Πόσα πολλά έχει προσφέρει αυτή η κυρία της ελληνικής σκηνής στο θέατρο και εν γένει στον πολιτισμό! Μαζί με τον αείμνηστο σύζυγό της και θεατράνθρωπο Βίλη Ανδρέου, όταν είχαν την καλλιτεχνική διεύθυνση του Θεάτρου Αθηνών, ανέβασαν ένα ρεπερτόριο που άφησε εποχή αλλά και στην τηλεόραση μετέφεραν σε τηλεοπτικές σειρές μερικούς από τους αθάνατους Έλληνες συγγραφείς. Εν συνεχεία στο δημιούργημα τους, το θέατρο Άλμα, που έδωσαν την ψυχή τους για να το φτιάξουν, έλαμψαν με τα έργα που παίχτηκαν εκεί. Η απαράμιλλη θεατρίνα Κατερίνα Μαραγκού έχει σφραγίσει ανεξίτηλα με το αποτύπωμα της και τις μοναδικές ερμηνείες της, τους πιο σημαντικούς ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας και έχει γράψει ιστορία. Ηθοποιός τεράστιας στόφας, αισθαντική με εσωτερικότητα, εκφραστική, με σπουδαία γκάμα, ηχόχρωμα φωνής βελούδινο και μαγική σκηνική παρουσία. Είναι γέννημα θρέμμα του σανιδιού, ακτινοβολεί ταλέντο και λάμψη και το κοινό απολαμβάνει ερμηνεία σε κάθε παράσταση που ανεβάζει. Όσο για το μεγαλείο της ψυχής της, τις αξίες και τις αρχές της, ό,τι και να γράψω θα είναι λίγο μπροστά στο ήθος, την αξιοπρέπεια και την ευγένειά της. Κυρία με τα όλα της στο λειτούργημα που επιτελεί αλλά και στην προσωπική της ζωή. Τη φετινή σεζόν δίνει ένα ακόμη ρεσιτάλ ερμηνείας αδιαμφισβήτητης καλλιτεχνικής αξίας στο συναρπαστικό έργο του Roberto Athayde ”Δεσποινίς Μαργαρίτα” που σκηνοθέτησε για το θέατρο Άλμα ένας από τους πιο άξιους σκηνοθέτες που διαθέτει αυτή τη στιγμή το θέατρο. Ο σκηνοθέτης των σκηνοθετών, Γιάννης Μαργαρίτης, που σκύβει με σεβασμό πάντα στα κείμενα των συγγραφέων και αγαπά τους ηθοποιούς με τους οποίους συνεργάζεται με αποτέλεσμα να μην προβαίνει ποτέ σε άσχετους ανούσιους και αποδομημένους νεωτερισμούς, οι οποίοι καταστρέφουν τα έργα. Η παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε, γιατί είναι αριστουργηματική, παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Άλμα. Η αδαμαντίνη, κυρία του θεάτρου Κατερίνα Μαραγκού από το Α ως το Ω!
Απελπισία:
Συνώνυμο του θανάτου και της απώλειας. Κατάρρευση του κόσμου γύρω σου. Τα χρώματα της γης που σκοτεινιάζουν. Η λογική που δεν μπορεί να επέμβει. Η ψυχή που υπάρχει χωρίς να αισθάνεται. Όταν δεν μπορείς να πιαστείς ούτε από τη λέξη αύριο.
Βιαιότητες:
Απόρροια μιας τεχνολογικής κοινωνίας που καταργεί το συναίσθημα και δίνει το τιμόνι στα κουμπιά. Όταν οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τον προορισμό της ανθρώπινης ύπαρξης και γίνονται αγέλη άγριων ζώων και επικρατεί ο νόμος του πιο δυνατού.
Γιάννης Μαργαρίτης:
Μνήμη ζωής από τη σχολή. Ήρεμη δύναμη, έμπνευση, ταλέντο, δουλειά, καλοσύνη, κατανόηση αλλά κυρίως ανθρώπινη υπόσταση, ύφος και καλλιέργεια.
Δεσποινίς Μαργαρίτα:
Μεγάλη πρόκληση για έναν ηθοποιό, ατίθαση, πολύπλευρη, πολυπρόσωπη, πληγωμένη, απελπισμένη, παιδική, σκληρή, τρομαγμένη. Μεγάλο ρίσκο για έναν ηθοποιό η αναμέτρηση μαζί της. Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα.
Εξπρεσιονισμός-Ρεαλισμός:
Εξπρεσιονισμός: Η ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει έντονη συναισθηματική αγωνία. Αποτελεί καλλιτεχνικό κίνημα της μοντέρνας τέχνης του 20ου αιώνα.
Ρεαλισμός: Είναι η απεικόνιση της πραγματικότητας χωρίς να παρεμβαίνουν στοιχεία του απίθανου και του εξωπραγματικού. Έτσι έρχεται ο άνθρωπος αντιμέτωπος με την πραγματικότητά του.
Ζωή:
Ένα δώρο που το εκτιμάς όταν αρχίσεις να συνειδητοποιείς ότι μπορείς να το χάσεις. Η ζωή είναι μικρή, πικρή, υποφερτή, ανυπόφορη αλλά μόνο αν ζεις μπορεί να τα αισθάνεσαι και να τα σκέφτεσαι αυτά. Αν δεν ζεις δεν φιλοσοφείς…
Ηθοποιός:
Ο τρελός ονειροπόλος του κόσμου τούτου που τρυπώνει στις προσωπικότητες των ηρώων κάθε έργου για να τις παρουσιάσει σε άλλους ανθρώπους. Άλλοτε τραγικός, άλλοτε δραματικός, άλλοτε κωμικός. Μια πολυσχιδής προσωπικότητα!
