Η Ζωή Λάσκαρη παραμένει η Ζωίτσα μας. Από την εμφάνισή της στην πασαρέλα στα Αστέρια της Γλυφάδας το 1959 μέχρι το θρίαμβο στις ταινίες και την καταξίωση στο θέατρο, παραμένει παντοτινά η “Ζωίτσα”, για όλους όσοι την γνωρίσαμε καλύτερα και για τους πολυάριθμους θαυμαστές της που την λάτρεψαν μέσα από τη μεγάλη οθόνη και το θέατρο.
Η Ζωή Λάσκαρη ήταν γενναιόδωρη, έδινε απλόχερα την αγάπη της, προστάτευε την οικογένειά της, τους φίλους της και στήριζε και υποστήριζε με κάθε τρόπο τις επιλογές της. Ήταν εκκεντρική, αέρινη και πιστή φίλη. Οι συζητήσεις μαζί της ήταν εμπειρία, μπορούσε να φιλοσοφήσει για πολλές ώρες αλλά και να αστειευτεί για το παραμικρό μέχρι το πιο σημαντικό πράγμα. Όσοι την γνωρίσαμε, την βάλαμε στις καρδιές μας και δεν θα ξεχάσουμε ποτέ το χαρακτηριστικό δυνατό της γέλιο.
Γυρίζουμε πίσω το χρόνο και δίνουμε ξανά ζωή στην Ζωή…
Από τα καλλιστεία στον κινηματογράφο και από την ερημιά της παιδικής ηλικίας στην ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Το ξανθό κορίτσι με το γλυκό πρόσωπο που πρωτογνωρίσαμε στον Κατήφορο της Φίνος Φιλμ, εξελίχθηκε σε μια ηθοποιό με έντονη προσωπικότητα και εκφραστική ωριμότητα που αγαπήσαμε μέσα από τις ταινίες και τις θεατρικές της ερμηνείες. Η Ζωή Λάσκαρη ήταν σταρ χωρίς να το προγραμματίσει. Όμως, ήταν γραφτό να γίνει και να γράψει τη δική της πορεία στη μεγάλη οθόνη και στη θεατρική σκηνή.
Από βεντέτα του τεχνικολόρ και πρωταγωνίστρια των αστικών δραμάτων της Φίνος Φιλμ, η Ζωή Λάσκαρη ανέβαινε τα σκαλοπάτια σιγά σιγά, ένα ένα.. Με αυτάρκεια, αποφασιστικότητα και πολύ μεράκι για το θέατρο, αγωνιζόταν με αξιοπρέπεια για καλές παραστάσεις.
Η ζωή της ήταν σαν μυθιστόρημα.. Ένα “μυθιστόρημα” που όμως ήταν αληθινό. Με περιπέτειες, δράση, απρόοπτα, δόξα, δράμα, ευτυχία, ταξίδια, έρωτες, συγκίνηση…
Ξεκίνησε την καριέρα της κερδίζοντας τον τίτλο της «Σταρ Ελλάς», το 1959. Το πραγματικό της ονοματεπώνυμο ήταν Ζωή Κουρούκλη, ίδιο με της ξαδέλφης της Zωής Kουρούκλη, γνωστής τότε τραγουδίστριας. Υπήρξε μία από τις εμπορικότερες ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου με ταινίες που άφησαν εποχή. Η Ζωή δεν αντιγράφει καμιά άλλη πρωταγωνίστρια και φέρνει έναν καινούργιο “τύπο” στο ελληνικό σινεμά. Είναι το καινούργιο κινηματογραφικό είδωλο και το κορίτσι για καρφίτσωμα στις προθήκες των κινηματογράφων. Η Ζωή Λάσκαρη είναι πάνω από όλα Ζωή 100%
