Είναι από τους ανθρώπους που θα σου εκφράσουν αυτό που σκέφτονται και αισθάνονται, χωρίς να κρυφτούν πίσω από το δάχτυλο τους. Αν και σε αυτές τις εποχές δεν λες εύκολα «όχι», εκείνη το τόλμησε και όχι μόνο μία φορά! Ανανεωμένη, χαλαρή και ακόμα πιο συνειδητοποιημένη, μιλά στο LIKE! για όλα sε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις της, H Άβα Γαλανοπούλου μιλά για την επιστροφή της στα καλλιτεχνικά δρώμενα, αλλά και για όσα άλλαξαν στη ζωή της. (Φωτογραφίες: Cosmopoliti –από την πρεμιέρα της παράστασης Ούτε γάτα, ούτε ζημιά)
Ύστερα από δύο χρόνια απουσίας επιστρέφεις στα καλλιτεχνικά δρώμενα με το έργο «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά».
Και ο τίτλος υπέροχος, αλλά και το έργο. Παντός καιρού. Διαρκεί μέσα στο χρόνο, γιατί είναι το θέμα της απιστίας και του ψέματος που αφορά τους πάντες, ανά πάσα στιγμή.
Μέσα σ’ αυτά τα δύο χρόνια, τι άλλαξε στη ζωή σου;
Όπως ήρθαν τα πράγματα προτίμησα να απέχω αυτά τα δύο χρόνια. Φυσικά είχε και αυτό ένα κόστος. Από την άλλη πλευρά είναι αναγκαίο να καθίσεις και λίγο απέναντι, να γίνεις εσύ θεατής της κατάστασης, των πραγμάτων, του θεάτρου, της δουλειάς. Μέσα από αυτή τη διαδικασία επαναπροσδιόρισα πρόσωπα, πράγματα, καταστάσεις και τα θέλω μου.
Τώρα τι είναι αυτό που θέλει η Άβα;
Τώρα κάνω πάλι αυτό που αγαπώ. Τη δουλειά μου δηλαδή, που τη κάνω πάντα με πολύ αγάπη και μεράκι.
Πώς αισθάνεσαι που επιστρέφεις;
Επιστρέφω με μεγάλη χαρά! Και θεωρώ ότι ήρθε η κατάλληλη πρόταση, την κατάλληλη στιγμή. Όταν με πήρε ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης τηλέφωνο για να κάνουμε το έργο του είπα αμέσως «ναι», χωρίς δεύτερη σκέψη.
Είναι εύκολο να λες «όχι» σ’ αυτές τις εποχές;
Καθόλου εύκολο, αλλά ίσως σ’ αυτές τις εποχές είναι ακόμα πιο ουσιαστικό το «όχι». Πίστευα πάντα και εξακολουθώ να πιστεύω στα «όχι», έτσι κι αλλιώς.
Ποια είναι τα κριτήρια για να αποδεχτείς μία πρόταση;
Το όπλο του ηθοποιού είναι η γλώσσα, ο λόγος. Ως εκ τούτου, λοιπόν, το πρώτο πράγμα που έδινα σημασία ήταν το θεατρικό κείμενο ή το τηλεοπτικό σενάριο. Αμέσως μετά, με ενδιέφεραν οι συνεργάτες και τελευταίο άφηνα το οικονομικό κομμάτι.
Τι ρόλο παίζει η αγάπη στη ζωή σου;
Όλοι δεν θέλουμε, όχι μόνο να μας αγαπούν, αλλά και να αγαπάμε; Αυτό είναι ακόμα πιο βασικό. Για φαντάσου μόνο να σε αγαπούν και ‘συ να μην έχεις κάποιον ή κάποιους να αγαπάς… Έχω κρατήσει φιλίες χρόνων από μικρή. Άλλωστε, η φιλία χτίζεται μέσα στα χρόνια. Πρέπει να έχεις περάσει πολλά και να ‘χεις μοιραστεί χαρές και λύπες. Ξέρεις, στη λύπη «συντρέχουν» όλοι. Για σκέψου όμως να έχεις μία μεγάλη χαρά και να μην έχεις με ποιον να τη μοιραστείς; Θέλει κότσια για να ακούσει ο άλλος τη χαρά σου!
Έχεις δώσει ή έχεις πάρει πολύ αγάπη;
Δεν τα ζύγισα ποτέ. Τι είμαι μανάβης; Ποτέ δεν μετράω έτσι. Όταν αγαπώ… αγαπώ και το δείχνω κάργα. Και φυσικά έχω εισπράξει αγάπη!
