H Αιμιλία Υψηλάντη από το Α ως το Ω: “Πολλές φορές ασκεί ύπουλη εξουσ

Όταν την βλέπαμε στις περίπου 20 ταινίες της χρυσής εποχής του παλιού ελληνικού κινηματογράφου που έπαιξε, όλοι θαυμάζαμε την εκπάγλου καλλονής ηθοποιό με τα υπέροχα γαλάζια μάτια και τα ξανθά μαλλιά της που έμοιαζε σαν άγγελος επί γης! Τα χρόνια πέρασαν… Η πάντα ανήσυχη καλλιτεχνικά και όχι μόνο Αιμιλία Υψηλάντη έγινε μία γοητευτική γυναίκα και ασχολήθηκε εκτός της επαγγελματικής της ιδιότητας ως ηθοποιός, ιδιαίτερα με την πολιτική, για αυτό και ένα μεγάλο διάστημα απείχε από το καλλιτεχνικό γίγνεσθαι . Διετέλεσε δημοτική σύμβουλος, πρόεδρος του Σ.Ε.Η και εν συνεχεία εξελέγη βουλευτής του ΚΚΕ. Ώσπου, κάποια στιγμή τα εγκατέλειψε και αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στο θέατρο. Ωστόσο πριν από την έντονη πολιτική της δραστηριότητα είχε εμφανιστεί σε αρκετές τηλεοπτικές σειρές και έπαιξε σε έργα του παγκόσμιου και ελληνικού ρεπερτορίου. Παράλληλα ίδρυσε την καλλιτεχνική εταιρεία ‘’Αργώ’’ για να στεγάσει εκεί τα όνειρα και τα καλλιτεχνικά της ’’θέλω’’. Ο καλλιτεχνικός αυτός πυρήνας φιλοξενεί έργα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου -κάποιες παραστάσεις απέσπασαν εγκωμιαστικές κριτικές- που σκοπό έχουν να συμβάλλουν στον πολιτισμό, στην εξέλιξη του καλού θεάτρου και να δώσουν πνευματική τροφή στους θεατές. Φέτος από τις 5 Νοεμβρίου, ανεβάζει το έργο του William Nicholson ’’Υποχώρηση στη Μόσχα’’ σε σκηνοθεσία του ικανού Αλεξάνδρου Κοέν μαζί με τον Φίλιππο Σοφιανό και τον Θύμιο Κούκιο. Η άκρως γοητευτική ηθοποιός Αιμιλία Υψηλάντη από το Α ως το Ω !

ΣχετικάΆρθρα

Αργώ : Ένα καράβι που ταξίδευε με μία πλώρη, όπου ήταν φιλοτεχνημένη η Ήρα που μιλούσε, άρα ο λόγος ήταν κυρίαρχος , έφερε πίσω ένα θησαυρό που ήταν η γνώση και μία μάγισσα που ήταν η Μήδεια που είναι η μαγεία του θεάτρου αλλά παράλληλα κόμιζε και τη σοφία . Άρα όταν έβγαλα το θέατρο μου ’’Αργώ ‘’ το έκανα γιατί πιστεύω ότι υπάρχουν πολύ ικανοί άνθρωποι που μπαίνουν σε μία περιπέτεια μεγάλη να αποδώσουν τη σοφία και τη γνώση αλλά και τη μαγεία του θεάτρου δουλεύοντας πολύ και με αυταπάρνηση! Λόγος και μαγεία λοιπόν…

Βιαιοπραγία: Απώθηση μεγάλη και υποκατάστατο της δύναμης . Το έργο μας λέει ότι: ’’ Συνειδητοποίησα ότι η βία είναι υποκατάστατη της βίας και αυτός που την χρησιμοποιεί είναι αδύναμος”

William Nicholson: Ο συγγραφέας μου για τη φετινή σεζόν. Τον ξέρουν περισσότερο οι άνθρωποι του κινηματογράφου . Είναι Άγγλος συγγραφέας, έχει κάνει πολλές ταινίες, διαθέτει πολλά προτερήματα είναι άνθρωπος άνθρωπος της τέχνης και έχει βραβευτεί με Όσκαρ.

