Η Γεωργία Ζώη από το Α ως το Ω: “Η ωριμότητα είναι το παράσημό μου, νι

Είναι από τις γυναίκες που θαυμάζω για το δυναμισμό τους, την έντονη προσωπικότητά τους, το μεγαλόθυμο χαρακτήρα τους και την αέναη δημιουργικότητά τους! Η πολυτάλαντη και πολυδιάστατη, Γεωργία Ζώη, δίνει δυναμικό παρών πάντα στο θεατρικό γίγνεσθαι και μάλιστα σε παραστάσεις που ο ρόλος είναι συνυφασμένος και συνυπάρχει με τον ψυχισμό της. Στην πρόσφατη δουλειά της για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, όπου ερμηνεύει την Λένγκω στο ομότιτλο έργο ” Εγώ η Λένγκω ”του Βασίλη Γιαννόπουλου σε σκηνοθεσία Κατερίνας Μαντέλη, που παίζεται στο θέατρο Βικτώρια κάθε Δευτέρα, είναι η απόλυτη και ιδανική ηρωίδα του! Όλο το μεγαλείο της ψυχής της- είναι μία από τις κυρίες που διέπονται από ήθος, αξιοπρέπεια, ευγένεια και παιδεία- ενυπάρχει στον χαρακτήρα της Λένγκως, με αποτέλεσμα να τον ενσαρκώνει με απόλυτη ταύτιση. Μπράβο, Γεωργία Ζώη, μη σταματάς ποτέ να βρίσκεσαι στη σκηνή και πάντα να δημιουργείς… Μας χαρίζεις δυνατές ερμηνείες και αποτελείς πρότυπο προς μίμηση για τη ζωντάνια που σε διακρίνει, το πάθος για τη δουλειά σου και τη ζωή, την αγάπη για το λειτούργημά σου, και την ελπίδα ότι ποτέ δεν πρέπει να καταθέτουμε τα όπλα και να παραμένουμε στο περιθώριο, όσο ο Θεός μας δίνει υγεία για να προχωράμε συνεχώς μπροστά. Η χαρισματική κυρία του θεάτρου και της ζωής, Γεωργία Ζώη , από το Α ως το Ω!

ΣχετικάΆρθρα

Αξίες: Ήθος, Αλήθεια, Ειλικρίνεια, Δικαιοσύνη, Γενναιοδωρία.

Βασίλης Γιαννόπουλος: Ίσως, ο σπουδαιότερος στιχουργός της γενιάς του! Επίσης, ένας εξαιρετικός συγγραφέας και όπως αποδεικνύεται ένας σημαντικός θεατρικός συγγραφέας! Είμαι υπερήφανη που πρώτη τον σύστησα στο κοινό ανεβάζοντας και παίζοντας έργο του ” Εγώ η Λένγκω”

Γενναιοψυχία: Γενναιότητα, ανδρεία, ευψυχία. Και μια και μιλάμε για θέατρο, η γενναιοψυχία είναι το κοινό χαρακτηριστικό των δύο ηρωίδων που υποδύομαι αυτή την περίοδο, της Λένγκως στο Εγώ η Λένγκω του Βασίλη Γιαννόπουλου και της Βέμπο από το ” Σοφία Βέμπο σε θυμάμαι” της Τάνιας Χαροκόπου

Διαχρονικότητα: Ό,τι αντέχει στο χρόνο. Σε όλη μου την ενήλικη ζωή, αυτό είναι το μέλημά μου! Να είναι ό,τι κάνω διαχρονικό… Να μην υπακούω στα κελεύσματα μιας πρόσκαιρης μόδας ή μιας στιγμιαίας εμπορικότητας. Αυτό ήταν πάντα και το κριτήριο των επιλογών μου στο θέατρο. Έτσι και η Λένγκω και η Βέμπο πιστεύω πως θα είναι επίκαιρες και διαχρονικές πάντα.

Εγώ η Λένγκω: Μία άγνωστη Ηπειρώτισσα ηρωίδα της προσφοράς. Μία αγωνίστρια, μία επαναστάτρια που πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί σε όλους τους αγώνες του έθνους μας χωρίς να περιμένει ανταλλάγματα. Μία ηρωίδα που αποδεικνύει ότι οι ήρωες υπάρχουν και ζουν ανάμεσά μας! Χωρίς να κραυγάζουν…

Ζωή: Πάντα σ’ αυτή την ερώτηση απαντώ με χιούμορ το στερεότυπο «Ζωή όπως Ζώη» Ή «Ζώη που τονίζεται στη …. λήγουσα»

Ήρωες: Άνθρωποι της προσφοράς, άγνωστοι συνήθως! Πολεμιστές που αγωνίζονται χωρίς να προσδοκούν ανταλλάγματα.. Αγωνιστές που ζουν ανάμεσά μας. «Κι ας μη τους γράψει ποτέ κανένα βιβλίο! Κι ας μη μιλήσει ποτέ κανείς γι’αυτούς! Κι ας μείνει το όνομά τους στα αζήτητα της Ιστορίας…» όπως λέει η Λένγκω. Τέτοια ηρωίδα είναι και η Λένγκω μας.

