ΤΩΡΑ |
Ποιος δεν θυμάται εκείνο το κορίτσι, όταν πρωτοβγήκε στο θέατρο, με το ευθυτενές παράστημα, το λυγερό κορμί, τα όμορφα εκφραστικά μάτια και το αψεγάδιαστο πρόσωπο! Τα χρόνια πέρασαν η χαρισματική και λαμπερή Φωτεινή Φιλοσόφου άλλαξε άρδην ρότα, μεταπήδησε από το εμπορικό θέατρο στην ποιότητα και την ουσία και αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι σε αυτή. Παντρεύτηκε τον καταξιωμένο σκηνοθέτη Γιάννη Νικολαϊδη και απέκτησαν ένα γιο, τον Στέφανο, που ακολούθησε τα χνάρια του πατέρα του. Ο χρόνος λες και δεν την άγγιξε εμφανισιακά αλλά την ωρίμασε ως ηθοποιό και την έκανε μία γυναίκα κατασταλαγμένη και ψαγμένη στη δουλειά της. Μαζί με τον σύζυγό της ίδρυσαν τον Οργανισμό Ελληνικού Θεάτρου Αιχμή και ανεβάζουν έργα που το λέει η καρδιά τους και έχουν να πουν κάτι στον κόσμο. Άλλωστε, η ίδια πάντα επιζητούσε , αναζητούσε και ψαχνόταν για το καλό θέατρο και παράλληλα, για ρόλους που θα την έκαναν να προοδεύσει και να εξελιχθεί ως καλλιτέχνιδα που τιμά το λειτούργημά της! Αναμετρήθηκε με την αρχαία τραγωδία – και όχι μόνο- βούτηξε στα βαθιά , τα κατάφερε, και συνεχίζει. Δεν την ενδιαφέρει το οικονομικό ρίσκο αλλά το πώς θα βελτιωθεί και θα προοδεύσει καλλιτεχνικά και ως άνθρωπος! Τη φετινή σεζόν ανέβασαν στο θέατρο Αλκμήνη σε διασκευή, το διαχρονικό έργο του Νικολάι Γκόγκολ ”Το ημερολόγιο μιας τρελής” σε queer εκδοχή, σε σκηνοθεσία του μονάκριβου γιου τους. Πρέπει να το δείτε! Πάντα τέτοιου είδους ανατρεπτικές προσπάθειες, πρέπει να επιδοκιμάζονται και να τυγχάνουν αποδοχής από το κοινό. Η άκρως φιλοσοφημένη Φιλοσόφου Φωτεινή από το Α ως το Ω.
Ανισότητα: Πολύμορφο τέρας και Λερναία Ύδρα της εποχής. Εκεί που κόβεις ένα κεφάλι του, βγαίνουν άλλα δυο, ακόμη πιο πονηρά και ύπουλα. Και νικιέται μόνο αν το κάψεις από τη ρίζα…
Bullying: Είναι παντού. Το bullying στην παιδική ηλικία φέρνει εγκλήματα στην ενήλικη ζωή. Κοίτα πόσα θύματα ρατσισμού και εκφοβισμού υπάρχουν γύρω μας και πόσα κουκουλώνονται. Όλες και όλοι πρέπει να καταγγέλλουν όσα τους συμβαίνουν, χωρίς να υποκύπτουν σε άθλιους εκβιασμούς. Να λοιπόν πώς το θέατρο μπορεί να προσφέρει έργο ουσίας με όμορφα μηνύματα.
Γάμος: Παιχνίδι. Τώρα αν είναι κρυφτό, κυνηγητό ή σκληρό πόκερ, δεν ξέρω…
Δικαιοσύνη: «Να αλλάξεις τον κόσμο, φίλε Σάντσο, δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία. Είναι δικαιοσύνη»
Έπαρση: Ο πραγματικά σπουδαίος δεν (πρέπει να) έχει τέτοια. Να στο πω πολύ απλά: δικαίωμα στην έπαρση έχει μόνο η σημαία!
Ζωή: Σημασία έχει να τη ζεις, όχι να σε ζει.
Ήθος: Το πρώτο συνθετικό της δουλειάς μας. Αν αυτό που ποιούμε δεν είναι ήθος, τότε χάνουμε το νόημα του έργου μας.
Θέατρο: Η Τέχνη των Τεχνών. Περιλαμβάνει τα πάντα: Μουσική, Χορό, Ποίηση, Φιλοσοφία, Ζωγραφική. Η άμυνα απέναντι στην καθημερινή βαρβαρότητα.