Διαδρομή καλλιτεχνική: Μακροχρόνια αλλά μου μοιάζει σύντομη, μου άφησε φευγαλέες εικόνες…. Δεν βλέπω μία αναγκαστική συνέχεια γιατί έκανα πολλές διακοπές λόγω της πολιτικής . Όσο και να διαρκέσει μία καλλιτεχνική διαδρομή δεν μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα …

Εξουσία : Όλοι τη χρησιμοποιούμε. Ποιος είναι αυτός που κυριαρχεί σε ένα ζευγάρι στο έργο. Οι ρόλοι εναλλάσσονται στην πραγματικότητα μέσα στο πλαίσιο του γάμου. Πολλές φορές ασκεί ύπουλη εξουσία , ακόμη και αυτός που είναι αδύναμος… Εξουσία ασκούν αυτοί που μοιάζουν δυνατοί αλλά και αυτοί που μοιάζουν αδύναμοι.

Ζευγάρι: Όλοι θέλουμε το για πάντα σε μία σχέση , ο άνθρωπος όμως είναι ελεύθερος να αλλάζει τη ζωή του όποτε είναι ανάγκη .

Ηλικία: Οι ηλικίες δεν παίζουν ρόλο στο αίσθημα, στον έρωτα , αν θέλουν να ζήσουν ελεύθεροι ανεξάρτητοι, μόνοι τους κάποιοι άνθρωποι. Δεν παίζουν κανέναν μα κανένα ρόλο .

Θέατρο: Ηθοποιοί και κοινό. Σκηνή και πλατεία. Απαραίτητα και τα δύο, δηλαδή επικοινωνία .

Ιδανικά: Απαραίτητα αλλά πρέπει να μπορούν και να αλλάζουν ανάλογα με τις φάσεις που περνά ένας άνθρωπος στη ζωή του. Υπάρχουν όμως ιδανικά ακλόνητα και πρώτο από όλα, η ελευθερία, ο αγώνας για την ελευθερία !

Κοέν Αλέξανδρος: Εμπιστοσύνη σε έναν άνθρωπο που τον ξέρω!

Λάθη επαγγελματικά: Πρέπει να έχω κάνει προφανώς. Δεν τα έχω συνειδητοποιήσει , δεν με αφορούν…

Μοναξιά: Βιβλία και μουσική.

Νεότητα: Δυσκολίες…

Ξένοι συγγραφείς : Πολύτιμοι και χρήσιμοι αλλά και οι δικοί μας αγαπημένοι.

Οικογένεια: Αγαπώ τη μεγάλη οικογένεια , αυτό που λέμε το σόι, με στεναχωρεί η μικρή, είναι ασφυκτική .

Παλιός ελληνικός κινηματογράφος: Κιτρινισμένες ξεθωριασμένες φωτογραφίες τις οποίες όμως φυλάς σαν κάτι πολύτιμο σε ένα κουτάκι, γιατί είσαι εσύ και κάπου κάπου τις σκαλίζεις και τις βλέπεις. Μία εποχή της ζωής μου…

Ρόλοι: Επώδυνες διαδικασίες με πολύ καλές καταλήξεις πολλές φορές. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας αυτής επέρχεται γνώση κάποιων πραγμάτων αλήθειας .

Σκηνή: Το σπίτι μου!

Ταλέντο: Εργατοώρες δουλειάς .

Υποχώρηση στη Μόσχα: Επιβίωση. Είναι επιβίωση όπου η πρώτη υποχρέωση που έχει κάποιος είναι απέναντι στον εαυτό του και το δίλημμα που έχω εγώ να επιλέξω, αν η δικιά μου ελευθερία μπορεί να προκαλέσει δυστυχία σε κάποιον άλλον . Τι πρέπει να διαλέξω, λοιπόν; Αυτή είναι εν συντομία η υπόθεση του έργου .

Φαντασία: Τροφή …

Χωρισμός: Οδύνη.

Ψυχισμός: Ουσία, η οποία θα πρέπει να επικοινωνείται και να δωρίζεται

Ωραίο τέλος : Γιατί να υπάρχει τέλος ; Δεν το σκέφτομαι . Δεν με απασχολεί αυτό. Στο θέατρο, πάντως, ωραίο τέλος είναι, όταν βγαίνεις στην πόρτα για να φύγεις και είσαι 10 κιλά πιο ελαφρύς.