Πρόβες, πρεμιέρες, αυλαίες, μουσική, χορός, χειροκροτήματα... Η ζωή του Μιχάλη Αδάμ τα είχε όλα αυτά. Από την Αμερική που δούλεψε ως παραγωγός, πήρε τις εμπειρίες του και τις ικανότητές του, ήρθε στην Ελλάδα και ανανέωσε τη σχέση του θεατρόφιλου κοινού με τα μεγάλα θεάματα και τις μεγάλες παραγωγές.
Ο Μιχάλης Αδάμ τελείωσε την Ανωτάτη Βιομηχανική στον Πειραιά και τη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία και εργάστηκε ως δάσκαλος και προπονητής μπάσκετ, ενώ ασχολήθηκε και με τη δημοσιογραφία. Το 1990 ένα ταξίδι στη Σαντορίνη θα γίνει η αφορμή να επισκεφτεί τη Νέα Υόρκη για μερικές μέρες και τελικά να μείνει εκεί για 15 χρόνια. Στην αρχή εργάστηκε σε ραδιόφωνα και εφημερίδες, ενώ το 1994 μαζί με τη σύζυγό του, έφτιαξαν την «ADaM Productions», μια εταιρεία παραγωγής η οποία θα ασχοληθεί με τη διοργάνωση εκδηλώσεων στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Το 2003 επέστρεψε στην Ελλάδα και ξεκίνησε μαζί με τους ιδιοκτήτες του «Half Note Jazz Club», το Big Top Theater- μια τέντα στο προαύλιο του Allou Fun Park στου Ρέντη, που φιλοξένησε αρκετές παραστάσεις για περίπου ένα χρόνο.
Μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 μετέτρεψε το γήπεδο του Badminton σε ένα από τα καλύτερα θέατρα της Αθήνας. Το θέατρο Badminton έκανε πρεμιέρα στις 31/1/2007 με το Swan Lake του Μάθιου Μπορν και μέχρι την τελευταία μέρα που ήταν ανοιχτό, χάρισε ανεπανάληπτες θεατρικές στιγμές στο κοινό από όλη την Ελλάδα που το επισκέφτηκε. Ο Μιχάλης Αδάμ με τους συνεργάτες του έδωσαν στους θεατρόφιλους, θέαμα και ψυχαγωγία υψηλών καλλιτεχνικών και τεχνικών προδιαγραφών. Μεγάλοι καλλιτέχνες, σπουδαίοι θεατρικοί οργανισμοί, μεγάλα γραφεία παραγωγής στην Ελλάδα, αλλά και ακόμη μεγαλύτερα στην Ευρώπη και την Αμερική συνεργάζονταν μαζί τους με επιχειρηματικό ρίσκο κάθε σεζόν.
Όμως ο Μιχάλης Αδάμ δεν έκανε μόνο αυτά. Έδωσε χώρο σε νέους καλλιτέχνες, σε νέους σκηνοθέτες, μουσικούς και ηθοποιούς. Έδωσε ευκαιρίες σε νέες ομάδες, πρωτοποριακές εικαστικές παραστάσεις και όνειρό του ήταν να κάνει το θέατρο Badminton ένα σημαντικό πολυχώρου πολιτισμού. Προσπάθησε πολύ να πραγματοποιήσει όλους τους στόχους του, αλλά δεν τα κατάφερε. Δεν σταμάτησε όμως να κυνηγάει το όνειρό του και να ανεβάζει ωραία θεάματα ακόμα κι όταν το θέατρο Badminton σταμάτησε τη λειτουργία του. Βρήκε νέες θεατρικές στέγες που φιλοξενούσαν τις επιτυχημένες του παραστάσεις.
Τους τελευταίους δύο μήνες πάλεψε με τον κορωνοϊό. Δεν τα κατάφερε… Η απώλειά του είναι μια μαύρη σελίδα για το θέατρο και τις πολυδάπανες παραγωγές όπως μόνο εκείνος ήξερε να ανεβάζει.
Το δεύτερο σπίτι του, το θέατρο Badminton, σύμφωνα με παλαιότερη προεδρική απόφαση, θα στέκεται όρθιο μέχρι το 2026. Μετά θα κατεδαφιστεί. Ο Μιχάλης Αδάμ ίσως να μην άντεχε να δει το γκρέμισμα ενός δικού του “παιδιού” που μόνο χαρά και ανάταση ψυχής είχε προσφέρει…
Έτσι θα σε θυμόμαστε Μιχάλη Αδάμ… Χαμογελαστό, χαρούμενο κι ευτυχισμένο, ανάμεσα σε φίλους και συνεργάτες …
Το τελευταίο χειροκρότημα πριν κλείσουν τα θέατρα…
Σχόλια για αυτό το άρθρο