Ήταν του Μάη δειλινό, σαν πέρασε βουβή, καμαρωτή, πανέμορφη, ψηλή σαν μια τουλίπα,
Κι ενώ η φύσις έπαιρνε το χρώμα το μαβί, “Μ΄αρέσεις” της εφώναξα, πρόλαβα και της είπα.
Εκείνη κοντοστάθηκε, έγειρε το κεφάλι, το χέρι μου της πρόδινα για να βρεθώ σιμά της
και μια χορδή ερωτική άρχισε ευθύς να πάλλει…
Ένα από τα πολλά ποιήματα που έγραψε ο Σπύρος Καλογήρου για την πολυαγαπημένη του Ευαγγελία Σαμιωτάκη. Ένα ευτυχισμένο ζευγάρι που έμεινε μαζί πάνω από 50 χρόνια, μέχρι το 2009, που εκείνη αποχαιρέτησε τον αγαπημένο της. Από σήμερα όμως, είναι και πάλι μαζί, ενωμένοι στην αιωνιότητα…
Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη είδε για πρώτη φορά τον Σπύρο Καλογήρου όταν ήταν στη σχολή. Εκείνος 30 χρονών, εκείνη 18. Έρωτας κεραυνοβόλος. “Κέρδισα την ωραιότερη γυναίκα” έλεγε εκείνος, “κάναμε μια πολύ ωραία ζωή” συμπλήρωνε εκείνη
Η Ευαγγελία Σαμιωτάκη γεννήθηκε στη Λαμία το 1935. Πατέρας της ήταν ο λαϊκός τραγουδιστής Κώστας Σαμιωτάκης. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή Ελληνικού Ωδείου, απ’ όπου και αποφοίτησε. Το 1955, έκανε το θεατρικό της ντεμπούτο, στον Ερωτόκριτο. Ακολούθησε μια μακρά συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο, όπου έπαιξε σε μεγάλες επιτυχίες, δίπλα σε σπουδαίες πρωταγωνίστριες και πρωταγωνιστές. Ξεκίνημα με τις Εκκλησιάζουσες το 1956, δίπλα στην Μαίρη Αρώνη σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολωμού. Ακολούθησαν: Λυσιαστράτη, Θεσμοφοριάζουσες, Ορέστεια, Βάτραχοι, Ημέρωμα της στρίγγλας, Αχαρνής, Γέρμα, Τριαντάφυλλο στο στήθος κ.α. Η Λυσιστράτη αποτελεί ορόσημο στην πλούσια καριέρα της, αφού έπαιξε σε τρία θεατρικά ανεβάσματα του Εθνικού Θεάτρου (1957 με Μαίρη Αρώνη, 1958 με Αλέκα Κατσέλη, 1960 με Άννα Συνοδινού) και δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη, το καλοκαίρι του 1986.
Με τον Σπύρο Καλογήρου στη δεκαετία του ’80, ήταν και οι δύο πολύ επιτυχημένοι κι αγαπημένοι από το κοινό. Έτσι, με το θίασό τους, βγαίνουν περιοδεία σε όλη την Ελλάδα -με δική τους επιχείρηση από το 1980 ως το 1992- και οι θεατές της περιφέρειας έχουν την ευκαιρία να τους δουν μαζί από κοντά σε κωμωδίες που αρέσουν. Η γυναίκα μου ήθελε αλλαγή, ήταν μία από τις μεγάλες τους επιτυχίες εκείνη την περίοδο.
Την προσωπική τους ευτυχία, ολοκληρώνει ο ερχομός του Κωνσταντίνου, του γιου τους και στη συνέχεια η δημιουργία της δικής του οικογένειας. Αποκτούν την Βαγγελίτσα, την εγγονούλα τους και είναι ευτυχισμένοι. Μετά από χρόνια, το 2003, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη θα επιστρέψει στο Εθνικό Θέατρο, στο Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο, ενώ τελευταία της εμφάνιση ήταν στο έργο Βασίλισσα Ελισάβετ τετρακοσιοστή πεντηκοστή τέταρτη στο θέατρο Μπροντγουέι, το 2015
Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο (2003)
Τηλεοπτικά, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη, θα εμφανιστεί στις σειρές: Λούνα Παρκ, Μια Αθηναία στην Αθήνα, Ορκιστείτε παρακαλώ, Ο θείος μας ο Μίμης, Μεθυσμένη πολιτεία, Ο Πέτρος και τα κορίτσια του, Αλίκη, Μόνη εξ αμελείας, Ακυβέρνητες πολιτείες, Καληνύχτα μαμά, Η σειρήνα κι ο μπάτσος κ.α. Στα χρόνια της επέλασης του βίντεο, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη μέσα σε τέσσερα χρόνια (1986 -1990) θα παίξει σε 35 βιντεοταινίες!
Στον κινηματογράφο, η Ευαγγελία Σαμιωτάκη έπαιξε σε τριάντα ταινίες περίπου. Από τη χρυσή εποχή του (Ζάλογγο, Αμόκ, Παριζιάνα, Αστερισμός της παρθένου κ.α.), συνεργάστηκε με τον Θανάση Βέγγο στις δόξες του (Τσαρλατάνος, Δικτάτωρ καλεί Θανάση, Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ, Φαλακρός μαθητής κ.α.) μέχρι τις μεγάλες επιτυχίες του Στάθη Ψάλτη (Πέστα βρωμόστομε, Μάντεψε τι κάνω τα βράδια, Τρελός είμαι ό,τι θέλω κάνω) και εμφανίσεις στο νέο ελληνικό σινεμά (Ο καλύτερός μου φίλος, Η Λίζα και όλοι οι άλλοι, Αγρύπνια κ.α.).
Μία όμως συμμετοχή της, θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας, χαρίζοντάς μας αξέχαστες ατάκες, όπως: “Τρώω πολύ για να’ μαι αεράτη” και “Πατέρα βάλε κι άλλα, ο νιος είναι λεβέντης“. Ο ρόλος της υποψήφιας νύφης, Λενιώς Κωνσταντογιωργάκη στη Νεράιδα και το παλικάρι (1969), δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, θα σημαδέψει για πάντα την Ευαγγελία Σαμιωτάκη και τους σινεφίλ του εγχώριου κινηματογράφου.
Η Αλίκη δικτάτωρ (1972)
Τριαντάφυλλο στο στήθος (1971)
Συλλεκτικό αυτόγραφο με την ιδιόχειρη υπογραφή της
Σχόλια για αυτό το άρθρο