Από την πρώτη ταινία της (Κατήφορος) η Ζωή δεν δίστασε να εμφανιστεί σχεδόν γυμνή. Υπήρξε το ερωτικό όνειρο των αρσενικών για πολλά χρόνια. Το 1966 έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στην Κύπρο με τα έργα Μιας πεντάρας νιάτα των Γιαλαμά-Πρετεντέρη, Η παγίδα του Pομπέρ Τομά και το Βαθιά γαλάζια θάλασσα του Τέρενς Ράττιγκαν. Στις θεατρικές σκηνές της Αθήνας εμφανίστηκε το 1970 με το έργο του Γιάννη Δαλιανίδη Μαριχουάνα Στοπ και ακολούθησαν η μεγάλη θεατρική επιτυχία Εραστές του ονείρου, πάλι Δαλιανίδης, μαζί με τον Tόλη Bοσκόπουλο (1972). Στη συνέχεια έπαιξε σε επιθεωρήσεις και στα έργα: Ο άνθρωπος που γύρισε από τον γύψο, Πως να κερδίσετε τον άντρα σας, Ξυπόλητη στο πάρκο, Η κυρία του Μαξίμ, Φρύνη η εταίρα, Παντρεύομαι τον άντρα μου, Εγώ, εσύ και ο άλλος, Οι άντρες προτιμούν τις ξανθές, Μις Πέπσι, Η Ντόρις και ο γυαλάκιας κ.α. Ακολουθούν: Καινούρια σελίδα, Ορφέας στον Άδη, Τρελοί για έρωτα, Ποιος φοβάται την Βιρτζίνια Γουλφ, Τρεις ψηλές γυναίκες, Τρωάδες, Το μακρύ ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα, Η συνάντηση, Σκηνές γάμου, Ευαίσθητη ισορροπία, Διαμάντια και μπλουζ, Άλμα Μάλερ, Ρόουζ, Ωραία χρόνια. Η τελευταία θεατρική της εμφάνιση ήταν με την κωμωδία του Νίκου Μουτσινά, Νύφη κουράγιο
Η προσωπική της ζωή πάντα απασχολούσε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και πολλές σχέσεις της είχαν συζητηθεί –κυρίως αυτή με τον Τόλη Βοσκόπουλο τη δεκαετία του ΄70. Παντρεύτηκε δύο φορές. Την πρώτη με τον Πέτρο Κουτουμάνο με τον οποίο απέκτησε την Μάρθα και το 1976 παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο με τον οποίο έζησαν μαζί 41 χρόνια και απέκτησαν μία κόρη, την Μαρία – Ελένη.
Σπάνια φωτογραφία από το γάμο της με τον Αλέξανδρο Λυκουρέζο (μαζί τους η κόρη της Μάρθα και ο Χρήστος Νομικός)
Από τα πρώτα της καλλιτεχνικά βήματα, οι φωτογραφίες της με το όμορφο πρόσωπό της στόλιζαν τα εφηβικά δωμάτια, τις προθήκες των κινηματογράφων και τους τοίχους των πόλεων. H Zωή Λάσκαρη αγαπούσε το λευκό χρώμα και τα σκουλαρίκια της. Ξεχώριζε σε κάθε της εμφάνιση, με την απλότητά της και με το χαρακτηριστικό star quality χαμόγελό της. Τα μεγάλα ατού της Ζωής, ήταν η άψογη σιλουέτα της, η νεανικότητά της και το κέφι της. Έζησε, χόρεψε, παντρεύτηκε, έγινε μητέρα, τόλμησε να χωρίσει και να ζήσει έναν καινούργιο δεσμό, απασχόλησε με τις αισθηματικές της περιπέτειες, ξαναπαντρεύτηκε, απέκτησε ένα δεύτερο παιδί, απέκτησε εγγονή, έπαιξε ρόλους που ονειρεύτηκε και είχε κι άλλους ακόμη στο ρεπερτόριό της.
Στα χρόνια που πέρασαν, πολλά συνέβησαν, πολλά ξεπεράστηκαν, πολλά ξεχάστηκαν αλλά η σφραγίδα της Ζωίτσας που ήξερε να επιβάλλεται με το ταλέντο, την τέχνη της και την προσωπικότητά της, έμεινε ανεξίτηλη. Η Ζωή Λάσκαρη ήταν μια γυναίκα που πάνω από όλα, ήξερε να ζει…
Σχόλια για αυτό το άρθρο