Θέατρο Βικτώρια: Το θέατρο που πριν πέντε χρόνια επανασχεδιάστηκε και ανακατασκευάστηκε για λογαριασμό του αγαπημένου μου συναδέλφου Γιώργου Χριστοδούλου, με δική μου μελέτη και επίβλεψη. Και που πριν τέσσερα χρόνια εγκαινίασα τη Μικρή του Σκηνή με το έργο Της μοναξιάς διπρόσωποι μονόλογοι της Κατερίνας Αγγελάκη Ρουκ και που φέτος παίζω επιτέλους και στην Κεντρική του Σκηνή. Είναι λοιπόν ένα από τα θέατρα όπου συναντώνται και οι δύο μου ιδιότητες της αρχιτέκτονος και της ηθοποιού! Διπλή η συγκίνηση.

Ιατρικό εμβόλιο κορωνοϊού: Η αναμφισβήτητη ασπίδα προστασίας απέναντι στην πανδημία. Έχω κάνει ήδη και την τρίτη δόση.

Κατερίνα Μαντέλη: Η σκηνοθέτις που σκηνοθέτησε δύο από τις πιο σημαντικές μου θεατρικές παραστάσεις… Τις Λιπεσάνορες του Δημήτρη Βαρβαρήγου, πριν έξι χρόνια, και φέτος το Εγώ η Λένγκω του Βασίλη Γιαννόπουλου. Προίκα μου από αυτές τις παραστάσεις μία αλλιώτικη Εκάβη και η Λένγκω. Δυνατές – αν και χαροκαμένες – και οι δύο.

Λόγος: Εν αρχή ην ο λόγος. Η αιτία, η λογική αλλά και η ομιλία, τα λόγια, οι λέξεις, ο γραπτός ή ο προφορικός λόγος, η επικοινωνία μέσω του λόγου και με τις δύο έννοιες.

Μισαλλοδοξία: Η έλλειψη σεβασμού και ανοχής στη διαφορετική άποψη, στο διαφορετικό δόγμα, στις διαφορετικές αντιλήψεις… Εν γένει η μη αποδοχή της διαφορετικότητας!

Νέα γενιά ηθοποιών: Ευχή μου να έχουν διάρκεια. Γνώμονάς τους να είναι η αγάπη για το θέατρο, η πίστη, η μελέτη, η γνώση, ο σεβασμός και η αλήθεια! Και να έχουν υπομονή, επιμονή και αντοχή.

Ξένο ή ελληνικό ρεπερτόριο: Προτιμώ το ελληνικό, το διαχρονικό ελληνικό ρεπερτόριο. Από το Αρχαίο Ελληνικό μέχρι το νεοελληνικό έργο. Γιατί ναι, έχουμε υπέροχους θεατρικούς συγγραφείς. Ψάξτε και θα τους ανακαλύψετε. Και να τολμήσετε να ανεβάσετε έργα τους. Φτάνει πια η ξενομανία και η μόδα του ξενόφερτου.

Ομοψυχία: Η ταύτιση της βούλησης και των συναισθημάτων των προσώπων μιας ομάδας, ενός συνόλου, ενός έθνους! Και, όπως αποδεικνύει η ιστορία, όταν η ομοψυχία πρυτανεύει, η Ελλάδα πηγαίνει μπροστά.

Παράσταση: Κατάθεση ψυχής… Κάθε Δευτέρα στις 9:00 ΕΓΩ Η ΛΕΝΓΚΩ στο Θέατρο Βικτώρια και

κάθε Παρασκευή στις 8:30 ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ ΣΕ ΘΥΜΑΜΑΙ στο Θέατρο Χυτήριο…

Ρόλοι: Συνοδοιπόροι μου στη ζωή! Μέσα από αυτούς νοιώθω σαν να διακτινίζομαι στο χώρο και το χρόνο και να ζω τόσες διαφορετικές ζωές. Αγαπημένοι μου ρόλοι οι τραγικές ηρωΐδες: Μήδεια, Κλυταιμνήστρα, Εκάβη. Αλλά και οι σύγχρονες: η Γαία, η Βέμπο και η Λένγκω,

Συμβουλή: Μετά από κάθε πέσιμο να μπορείς να σηκώνεσαι! Και να συνεχίζεις! Στις δικές μου πορείες μετράω πολλά πεσίματα! Και συνεχίζω…. Και δύο ακόμη συμβουλές που τις δανείζομαι από τη Σοφία Βέμπο: Η ζωή χαρίζεται σε όσους τολμούν, και Ο αγώνας έχει χαρά κι ας είναι κοπιαστικός.

