Ο ΤΑΖ αρνείται να περιοριστεί σε TOP 10, απαξιώνει την λέξη «καλύτερο» ως φασιστική και παρουσιάζει μια παρασάνδαλη λίστα με τις ταινίες που του έφτιαξαν τη διάθεση ή του άλλαξαν το βλέμμα, και θεωρεί ότι ξεχώρισαν. Γιατί το σινεμά, δεν είναι μόνο Άουσβιτς τέχνης αλλά και λούνα παρκ.
1. OI MIΣHTOI 8 (THE HATEFUL EIGHT) του Κουέντιν Ταραντίνο
«Κάτι σαν το Dogville αλά Ταραντινικά ή το Recervoir Dogs αλά Τρίερ»
2. STEVE JOBS του Ντάνι Μπόιλ
«Μπόιλ και Σόρκιν ‘ανατινάζουν’ τη συμβατική αφήγηση με τη ιστορία χωρισμένη σε τρία μέρη, σαν παιδότοπο φτιαγμένο από «Matrix”
3. ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ (ΕL ABRAZO DE LA SERPIENTE) του Τσίρο Γκουέρα
«Μια υπνωτιστική κινηματογραφική εμπειρία που σε παρασύρει στο ληθαργικό ρυθμό και ‘την καρδιά του σκότους’ της, όπως θα έγραφε ο Τζόζεφ Κόνραντ.
4. ΒΑΤΜΑΝ V SUPERMAN: H AYΓΗ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣΗ (ΒΑΤΜΑΝ v SUPERMAN: DOWN OF JUSTICE) του Ζακ Σνάιντερ
«Για πολλούς ένα έκτρωμα που όμως έσκισε στα ταμεία, για μένα μια άψογα εκτελεσμένη, στιλάτη και ατμοσφαιρική ένοχη κομιξάδικη απόλαυση».
5. 10 CLOVERFIELD LANE του Νταν Τράχτενμπεργκ
«Ένα εξαιρετικά στημένο κλειστοφοβικό θριλερικό παζλ που με κάθε αλλαγή ήχου η ισορροπίας δυνάμεων να προσθαφερεί κομμματάκια.»
6. HARDCORE HENRY του Ίλια Ναϊσούλερ
«Υπερκινητική κάμερα με τεχνική εξελάνς και μια απίστευτη ικανότητα μετατροπής μιας pulp fiction, video game εμπειρίας σε τριπάκι αδεναλίνης».
7. TO MEΓΑΛΟ ΣΟΡΤΑΡΙΣΜΑ (ΤΗΕ BIG SHORT) του Άνταμ Μακ Κέι
«Αστροσίφουνας που χάνεσαι μέσα του αν δεν έχεις την προσοχή σου στην οθόνη, πάνω στην αμερικάνικη οικονομική φούσκα του 2000κάτι, με μοντάζ ημίτρελου σε ρυθμούς πολιτικού σοβαρού θρίλερ με μανδύα κομεντιέν ελαφρότητας».
8. MΑΤΩΜΕΝΟΣ ΓΑΜΟΣ (LA NOVIA) της Πάολα Ορτίζ
«Τραγική αισθαντικότητα στιγμών και κινήσεων που στο φακό αποκτούν την κλάση οπερατικού, αισθητικά ιδρωμένου, δράματος».
9. ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΑΠΟ ΚΟΚΚΑΛΟ (BONE TOMAHAWK) του Σ. Γκρέιγκ Ζάλερ
«Ίσως ή έκπληξη της χρονιάς που ξεκινάει σαν γουέστερν για να καταλήξει σε splatter με κανίβαλους προκαλώντας σου εγκεφαλικό και μπόλικους εφιάλτες από τον πετυχημένα εκρηκτικό, αιματοβαμμένο συνδυασμό».
10. SPOTLIGHT: OΛΑ ΣΤΟ ΦΩΣ (SPOTLIGHT) του Τομ Μακ Κάρθι
”Αληθινό σκάνδαλο εκκλησιαστικής παιδεραστίας μέσα από την εξονυχιστική έρευνα των ρεπόρτερ που το αποκάλυψαν, σαν πραγματικό μάθημα δημοσιογραφίας».
