ΤΩΡΑ |
–Ο Νίκος Κούνδουρος της πρότεινε να παίξει στις Μικρές Αφροδίτες και ο Κώστας Χατζηχρήστος στο Καπετάνιος για κλάματα. Απορρίπτει και τις δύο προτάσεις, διότι “δεν την ενδιαφέρει το σινεμά”.
–Ο Κατήφορος είναι μεταφορά στην ελληνική πραγματικότητα της γαλλικής ταινίας Η αλήθεια, με πρωταγωνίστρια την Μπριζίτ Μπαρντό. Πρώτη επιλογή για το ρόλο της Ρέας, ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ο αρχικός τίτλος ήταν Τέντι Γκερλ πριν αλλάξει σε Κατήφορος.
-Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης απορρίπτει την ταινία Νόμος 4000, λόγω των τολμηρών σκηνών του.
-Όταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη υπογράφει συμβόλαιο με την εταιρία Θ. Δαμασκηνός-Β. Μιχαηλίδης, η Ζωή Λάσκαρη είναι η αδιαφιλονίκητη πρώτη σταρ της Φίνος Φιλμ, η οποία ποντάρει πάνω της. Με μόνιμο σκηνοθέτη τον Γιάννη Δαλιανίδη, η Ζωίτσα περνά από επιτυχία σε επιτυχία.
–Η υπόθεση της ταινίας Ίλιγγος, είναι εμπνευσμένη από το σκάνδαλο Λάνα Τάρνερ που αναστάτωσε το Χόλιγουντ το 1958 και η Ζωίτσα ερμηνεύει το ρόλο της κόρης που μαχαιρώνει τον εραστή της μητέρας της.
-Το πρώτο της μιούζικαλ ήταν το Μερικοί το προτιμούν κρύο, που δεν ήθελε να το κάνει, διότι τότε δεν της έκανε κέφι το μιούζικαλ. Από τις μουσικές της ταινίες, ξεχώριζε τις Θαλασσιές τις χάντρες.
-Μια σκηνή με τον Σπύρο Φωκά στην ταινία Εγωισμός, τη γύρισαν 22 φορές, μέχρι που εκείνος εκνευρίστηκε τόσο πολύ, που σηκώθηκε κι έφυγε από το πλατό.
-Το καλοκαίρι του 1969, παίρνει το δίπλωμά της από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη. “Είμαι σταρ του κινηματογράφου, θέλω να γίνω ηθοποιός” δηλώνει για την απόφασή της να πάει στη Σχολή.
-Το 1970 ξεκινάει γυρίσματα στον Έβρο για την ταινία Κατάχρηση Εξουσίας. Ανακαλύπτει όμως, ότι άλλο σενάριο είχε διαβάσει στην Αθήνα και άλλο αντιμετώπισε στον Έβρο. Εγκαταλείπει την ταινία, λέγοντας στον σκηνοθέτη Νίκο Τσιώλη και στον συμπρωταγωνιστή της Νίκο Κούρκουλο: “Έχω να σας προτείνω για πρωταγωνίστρια την Μπέτυ Λιβανού, εγώ δεν το κάνω”
-Η δεύτερη θεατρική της εμφάνιση είναι στο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη Το σεξ και πώς να το αποκτήσετε, που μεταφέρεται στο σινεμά ως Ο μάγκας με το τρίκυκλο.
-Όταν έπαιζε τους Εραστές του ονείρου με τον Τόλη Βοσκόπουλο, γινόταν σκοτωμός από τον κόσμο και κάθε βράδυ πήγαινε η αστυνομία για να τους βγάλει από το θέατρο Βέμπο.
-Τον καιρό της σχέσης της με τον Τόλη Βοσκόπουλο, της αφιερώνει το τραγούδι Ξανθή Αγαπημένη Παναγιά, στο Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης.
-Ο Γιάννης Δαλιανίδης μεταφέρει στο σινεμά τους Εραστές του ονείρου, όμως ο Τόλης Βοσκόπουλος δεν δέχεται να φύγει από την εταιρία που ήταν και το ρόλο του αναλαμβάνει ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ.
-Το 1975 ανάμεσα σε θέατρο, σίριαλ και ταξίδια, ανοίγει μπουτίκ στο Κολωνάκι. Η χρονιά εκείνη, ήταν ιδιαίτερη για την Ζωή που βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι.
-Το 1978 φέρνει στον κόσμο το δεύτερο παιδί της, την Μαρία Ελένη. Στη μαιευτική κλινική Ήρα, ο σύζυγός της Αλέξανδρος Λυκουρέζος κινηματογραφεί με την κάμερά του όλη τη διαδικασία του τοκετού.