Ιατρικά εμβόλια: Τεράστια ασπίδα για το ανθρώπινο είδος. Η πρόοδος της επιστήμης που έσωζε, σώζει και θα σώζει πάντα.
Κοινωνία: Το πρώτο πράγμα που μου έρχεται στο μυαλό; Μια απορία-αγανάκτηση: πόσο όμορφη θα ήταν η κοινωνία μας αν δεν λογαριάζαμε ταμπέλες και ετικέτες ή αν δεν βασίλευαν διακρίσεις με βάση το φύλο, το χρώμα του δέρματος, την ηλικία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό;
Λαομίσητος: Σχετική έννοια. Εξαρτάται από την αιτία. Και η αιτία εξαρτάται από τον ίδιο το λαό. Μπορεί να είσαι λαομίσητος γιατί είσαι ναζί. Μην ξεχνάς, όμως, ότι κάποτε οι ναζί ήταν λαοφιλείς. Και αντίστοιχα λαομίσητοι ήταν οι Εβραίοι, οι μαύροι, οι ομοφυλόφιλοι, οι πρόσφυγες, ο Ιησούς και ο Σωκράτης. Για αυτό σου λέω.
Μονόλογος: Αναμέτρηση με το έργο, πινγκ-πονγκ με το κοινό και στοίχημα με τον εαυτό σου.
Νικολάι Γκόγκολ: Σπουδαίος- Διορατικός- Διαχρονικός. Και σίγουρα μπροστά από την εποχή του. Όλα του τα έργα όταν τα δημιουργούσε, ήταν σαν να ζούσε το σήμερα. Αυτό αποτελεί ίσως και το βασικότερο λόγο που αυτήν τη στιγμή επιλέξαμε τον συγκεκριμένο συγγραφέα: διότι κάτι έχει να μας πει.
Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Ο,τιδήποτε σημαντικό!
Οργανισμός Ελληνικού Θεάτρου Αιχμή: Ένα σύνολο ατόμων που σκεφτόμαστε και κινούμαστε με κοινούς κώδικες, υπαρξιακούς κυρίως. Τρόπος ζωής.
Προπετής: Αν δεν έχεις κάτι να πεις, τότε μην ενοχλείς τις λέξεις.
Ρόλοι (προτιμήσεις): Ρόλοι που αγγίζουν την ανθρώπινη ψυχή και υπόσταση. Επιμένω (ακόμη) στο συναίσθημα.
Στέφανος Νικολαΐδης: Ο μονάκριβος γιος μου, η αδιαπραγμάτευτη αγάπη μου. Το μυαλό, η ψυχή και η γνώση του με καθοδηγεί.
Το ημερολόγιο μιας τρελής: Μια σύγχρονη queer διασκευή στο ξακουστό «Ημερολόγιο ενός τρελού» του Γκόγκολ που πρότεινε και ετοίμασε ο Στέφανος, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Νικολαΐδη και το ανεβάσαμε σε ένα από τα πιο hot θέατρα της Αθήνας, στο θέατρο Αλκμήνη. Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τόσο τολμηρό και πρωτοποριακό πάνω στο συγκεκριμένο κείμενο. Πρόκειται για ένα φόρο τιμής όχι μόνο σε πρόσωπα από το περιθώριο αλλά στην ίδια τη διαφορετικότητα, η οποία θεωρείται απειλή και βγάζει το κτήνος γύρω μας. Πάντα με σεβασμό στο λόγο του συγγραφέα και προπαντός στον άνθρωπο.
Υγεία: Ακούγεται κλισέ, αλλά πρόκειται ξεκάθαρα για το πολυτιμότερο αγαθό στον πλανήτη. Αν δεν υπήρχε αυτή, δεν θα ήμασταν καν εδώ τώρα.
