Ένα ποίημα για τα γενέθλια του Cosmopoliti αφιερωμένο στην αγαπημένη μου Χριστίνα Πολίτη
Στον ουρανό των media ξέρω ένα πλανήτη
που επισκέπτομαι συχνά, είναι ο Cosmopoliti.
Τον γνώρισα πρώτη φορά πριν από 9 χρόνια
τότε που ανθίζαν τα κλαδιά κι ακούγονταν αηδόνια.
Το πρώτο που μου άρεσε ήτανε το όνομά του
κι αμέσως έψαξα να βρω ποια είναι η μαμά του.
Είδα πως το δημιούργησε η φίλη μου η Χριστίνα
που είναι κορίτσι σπάνιο και βέρα Αιγοκερίνα.
Είναι τρελή και σοβαρή, πολυταξιδεμένη
είναι μητέρα κι αδελφή και φίλη αγαπημένη.
Έγραφε εμπειρίες της, στιγμές και συνεντεύξεις
αναδρομές, διαγωνισμούς, τι να πρωτοδιαλέξεις.
Είχε αποκλειστικότητες και βίους των αγίων
είχε και παρουσίαση γκουρμέ εστιατορίων.
Της άρεσε το θέατρο και όλες οι άλλες τέχνες
γι΄αυτό κι όσους αγάπησε ήταν και καλλιτέχνες.
Μια μέρα το αποφάσισα και πήγα από το σπίτι:
“Θέλω να γράφω και εγώ για το Cosmopoliti!”
To δέχτηκε μετά χαράς και για να με γλυκάνει
με τράβηξε απ΄την τρύπα μου και βγήκαμε σεργιάνι.
Ξεμούχλιασα, ξεθάρρεψα, έφυγε η εσωστρέφεια
έγινα πιο κοινωνικός κι είχα μεγάλα κέφια.
Έγραφα ελεύθερα λοιπόν και έστελνα την ύλη
στον τέλειο συνεργάτη της τον Νάτσιο τον Βασίλη.
Τι τράβηξε ο άνθρωπος το έβλεπα κι απορούσα
ήμουν τα ζώα μου αργά κι όλο καθυστερούσα.
Aκόμα και το ποίημα αυτό, που γράφω αγχωμένος
το στέλνω εν μέσω της νυκτός και καθυστερημένος.
Με αυτά κι αυτά περάσανε ήδη εννέα χρόνια
δεν βλέπουμε άνθη στα κλαδιά, ούτε ακούμε αηδόνια.
Μας έχουν κλείσει στο μαντρί με φερετζέ στη μύτη
μα η Χριστίνα σταθερή, με το Cosmopoliti.
Χωρίς να έχει χορηγούς, σπόνσορες και πελάτες
άντεξε με υπομονή, με γιόγκα και πιλάτες.
Άτομα αισιόδοξα όπως εσύ Χριστίνα
κάνουνε τη διαφορά μέσα στην καραντίνα.
Να είσαι γερή και δυνατή, με το χαμόγελό σου
να χαίρεσαι τα αγόρια σου, τους φίλους, τον καλό σου
και τώρα που ο Αιγόκερως μπήκε στην Αφροδίτη
εύχομαι τα καλύτερα για το Cosmopoliti!
Σχόλια για αυτό το άρθρο