11. Ο ΛΥΚΟΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ (ΤΗΕΕΒ) του Αζί Αμπού Νοβάρ
«Εναλλακτική περιπέτεια επιβίωσης και αρτίστικη μυσταγωγία της ερήμου, με αυθεντικό όραμα και χειροποίητο σκηνοθετικό περφεξιονισμό.»
12. CAPTAIN AMERICA: EMΦΥΛΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ (CAPTAIN AMERICA: CIVIL WAR)
«Από τις καλύτερες παραγωγές της Marvel με το σενάριο να στηρίζει και τη δράση να θερίζει».
13. ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ (REMEMBER) του Ατόμ Εγκογιάν
Σασπένς ζηλευτό χωρίς επίδειξη τεχνικής και παιχνίδι σε πολλαπλά επίπεδα, με την επιλεκτική ιστορική μνήμη να μεταμορφώνεται σε συναρπαστικό θρίλερ.»
14. Η ΦΑΜΙΛΙΑ (ΕL CLAN) του Πάμπλο Τραπέρο
«Το πιο σκοτεινό «τανγκό» που φαντάζεσαι. Ένα αργεντίνικο θρίλερ – αληθινή ιστορία στη ζώνη του Λυκόφωτος, που θριάμβευσε στα βαβεία της χώρας του.»
15. ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ (MONEY MONSTER) της Τζόντι Φόστερ
«Άψογα εκτελεσμένο και σαρκαστικό μιντιακό θρίλερ του οποίου οι όποιες αφέλειες συγχωρούνται από την απόλαυση του συνόλου.»
16. DEADPOOL του Τιμ Μίλερ
«Η πιο ενήλικη ταινία της Marvel είναι στην ουσία μια εντυπωσιακή υπερηρωική κωμική περιπέτεια με πρωταγωνιστή έναν χαρακτήρα που θα μπορούσε να τον υποδύεται ο Στάθης Ψάλτης όσον αφορά αυτά που λέει και κάνει»
17. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΖΟΥΓΚΛΑΣ (ΤΗΕ JUNGLE BOOK) του Τζον Φαβρό
«Συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη ζωντανή δράση με την ψηφιακή τεχνολογία δημιουργώντας ένα υπερθέαμα που δεν μαγεύει μόνο οπτικά αλλά ακτινοβολεί θερμότητα στην καρδιά».
18. ΚΑΘΑΡΣΗ: ETOΣ ΕΚΛΟΓΩΝ (ΤΗΕ PURGE: ELECTION DAY) του Τζέιμς Ντε Μόνακο
«Τρίτη ταινία του καλύτερου ίσως franchise τρόμου των τελευταίων ετών που ανεβάζει τον πήχη της έντασης και της πολιτικής αλληγορίας.»
19. JASON BOURNE του Πολ Γκρίνγκρας
«Kλασσική αξία κατασκοπικού θρίλερ που όχι απλώς δεν έχει χάσει τα γκάζια της, μετά από τρεις ταινίες, αλλά την παίρνει για μία και δύο ακόμα συνέχεις.»
20. SING STREET του Τζον Κάρνεϊ
«Feelgood παραμύθι, φινετσάτη ρετρό pop νοσταλγία, ιρλανδοβρετανικός ρεαλισμός εργατικής τάξης και παθιασμένο μιούζικαλ success story.»
21. ΠΑΡΤΙ ΜΕ ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ (SAUSAGE PARTY)
«Η απόλυτη ιδιοφυής καφρίλα ψηφιακών κινουμένων σχεδίων κυριολεκτικά χωρίς κανένα όριο και με μια καθαρτικά, βέβηλη διάθεση.»
22. THE NEON DEMON του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν
«Έφαγε ιστορικά γιούχα στις Κάνες, έκοψε με το ζόρι 500 εισιτήρια στην Ελλάδα και είναι ένα πολυεπίπεδο σημειολογικά, οπτικά εκθαμβωτικό, προκλητικά σαρκαστικο αιστούργημα».
