι έγραφαν τα έντυπα της εποχής τότε: Για τη Γιουροβίζιον έγινε ένας εσωτερικός διαγωνισμός. Μια επιτροπή διάλεξε το καλύτερο -κατά τη γνώμη της- τραγούδι, η ίδια επιτροπή με τη συνεργασία του συνθέτη διάλεξε τους ερμηνευτές, χωρίς να ζητηθεί η γνώμη του κοινού, που αυτό σε τελευταία ανάλυση θα εκπροσωπηθεί στη Γιουροβίζιον. Τελικά, το Μάθημα Σολφέζ είναι αυτό που θα δώσει τη μεγάλη μάχη με τα χρώματα της Ελλάδας. Ένα ρυθμικό τραγούδι του Γιώργου Χατζηνάσιου, σε στίχους Σέβης Τηλιακού, γραμμένο και ραμμένο πάνω στα μέτρα και τις απαιτήσεις του φεστιβάλ. Ελαφρό, χωρίς υψηλά νοήματα και κυρίως χωρίς μηνύματα και αιχμές.

Θα το τραγουδήσουν τέσσερις μοντέρνες φωνές, ο Πάσχάλης, η Τόλη, ο Ουίλλιαμς και η Αργυράκη, σ’ ένα αυτοσχέδιο κουαρτέτο χωρίς όνομα, χωρίς προϊστορία και χωρίς μέλλον, αφού η σύστασή του έγινε για τη Γιουροβίζιον και μόνο. Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις βρισκόταν στα τηλεοπτικά πράγματα, ήταν της γνώμης να μην πάρουμε μέρος στη Γιουροβίζιον, λέγοντας εκείνο το όμορφο “Εμείς δεν έχουμε τόσο κακά τραγούδια για να παίρνουμε βραβεία στην εκδήλωση αυτή”…Και πραγματικά τα τελευταία χρόνια έχει πέσει πολύ χαμηλά η στάθμη της ποιότητας των τραγουδιών.

Όταν ήρθε η ώρα του διαγωνισμού, τα έντυπα έγραφαν: “Mετά από δύο αποτυχίες η χώρα μας ποντάρει στο Ευρωπαϊκό τραγούδι. Το Μάθημα Σολφέζ φαίνεται να έχει καλύτερη τύχη από τη Θάλασσα (Λίγο κρασί, λίγο θαλασσά και τ΄αγόρι μου)…που τα έκανε θάλασσα και την αδικοχαμένη Παναγιά (Παναγιά μου, Παναγιά μου). Θεωρείται φαβορί, τα στοιχήματα το τοποθετούν στην πρώτη θέση και όλοι μιλούν για ένα άρτιο και μοντέρνο τραγούδι, τουλάχιστον από πλευράς σύνθεσης και ήχου”.

Μετά το διαγωνισμό, άρχισαν τα παράπονα. Μέχρι και για σαμποτάζ στα μικρόφωνα κατά του Ελληνικού τραγουδιού έγινε λόγος, με τον Πασχάλη να δηλώνει: “Mόλις άρχισε η εκτέλεση του Ελληνικού τραγουδιού, τα μικρόφωνα…έπεσαν μυστηριωδώς. Πιστεύω ότι πρέπει να ήταν βλάβη του ενισχυτή. Γι’ αυτό δεν ακούστηκε καλά το τραγούδι μας”.
Όλοι επίσης, μιλούσαν για “πολιτικό χρωματισμό’‘ στις ψήφους και για “μεγάλο μαγείρεμα’‘ στα αποτελέσματα. Ό,τι λέγεται δήλαδη κάθε χρονιά!

Cosmo tips: Στην αρχή, ο Χατζηνάσιος είχε ζητήσει από τον Πασχάλη να ερμηνεύσει μόνος του το τραγούδι, αλλά δεν το δέχτηκε. Η Μπέσσυ Αργυράκη μπήκε τελευταία στην παρέα, είχε προταθεί η Ελπίδα στην αρχή, αλλά κρίθηκε ακατάλληλη επειδή η ισχυρότατη φωνή της θα κάλυπτε τις υπόλοιπες τρεις!