Η ΕΡΤ τιμά τη μνήμη του Γιάννη Διακογιάννη και μεταβάλλει το πρόγραμμα της ΕΡΤ2, μεταδίδοντας σε επανάληψη δύο εκπομπές τις παρακάτω μέρες και ώρες.
ΤΡΙΤΗ 13/12/2022
21:00 ΠΑΝΤΑ Ν’ ΑΝΤΑΜΩΝΟΥΜΕ (Ε) Κ8 W
«Γιάννης Διακογιάννης»
Μέσα στον πυρετό του Mundial, η θρυλική φωνή του Γιάννη Διακογιάννη επιστρέφει ξανά μέσα από την εκπομπή. Η Ρίκα Βαγιάνη και ο Θανάσης Αλευράς υποδέχονται στο πλατό της εκπομπής, τον άνθρωπο που με τη φωνή του σημάδεψε τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού και παγκόσμιου αθλητισμού, τον δημοσιογράφο-πατέρα της «Αθλητικής Κυριακής».
Μαζί του συζητούν, σχολιάζουν, θυμούνται οι βετεράνοι: Μίμης Δομάζος, Αντώνης Αντωνιάδης, Αριστείδης Καμάρας, Νίκος Σαργκάνης και η παγκόσμια πρωταθλήτρια Άννα Βερούλη.
«Παρεμβαίνει» ο φίλαθλος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, συμμετέχουν οι ηθοποιοί –ποδοσφαιριστές Πέτρος Λαγούτης και Κώστας Φραγκολιάς, δίνει το δικό του στίγμα ο δημοσιογράφος Γιώργος Μανταίος, ενώ η Μελίνα Ασλανίδου ζωντανεύει με τα τραγούδια της όλη την παρέα.
ΤΕΤΑΡΤΗ 14/12/2022
20:00 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ (Ε) Κ8 W
«Γιάννης Διακογιάννης»
Η σειρά «Οι Έλληνες» παρουσιάζει τη ζωή και το έργο μεγάλων προσωπικοτήτων της χώρας μας, ανθρώπων που ασχολούνται με τις τέχνες, τα γράμματα, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό. Στο επεισόδιο αυτό, η εκπομπή φιλοξενεί το γνωστό δημοσιογράφο Γιάννη Διακογιάννη. Η Σοφία Τσιλιγιάννη τον συνάντησε στο Ολυμπιακό Στάδιο λίγο καιρό μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από τα τηλεοπτικά πράγματα. Ο άνθρωπος που έγινε τραγούδι, ο άνθρωπος, του οποίου η φωνή ταυτίστηκε με τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, μοιράζεται με στους τηλεθεατές διάφορα περιστατικά εν ώρα εργασίας, που έχει ξεχωρίσει στο μυαλό του. Συζητούν για τη ζωή και την πορεία της καριέρας του, για τις εκπομπές τις οποίες έχει παρουσιάσει, για σημαντικές στιγμές που υπήρξαν στην επαγγελματική του σταδιοδρομία, για την έκδηλη προτίμησή του στις ζωντανές αθλητικές μεταδόσεις. Τα επαγγελματικά του επιτεύγματα υμνούν και μιλούν με θαυμασμό για τη δουλειά του και εκτίμηση προς το χαρακτήρα του αρκετοί άνθρωποι, σημαντικοί κι εκείνοι στον τομέα τους, όπως ο Λέων Καραπαναγιώτης, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, ο Τάκης Οικονομόπουλος, ο Λάκης Νικολάου, η Βάσω Παπανδρέου, ο Γιάννης Πρετεντέρης, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος, η Ρίκα Βαγιάννη. Επίσης, μιλά για εκείνον και η σύζυγός του.
Επίσης, το αρχείο της ΕΡΤ, παρουσιάζει την εκπομπή “Παρασκήνιο” παραγωγής 1981, με συνέντευξη του αθλητικογράφου Γιάννη Διακογιάννη, ο οποίος μιλάει για τη σχέση του με τον αθλητισμό και εξηγεί πώς έκανε το χόμπι του επάγγελμα. Εκφράζει τις απόψεις του για τον αθλητισμό, μιλάει για το ποδόσφαιρο, για τη δουλειά του, για την καριέρα του στην τηλεόραση ως παρουσιαστής της εκπομπής «ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΚΥΡΙΑΚΗ» και ως σχολιαστής αθλητικών γεγονότων.
Συζητάει με τον Δημήτρη Γκιώνη στο σπίτι του στο Παγκράτι και μιλάει για την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό στο στίβο και στο καλλιμάρμαρο Παναθηναϊκό στάδιο. Θυμάται το ξεκίνημά του στην ΕΡΤ για τη μετάδοση του Παγκόσμιου Κύπελου του 1966 στην Αγγλία, ενώ λίγους μήνες μετά ξεκίνησε και η Αθλητική Κυριακή. Περιγράφει τις δύσκολες συνθήκες στην τηλεόραση εκείνη την πρώτη εποχή, αλλά υπογραμμίζει ότι παρά τις ελλείψεις που υπήρχαν σε μέσα, είχαν κέφι και όρεξη και προχωρούσαν αργά αλλά σταθερά. Για τα 15 χρόνια καριέρας του αναφέρει ότι έχει κάνει περισσότερες από 2000 μεταδόσεις και εκπομπές από 25 χώρες του κόσμου, ενώ έχει καλύψει 4 ολυμπιάδες, 4 παγκόσμια κύπελλα και 4 πρωταθλήματα Ευρώπης.