23. ΕKEINH (ELLE) του Πολ Βερχόφεν
«Πολυπρισματική ψυχαναλυτική οφθαλμολαγνεία μέσα σε σοφιστικέ θρίλερ βιασμού, με κατάμαυρες κωμικές, σαδομαζοχιστικέ σεξουαλικές αποχρώσεις».
24. ΜΗΝ ΑΝΑΣΑΙΝΕΙΣ (DON’T BREATHE) του Φεντέ Αλβάρεθ
«Eνήλικο θρίλερ τρόμου με αεικίνητη κάμερα και σούπερ κλειστοφοβική φωτογραφία σε ένα σπίτι λαβύρινθο από το οποίο μολονότι κινδυνεύει η ζωή σου, δε θέλει να βγεις.»
25. Η ΥΠΗΡΕΤΡΙΑ (ΑΗ – GA – SSI) του Παρκ Τσαν Γουκ
«Κορεατικό «βικτωριανό» λεσβιακό και φονικά ερωτικό, παιχνιδιάρικο πόκερ μυστηρίου, σαδομαζοχιστικής ποίησης και ατμοσφαιρικής τελειότητας που θα το ζήλευε ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ.»
26. AFERIM του Ράντου Ντζούντε
«Βραβευμένο Ρουμάνικο, τσιγγάνικο, μεσαιωνικό γουέστερν με καρδιά, πάθος, πανέμορφα σινεμασκόπ τοπία και μια διαφορετική ματιά στους Roma».
27. ΤΟΝΙ ΕRDMANN της Μάρεν Άντε
«Αναμφισβήτητα η ευρωπαϊκή ταινία της χρονιάς, ένα σοφιστικέ γερμανικό dramedy μετακόμικ που θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό όσον αφορά την πρωτοτυπία του και την καρδιά του.»
28. ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ (HACKSAW RIDGE) του Μελ Γκίμπσο
«O Μελ από τον πάτο της καριέρας του επιστρέφει σκηνοθετικά στην κορυφή με μια πολεμκή περιπέτεια γυρισμένη με περίσσιο πάθος που προετοιμάζεται για τις λίστες των Όσκαρ.»
29. Η ΑΦΙΞΗ (THE ARRIVAL) του Ντενί Βιλνέβ
«Σοφιστικέ και αλληγορική επιστημονική φαντασία σε ‘ταχυκαρδία’ λόγου, εικόνας και σκέψης»
30. OTAN ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΒΙΑ (CAINI)
«O ίδιος ο σκηνοθέτης προειδοποίησε τις εγκύους να φύγουν από την αίθουσα για αυτόν τον απερίγραπτο και βίαιο ρουμάνικο συνδυασμό, Σαμ Πέκινπα, αφών Κοέν και τον Αγγελόπουλο σε συνεργασία με Κλιντ Ίστγουντ».
31. LA LA LAND του Νταμιέν Σαζέλ
«Η σινεμασκόπ τεχνικολόρ μιούζικαλ επιτηδευμένη αφέλεια μετατρέπεται σε μανιφέστο των πιο μαγικών, κρυφών από την ντροπή της ενηλικίωσης και της σοβαροφάνειας, επιθυμιών μας.»
32. Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΕΛΩΝΑ (LA TORTUE ROUGE) του Μίκαελ Ντουντόκ Ντε Βιτ.
«Ολλανδογαλλοιαπωνική σύμπραξη ποιητικού κινουμένου σχεδίου με κάτι πολύ πιο βαθύ από την εικαστικά αριστουργηματική μίνιμαλ αλληλουχία εικόνων».
33. ΠΟΙΗΣΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ (POESIA SIN FIN) του Αλεχάντο Χοδορόφσκι
«Ο 80χρονος πολυσχιδής καλλιτέχνης μυσταγωγός σουρεαλιστής που “κουρελιάζει” τον Μπουνουέλ σε σινεμά εξωσωματικής εμπειρίας καπνίσματος απαγορευμένων φυτών».
Σχόλια για αυτό το άρθρο