Έχεις νιώσει την αδικία;
Βέβαια, γιατί είναι μέσα στη ζωή. Η ζωή είναι μία περιπέτεια πρώτα απ’ όλα, ένα παιχνίδι. Αν κάτσεις από την απέναντι πλευρά και δεν μπεις μέσα στο παιχνίδι, τι θα κάνεις; Θα μείνεις απλά θεατής; Όχι! Πρέπει να ορμάς στη ζωή! Από την άλλη βέβαια, κανείς δεν μας υποσχέθηκε ότι η ζωή είναι τέλεια και δεν έχει αδικίες. Σίγουρα υπάρχουν οι δυσκολίες, αλλά και πολλές ευτυχισμένες στιγμές. Η ζωή είναι ένα καρδιογράφημα.
Δεν έχεις ιδιαίτερα καλή σχέση με τη τεχνολογία, έτσι;
Πιστεύω ότι το κινητό και το internet μας έχουν διευκολύνει τη ζωή σε σημαντικό βαθμό. Από την άλλη πλευρά όμως θεωρώ ότι δυστυχώς εμποδίζουν την επικοινωνία. Ξέρω πολύ κόσμο που χρησιμοποιεί το facebook. Προσωπικά είμαι κατά αυτού συγκεκριμένα. Αν δεν ακούσεις τη φωνή, το ηχόχρωμα του άλλου, πως θα καταλάβεις και πως νιώθει ή σε τι φάση είναι;
Όμως, τώρα με την κρίση δεν έχουμε έρθει λίγο πιο κοντά;
Δεν νομίζω. Ο άνθρωπος δεν αλλάζει χρυσό μου. Αυτός που ήσουν και στις καλές εποχές, αυτός συνεχίζεις να είσαι και στην κρίση. Ο άνθρωπος διαμορφώνεται ως τα 7 του χρόνια, τότε χτίζεται ο χαρακτήρας και αποκτάς τα προτερήματά και τα ελαττώματα σου. Πρέπει να είσαι πάρα πολύ ψαγμένος και να καλλιεργείς το μέσα σου. Να κάνεις την αυτοκριτική σου και να δεις τα κακά σου και να τα διορθώσεις.
Κάνεις συχνά αυτοκριτική;
Πιστεύω στην αυτοκριτική και κάνω όσο μπορώ. Παρατηρώ τις συμπεριφορές των άλλων και όποτε εντοπίζω πράγματα πάρα πολύ ενοχλητικά ή πράξεις που προξενούν βλάβη στους άλλους, αμέσως σκέπτομαι ότι δεν πρέπει να το κάνω ποτέ αυτό. Κάτι που με τρελαίνει είναι οι άνθρωποι που εκμεταλλευόμενοι την ισχυρή θέση τους ή την ιδιότητα τους, κάνουν κατάχρηση εξουσίας, ξεπερνώντας τα όρια. Δυστυχώς, έχω δει ανθρώπους που έχουν δύναμη στα χέρια τους, να βασανίζουν άλλους. Όλο και πιο συχνά συναντάμε ανθρώπους –όχι μόνο στη δουλειά μας- που παθαίνουν κρίσεις μεγαλομανίας.
Είσαι από τις καλλιτέχνιδες που δεν δίνεις εύκολα συνεντεύξεις.
Από άποψη το κάνω. Πόσες φορές να διαβάσει ο αναγνώστης αυτά που θα πω; Και τι να πω, ξανά τα ίδια; Υπάρχει άλλωστε τόσος κόσμος που μιλάει, το κάνει με χαρά, και καλά κάνει! Εγώ επιλέγω να μη μιλάω συχνά. Προτιμώ να μιλάω με τη δουλειά μου ή και με την αποχή από αυτή τη δουλειά, παρά να κάνω δηλώσεις.
Επιλέγεις να παίζεις σε κωμωδίες. Το γέλιο παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή σου;
Το γέλιο το θεωρώ πηγή ζωής και το χιούμορ απαραίτητο. Δεν μπορώ να συναναστραφώ με ανθρώπους που δεν διαθέτουν χιούμορ. Το θεωρώ βασικό προτέρημα στον άνθρωπο. Όσο για το ότι επιλέγω να παίζω κωμωδίες, από τη μία μεριά σίγουρα μου αρέσει, αλλά από την άλλη θα μου άρεσε πολύ να δοκιμαστώ σ’ έναν αμιγώς δραματικό ρόλο.
Πως αντιμετωπίζεις την αναγνωρισιμότητα όταν σε σταματάνε στον δρόμο;
Είναι πολύ ωραίο όταν σε πετυχαίνουν στο δρόμο, στο μετρό ή σε ένα μαγαζί και σου λένε ότι έχουν περάσει μαζί σου ωραίες στιγμές, έχουν γελάσει, έχουν ξεχαστεί ή ότι τους κράτησες παρέα σε μία δύσκολη στιγμή.