Μιλάει επίσης για το προσωπικό αρχείο που διατηρεί και ενημερώνει καθημερινά για όλα τα σπορ, για τη δυνατή μνήμη που έχει και η οποία τον βοηθάει στη δουλειά του, ενώ ξεχωρίζει το στίβο ως το πλέον δύσκολο άθλημα για έναν αθλητικογράφο και παρουσιαστή μιας και πρέπει να είναι ενήμερος για κάθε αθλητή σε κάθε άθλημα
Για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει εκείνος και οι συνάδελφοί του εξηγεί ότι το σημαντικότερο είναι ο φανατισμός στα αθλήματα, συχνά με σκοπιμότητες πίσω από αυτά τα φαινόμενα, κυρίως στο ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, σε βαθμό τέτοιο ώστε οι δημοσιογράφοι να δυσκολεύονται να διατηρούν την αντικειμενικότητά τους. Για τις σχέσεις αθλητισμού και πολιτικής ξεκαθαρίζει ότι είναι αντίθετος στην ανάμειξη των δύο, αναφέρεται ως παράδειγμα στη μη συμμετοχή των ΗΠΑ στη Μόσχα, την οποία θεωρεί λάθος από πλευράς Αμερικάνων, μιας και πιστεύει ότι δεν πρέπει κανένας να εκμεταλλεύεται τον αθλητισμό προς όφελος των πολιτικών προβλημάτων. Θυμάται επίσης όταν το 1976 σχολίασε θετικά την εμφάνιση της Κούβας στους Ολυμπιακούς και τον κατηγόρησαν ως κουμουνιστή, ενώ όταν σχολίασε θετικά τους κολυμβητές των ΗΠΑ τον χαρακτήρισε κάποιος ως ακροδεξιό.
Για το ποδόσφαιρο θεωρεί ότι είναι διαδεδομένο και δημοφιλές παντού και όχι μόνο σε χώρες με δικτατορικά καθεστώτα, ενώ αναφέρει ως παράδειγμα τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και τις σκανδιναβικές χώρες. Στη λατινική Αμερική θεωρεί ότι ισχύει η αξιοποίησή του από αυταρχικά καθεστώτα και το εκμεταλλεύτηκαν στην Αργεντινή λ.χ. όπως και στην Ελλάδα της χούντας των συνταγματαρχών το ίδιο. Αυτό συμβαίνει διότι το ποδόσφαιρο συχνά γίνεται πεδίο εκτόνωσης των πολιτών για όσα τους συμβαίνουν στην πολιτική, στην οικονομία, καθημερινότητα, στην οικογένεια. Δεν θεωρεί αντιπνευματικό το ποδόσφαιρο, εξηγεί ότι μπορεί να υπάρχουν οι χούλιγκαν αλλά δεν είναι οι μόνοι, ενώ υπογραμμίζει ότι στην Ελλάδα οι πνευματικοί άνθρωποι συχνά σνομπάρουν τον αθλητισμό. Για εκείνον το ποδόσφαιρο είναι λαϊκό άθλημα και επειδή όλοι μπορούν να ασχοληθούν με αυτό έχει μεγάλη δημοτικότητα, συγκινεί πολύ, αρκεί βεβαίως να παίζεται καλά. Για αυτό πηγαίνουν πολλοί άνθρωποι στο γήπεδο και το παρακολουθούν στην τηλεόραση σε όλο τον κόσμο. Το επίπεδο του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα είναι χαμηλό, λείπουν οι μεγάλες ομάδες, το θέαμα, έγινε πιο ρεαλιστικό και υπάρχει πτώση στα εισιτήρια, όμως πιστεύει ότι και σε παγκόσμιο επίπεδο συμβαίνει αυτό. Όπως λέει δεν υπάρχουν μεγάλες ομάδες γιατί δεν υπάρχουν μεγάλοι ποδοσφαιριστές.
Στο τελευταίο μέρος της συνέντευξης ο Γιάννης Διακογιάννης μιλάει για τη δουλειά του, το γεγονός ότι η οικογένειά του δεν τον βλέπει αρκετά, ενώ επισημαίνει ότι πλέον δεν πηγαίνει στο γήπεδο όταν δεν δουλεύει και αυτό γιατί έχει μείνει σε μια ρομαντική εικόνα των παιδικών του χρόνων και σε εκείνους τους ηρωικούς ερασιτέχνες αθλητές των χρόνων της νεότητάς του. Ως προς την πορεία του στη δημοσιογραφία θεωρεί ότι έχει καταφέρει κάτι ως επαγγελματίας, του αρέσει που ταξιδεύει στον κόσμο και έρχεται σε επαφή με ξένους συναδέλφους και προσπαθεί να τους μιμηθεί σε θέματα που ακόμα στην Ελλάδα δεν έχουν προχωρήσει. Για τη δημοσιότητά του εξηγεί ότι δεν τον ευχαριστεί γιατί θέλει να κάνει ελεύθερα ό,τι επιθυμεί στον ελεύθερο χρόνο του, ενώ ταυτόχρονα δεν θεωρεί ότι είναι κάτι ιδιαίτερο δηλαδή ένας απλός άνθρωπος.
Σκηνοθεσία: ΟΜΑΔΑ ΣΙΝΕΤΙΚ
Ρεπορτάζ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΙΩΝΗΣ
Πρώτη τηλεοπτική προβολή: 15 Ιουλίου 1981
Δείτε περισσότερα στο http://archive.ert.gr
Σχόλια για αυτό το άρθρο