-Η επανεμφάνισή της στο θέατρο γίνεται τη σεζόν 1979-80 με την Κυρία του Μαξίμ (έργο που είχε αναγγείλει και η Αλίκη Βουγιουκλάκη, που τελικά δεν θα παίξει εκείνη τη χρονιά στην Αθήνα) στο ανακαινισμένο θέατρο Διάνα. Στην πρεμιέρα θα παραβρεθεί η Αλίκη και οι δύο σταρ θα φωτογραφηθούν μαζί.
-Το 1982, μετά από οκτώ χρόνια αποχής, η Ζωή επανεμφανίζεται στο σινεμά με την Αναμέτρηση του Γιώργου Καρυπίδη, ταινία του νέου ελληνικού κινηματογράφου, που προορίζεται για το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Τελικά απορρίπτεται από την επιτροπή. Όταν θα προβληθεί εκτός Φεστιβάλ στη Θεσσαλονίκη, η Ζωή κάθεται στον εξώστη με πολλή αγωνία για το πώς θα την αντιμετωπίσει το κοινό. Μόλις εμφανίζεται στη μεγάλη οθόνη, η κατάμεστη αίθουσα ξέσπασε σε χειροκροτήματα. Το κοινό ανακαλύπτει μια “καινούργια” Ζωή, με εκφραστική ωριμότητα. Τελευταία κινηματογραφική της συμμετοχή, ήταν στην ταινία The Republic το 2015.
-Η Αλίκη Βουγιουκλάκη της προτείνει να ανεβάσει το μιούζικαλ Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές. Η Ζωή νοικιάζει ένα στούντιο στην πλατεία Κολωνακίου και για πέντε μήνες, κάνει κλακέτες, χορό και τραγούδι. Συμπρωταγωνίστριά της στο έργο ήταν η Μάρθα Καραγιάννη.
-Η Ζωζώ Νταλμάς, η μεγάλη σταρ της οπερέτας και του μουσικού θεάτρου πριν από τον πόλεμο, είχε εκφράσει την επιθυμία να γυριστεί η ζωή της σε ταινία και να την υποδυθεί η Ζωή Λάσκαρη. Τελικά η ταινία δεν γυρίστηκε ποτέ.
-Για τη φωτογράφηση στο Playboy, δεν πήρε χρήματα. Όπως είχε δηλώσει η ίδια: “Δεν υπήρχε τιμή να ζητήσω για να φωτογραφηθώ”. Ζήτησε όμως, όλα τα μέσα για να γίνει η φωτογράφηση καλύτερη. Το κότερο που νοικιάστηκε για μια εβδομάδα στη Μύκονο και στη Δήλο, στοίχισε πολλά εκατομμύρια δραχμές, ενώ το περιοδικό έκανε ρεκόρ πωλήσεων που παρέμεινε αξεπέραστο.
-Ο Αλέκος Αλεξανδράκης ήταν ο παρτενέρ της στις ταινίες που ξεχώριζε. Έπαιξαν μαζί τελευταία φορά το 1988, στη βιντεοταινία Αντίστροφη Πορεία.
-Μετά την τηλεοπτική Μαρία Πάρνη, απογοητευμένη δεν θέλει να ξανακάνει τηλεόραση. ” Φτήνιες και κακογουστιές… δεν τη χρειάζομαι τέτοιου είδους τηλεόραση”. Ωστόσο, το 1999 θα παίξει στη σειρά “Η άλλη πλευρά του τοίχου” (σενάριο-σκηνοθεσία: Joe Sauter) ενώ η πρώτη τηλεοπτική της εμφάνιση ήταν στο σίριαλ “Ρωμαίος και Ιουλιέτα ’75” του Ντίνου Δημόπουλου
-Ο Γαλάζιος Άγγελος και η Λυσσασμένη Γάτα είναι έργα που ανακοινώνονται για το θέατρο, αλλά τελικά δεν ανεβαίνουν, όπως και το Άγριο Μέλι με τον Γιώργο Κιμούλη.
-Η Νόρα του Ίψεν ήταν ένας ρόλος που ήθελε να παίξει. Πίστευε ότι της ταίριαζε στην ιδιοσυγκρασία της.
-Για την Επίδαυρο που πήγε με τις Τρωάδες του Μιχάλη Κακογιάννη, είχε πει: “Με δέος και με πολύ σεβασμό θα πάω στην Επίδαυρο, αλλά δεν ήταν και το μεγάλο μου όνειρο, ούτε το άπαν στην καριέρα μου. Είναι απλά άλλη μια δοκιμασία. Δεν είναι σταθμός στην καριέρα μου, ούτε η αποκορύφωση μια πορείας, γιατί τότε θα έπρεπε να τελειώνω με το θέατρο”.
-“Ο ωραιότερος ρόλος είναι της γιαγιάς. Το καλύτερο δώρο που μπορούσε να μου κάνει η Μάρθα ήταν αυτό”
Σχόλια για αυτό το άρθρο