Αν γύριζες τον χρόνο πίσω, θα άλλαζες κάτι;
Ε, βέβαια. Σίγουρα θα άλλαζα κάποιες προσωπικές επιλογές, όπου όπως αποδείχτηκε, ήταν εντελώς λανθασμένες. Δυστυχώς δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόνο πίσω, οπότε προχωράω έχοντας στα χέρια μου κάτι που δεν θα άλλαζα ποτέ… τη δουλειά μου!
Με την ανανέωση στην εξωτερική σου εμφάνιση, μου θυμίζεις την Άβα των «Δύο ξένων». Που οφείλεται αυτό;
Αυτά τα δύο χρόνια που απείχα από τη δουλειά, είχα όπως αντιλαμβάνεσαι, πολύ χρόνο για τον εαυτό μου. Κάθε μέρα περπατώ στη πόλη, στην Ακρόπολη, την Πλάκα και σε άλλες γειτονιές που αγαπώ, επίσης προσέχω την διατροφή μου.
Παρόλα αυτά είσαι φανερά αδύνατη και κομψή.
Εντάξει, δεν υπήρξα και ποτέ ευτραφής (γέλια). Απλά, τώρα είμαι πολύ λεπτή και δεν σου κρύβω ότι μου αρέσει πολύ!
Τι αναμνήσεις έχεις από τις δουλειές σου που υπήρξαν ορόσημο τόσο σε εσένα όσο και στη ζωή σου;
Το ’94 έκανε ακρόαση η Λουκία Ρικάκη, η οποία έφερε το stand up στην Ελλάδα. Τότε λοιπόν επέλεξε και εμένα και δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη βραδιά που βγήκα –παγκοσμίως άγνωστη!- και έκανα stand up. Έκανα να κοιμηθώ δύο μέρες, χωρίς υπερβολή. Αυτό το συναίσθημα, αυτό το χειροκρότημα που δεν σε ξέρει κανείς αλλά έχεις κερδίσει τον κόσμο, δεν το πίστευα. Ήταν πολύ πρωτόγνωρο και ισχυρό συναίσθημα! Ακολούθησαν οι «Δύο ξένοι», επίσης μία πολύ σημαντική στιγμή για εμένα, γιατί ουσιαστικά υπήρξε το εφαλτήριο της επαγγελματικής μου ζωής. Εκεί γνώρισα και έναν σπουδαίο άνθρωπο το Νίκο Σεργιανόπουλο και από τον οποίο έχω να θυμάμαι πολλές, ωραίες στιγμές. Ακολούθησε το «Τι ψυχή θα παραδώσεις μωρή;» από το οποίο θέλω να κρατήσω μόνο τις καλές στιγμές και στα υπόλοιπα έχω κάνει delete (γέλια). Επίσης δεν μπορώ να μην αναφερθώ στο «50-50» που ήταν μία δουλειά ορόσημο και έχει τη δική της ξεχωριστή θέση στη καρδιά μου. Τέλος, αγάπησα πολύ τους «Λατρεμένους μου γείτονες».
Από πού αντλείς δύναμη για τις δύσκολες καταστάσεις;
Από τις ανιψιές μου και ιδίως από τη πιο μικρή που είναι 5 ετών και είναι απίθανο πως βλέπει τη ζωή με το πιο καθαρό βλέμμα. Από τα παιδιά αντλείς δύναμη, αλλά και από τους δύο-τρεις φίλους ζωής που έχεις.
Ακόμα μία επιλογή που έχεις κάνει, είναι να είσαι μόνη σου. Μετανιώνεις;
Καθόλου! Έχω τους ανθρώπους που με αγαπάνε και αγαπώ.
Πολλοί ηθοποιοί ασχολούνται με την πολιτική. Εσύ έχεις δεχτεί πρόταση;
Δικαίωμα του καθενός. Ναι, έχω δεχτεί, αλλά δεν το ξέρω το είδος και δεν μ’ ενδιαφέρει. Εμένα μου αρέσει να παίζω.
Θέλω να μου πεις τρεις λόγους για να έρθει κάποιος να δει το «Ούτε γάτα, ούτε ζημιά» στην ταράτσα του Θεάτρου Λαμπέτη.
Όταν με πήρε ο Χρήστος τηλέφωνο του είπα αμέσως «ναι», γιατί μου ήρθε στο μυαλό η ταινία σαν ένα δροσερό, καλοκαιρινό αεράκι. Οπότε τους ίδιους λόγους θα πω και σε σένα (γέλια).
Όταν ακούς τις λέξεις φλερτ και απιστία, τι σου έρχεται στο μυαλό;
Όσο είμαστε εν ζωή θα μας απασχολούν αιωνίως.
Σχόλια για αυτό το άρθρο