Φτώχεια: Άλλο ένα σημείο των καιρών. Ανατριχιαστικό, όσο ελάχιστα… Το να τρώει τη σήμερον ημέρα ένας άνθρωπος από τα σκουπίδια αποτελεί την πιο τρομακτική μορφή βίας. Μα στα 2023 πιο πολύ από τη φτώχεια της τσέπης τρέμω τη φτώχεια της ψυχής
Χλεύη: Κάποια στιγμή πρέπει να ξεφύγουμε από αυτό το «έλα μωρέ, πλάκα κάνω». Ειδικά, όταν βλέπουμε ότι ο άλλος ενοχλείται και νιώθει άσχημα. Η χλεύη δεν είναι χιούμορ, το μόνο τους κοινό στοιχείο είναι το πρώτο τους γράμμα, το Χ. Έχουμε δει δολοφονίες που βαφτίζονται αυτοκτονίες, έχουμε δει αυτοκτονίες που βαφτίζονται σε «ατύχημα, κάπου γλίστρησε». Από το σχολείο μέχρι το γραφείο. Τραγικό…
Ψυχισμός: Ζούμε σε εποχές βαθύτατα άρρωστες και τοξικές έτσι κι αλλιώς. Όσο και αν δεν μας αρέσει, πρέπει να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και να το παραδεχτούμε. Κι όμως, αντί να προβληματιζόμαστε ελεύθερα, απαιτείται από εμάς να γελάμε ή, για να το πω σωστά, να χαζογελάμε όλη την ώρα. Μας τυλίγουν τα μάτια και μας θέλουν τυφλούς, άρα άβουλους. Εννοείται πως το χαμόγελο είναι άμυνα απέναντι στο κακό, άλλο, όμως, αυτό κι άλλο να μη σου επιτρέπουν να θλίβεσαι πού και πού. Ο ορισμός της τοξικής θετικότητας. Σε έναν τέτοιον κόσμο λοιπόν η «τρέλα» και ο «ανώμαλος» ψυχισμός αποτελεί πολιτική πράξη.
Ωραία χρονιά: Η χρονιά που θα αρχίσουμε να ζούμε αυτά που όταν τα σκεφτόμαστε τρομάζουμε…
Εισιτήρια στο TicketServices.gr
https://www.ticketservices.gr/event/to-imerologio-mias-trelis/
Η ‘τρέλα’ ως σπάραγμα σε μια τοξική και βαθύτατα άρρωστη κοινωνία γεμάτη ρατσισμό.
Βασισμένο στον ομώνυμο θρυλικό θεατρικό μονόλογο του Νικολάι Γκόγκολ και με φόντο την Αθήνα του 2023, το έργο μεταφέρεται από την τσαρική Ρωσία του 19ου αιώνα, στη σκληρή πραγματικότητα της σύγχρονης ομοφοβικής και σεξιστικής κοινωνίας μας, σε μια παράσταση που θέλει να μιλήσει για τους ανθρώπους που αυτή η κοινωνία έχει τοποθετήσει στο περιθώριο.
Ο χαμηλόμισθος υπάλληλος του πρωτότυπου έργου του Γκόγκολ εδώ έχει μετατραπεί σε μια φτωχή γυναίκα γύρω στα 50, στην οποία αποδόθηκε το ανδρικό φύλο κατά τη γέννησή της.
Νιώθοντας ως παράσιτο της ίδιας της ζωής, καθηλωμένη στον πάτο και αναγκασμένη να βλέπει ανήμπορη το τέρας ονόματι κοινωνία να τη μαστιγώνει, είτε μέσα από την κακοποιητική συμπεριφορά των γονιών της, είτε μέσα από τη χλεύη των ανωτέρων της στο Υπουργείο που δουλεύει, είτε μέσα από το άγριο bullying των απλών και καθημερινών ανθρώπων που την περιτριγυρίζουν, η ηρωίδα κάθεται και γράφει.
Ανοίγει με γενναιότητα τις σελίδες του ημερολογίου της, αφηγείται την ιστορία της, ερωτεύεται, παραληρεί, χορεύει, τραγουδά, ονειρεύεται, ελπίζει, απογοητεύεται, σκιαγραφώντας έναν κόσμο γεμάτο ανισότητες και ρατσισμό.
«Το Ημερολόγιο ενός Τρελού» μετατρέπεται σε «Ημερολόγιο Μιας Τρελής¨»
και ξαναγράφει τις σοκαριστικές σελίδες του θρυλικού μονολόγου
του Νικολάι Γκόγκολ, σε μια queer edition που θα συζητηθεί.
Διότι ο κόσμος είναι πολύ πιο όμορφος όταν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, αλλά και τους γύρω μας για αυτό που είναι πραγματικά.
Το ρόλο της Αυξεντίας ερμηνεύει η Φωτεινή Φιλοσόφου
Συντελεστές
Συγγραφέας: Νικολάι Γκόγκολ
Διασκευή/Δραματουργική επεξεργασία: Στέφανος Νικολαΐδης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Νικολαΐδης
Σκηνικά/Κοστούμια: Όλγα Σχοινά
Μουσική επιμέλεια: Στέφανος Νικολαΐδης
Φωτισμοί: Γιάννης Νικολαϊδης
Φωτογραφίες: Γιάννης Ανδρουλάκης
Promo Trailer: Αντώνης Μανδρανής
Βοηθός Σκηνοθέτη: Σπύρος Κωνσταντούλας
Hairstyling & Makeup artists: Soul Rockers Makeup
Σχόλια για αυτό το άρθρο