Τρομοκρατία: Η παράλογη τυφλή άσκηση βίας εναντίον ανυποψίαστου άμαχου πληθυσμού με εγκληματικές ενέργειες που αποσκοπούν στην πρόκληση φόβου υπό το κράτος του τρόμου.

Υπευθυνότητα: Υπευθυνότητα είναι να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου, είτε για κάτι που έκανες είτε για κάτι που σου έχει ανατεθεί. Μοιάζει απλό, αλλά δεν είναι. Και χρειάζεται γενναιότητα και δύναμη να ανταποκριθείς.

Φαντασία: Η δημιουργική ικανότητα του μυαλού και της ψυχής να πλάθουν εικόνες, ατμόσφαιρες, πραγματικότητες, χαρακτήρες, ιστορίες, κόσμους ολόκληρους! Η δημιουργική φαντασία είναι απαραίτητο στοιχείο και στις δύο μου ιδιότητες. Και της ηθοποιού και της αρχιτέκτονος, Και είναι μαγικά τα ταξίδια μου μέσω της φαντασίας.

Χρόνος: Ο ανθρώπινος χρόνος είναι ένα κατασκεύασμα του ανθρώπινου εγκεφάλου και όχι μια πρωτογενής συμπαντική πραγματικότητα. Ο χρόνος για μένα είναι το τώρα, το παρόν. Ούτε το παρελθόν, ούτε το μέλλον. Και προσπαθώ να το βιώσω και να το εκμεταλλευτώ στο έπακρον πριν γίνει παρελθόν.

Ψυχισμός: Ψυχισμός είναι ο ψυχικός κόσμος του ατόμου, η ψυχική λειτουργία του. Ο ψυχισμός είναι το κέντρο του ανθρώπου, η πραγματική ύπαρξη του ανθρώπου, είναι η ψυχική του οντότητα, η ψυχική του ταυτότητα. Είναι το μέσα μας. Η διερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού είναι αντικείμενο κυρίως της ψυχολογίας, της ψυχιατρικής, αλλά και της κοινωνιολογίας. Το περιεχόμενο του ψυχικού κόσμου του ανθρώπου καθορίζεται πρωταρχικά από την επίδραση του περιβάλλοντος και των κοινωνικών συνθηκών μέσα στις οποίες ο άνθρωπος ζει και ενεργεί. Όταν αλλάξει ουσιαστικά η κοινωνική του ζωή, αλλάζει επίσης και η ψυχική οντότητα, η ψυχική ταυτότητα του ανθρώπου, δηλαδή οι συνήθειες, τα συναισθήματα, οι σκέψεις. Αντίδοτο στις καταστροφικές επιρροές του περιβάλλοντός μας είναι η Τέχνη… Ο φιλόσοφος Άρθουρ Σοπενχάουερ θεωρούσε πως η τέχνη σε κάθε της έκφανση, είναι μία λύτρωση της ψυχής για τον πόνο και το άγχος της ύπαρξης. Η τέχνη είναι η έκφραση του ψυχικού μας κόσμου. Χωρίς αυτήν ο άνθρωπος θα υπέφερε, θα μαράζωνε, θα διαλυόταν ψυχικά. Η ψυχή είναι το μέσα μας! Και την ψυχή μας την κάνει χαρούμενη η δουλειά, η αγάπη, η τέχνη και η γνώση όπως έχει πει και ο Νίτσε. Αυτά δίνουν και σε μένα δύναμη και αισιοδοξία να σηκώνομαι μετά από κάθε πέσιμο… και να συνεχίζω να πορεύομαι!

Ωριμότητα: Ωριμότητα είναι το καταστάλαγμα, είναι η βιωμένη γνώση, είναι η εμπειρία, είναι η σοφία! Είναι το αντάλλαγμα που μας προσφέρει ο χρόνος στο πέρασμά του…. Και ναι, αισθάνομαι πλέον ότι τη διαθέτω… Αυτή είναι το παράσημό μου μεγαλώνοντας… Πλέον νιώθω δυνατή να ξαναρχίσω απ’ την αρχή! Χωρίς το άγχος και την ανυπομονησία της νιότης να τα προλάβω όλα για να πετύχω! Ένα βήμα τη φορά, χωρίς έπαρση, με σύνεση, με σεμνότητα και ταπεινότητα. Και με μία ωριμασμένη χαρά που γίνομαι πιο δυνατή και αυτάρκης και δημιουργική όσο περνούν τα χρόνια…