Θέατρο Άλμα:
Όνειρο ζωής για τον αγαπημένο μου Βίλη, δικό του δημιούργημα μέχρι το τελευταίο τουβλάκι. Όνειρο ζωής που άφησε πίσω του σε όλους εμάς φεύγοντας..
Ισότητα:
Ισότητα των φύλων θέλει μια κοινωνία όπου άντρες και γυναίκες μοιράζονται εξίσου αγαθά, υποχρεώσεις και δικαιώματα σε όλους τους τομείς. Στην εργασία, στην πολιτική, στην ηγεσία, στη φροντίδα, στην οικογένεια και στην προσωπική ζωή. Για να επιτευχθεί λοιπόν η ισότητα χρειάζεται αναπτυγμένες πνευματικά κοινωνίες.
Καλλιέργεια:
Η καλλιέργεια της ψυχής, απαραίτητο συμπλήρωμα της μόρφωσης και ανάγκη για μια ιδιαίτερη επικοινωνία με τις Τέχνες, το βιβλίο, για να έρχεται ο άνθρωπος σε επαφή με τις σκέψεις άλλων ιδιαίτερων ανθρώπων και να εξευγενίζεται η ψυχή του.
Λάμψη εσωτερική:
Σε ανθρώπους αγνούς, ήρεμους, άκακους, με καθαρή σκέψη, υπάρχει αυτό το ιδιαίτερο φως που αντικατοπτρίζει την ψυχή τους.
Μονόλογος:
Ένα δύσκολο θεατρικό είδος όπου χρειάζεται ιδιαίτερη ευελιξία μυαλού, συναισθήματος, δεξιοτεχνίας και ταλέντου για να μπορείς να ανταπεξέλθεις στην σκηνική μοναξιά.
Νέα γενιά ηθοποιών:
Ιδιαίτερα έξυπνη, ικανή, παιδιά σύγχρονης εποχής, ταλαντούχα αλλά με μια βιασύνη για την κατάκτηση της κορυφής, όπου σε αυτή τη βιασύνη μπορεί να χάσουν την αναγκαιότητα της ρίζας του.
Ξένο ρεπερτόριο:
Ιδιαίτερο ρεπερτόριο. Έργα σαιξπηρικά, με ιδιαίτερη φιλοσοφία και βάθος, αριστουργήματα του είδους. Έργα αμερικάνικα – του νότου – Τενεσί Ουίλιαμς – γεμάτα πάθη, έρωτα και ιδρώτα. Ψυχοσυνθέσεις πολλών επιπέδων, δέλεαρ μεγάλο για έναν ηθοποιό.
Οριοθέτηση:
Γενικά είμαι ένας άνθρωπος κατά των ορίων. Δεν μου αρέσει να θέτω περιορισμούς ούτε στον εαυτό μου ούτε και στους άλλους. Ο άνθρωπος πρέπει να μάθει να είναι ελεύθερος βάζοντας ο ίδιος τους δικούς του περιορισμούς έχοντας ενσυναίσθηση ότι τα δικά του όρια ελευθερίας τελειώνουν εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου.
Παιδί:
Το ωραιότερο δημιούργημα του ανθρώπου, η συνέχεια της ζωής, η ελπίδα, το αύριο αυτού του κόσμου, ό,τι πιο τρυφερό υπάρχει επάνω σε αυτή τη γη!
Roberto Athayde:
Συγγραφέας σύγχρονος, ανήσυχο πνεύμα, με πολλά έργα στο ενεργητικό του, με κριτική σκέψη και ματιά για τα πολιτικά συστήματα ανά τον κόσμο. Τα έργα του αποπνέουν δύναμη, εξυπνάδα και πολιτική κριτική ματιά.
(Ο συγγραφέας ήρθε στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης και έγραψε: Ο Διόνυσος ήταν εκεί. Παρακολουθώντας την Κατερίνα Μαραγκού να παίζει το ” Δεσποινίς Μαργαρίτα ” στην Αθήνα, ήταν η μεγάλη μου ευκαιρία για μια βουτιά σε αυτό που είναι η πιο σημαντική και πιο πολύτιμη ποιότητα του θεάτρου: η φυσική ένωση ηθοποιού/κοινού που λειτουργεί σε εκείνο το υψηλό επίπεδο στο οποίο ο καλλιτέχνης είναι σε θέση να μαγέψει το κοινό, να ξεπεράσει τη διαφορά μεταξύ γέλωτος και δακρύων και άρα να μας καθηλώσει σε μια ευτυχισμένη και διαχρονική «αμηχανία» . Κανένα άλλο μέσο δεν μπορεί να μας το κάνει αυτό! Μόνο το θέατρο! Η έλλειψη γνώσης της ελληνικής γλώσσας, ενώ αισθάνομαι ότι εγώ ο ίδιος τυχαίνει να είμαι προϊόν αυτής της κουλτούρας, μου έκανε την εμπειρία ακόμα πιο ερεθιστική! Bravissima Katerina! Το λεγόμενο «τέταρτο τείχος» καταστράφηκε και ολόκληρο το θέατρο ήταν στη «λαβή» του Διονύσου)
Δεσποινίς Μαργαρίτα: Επίσημη πρεμιέρα με φίλους για την Κατερίνα Μαραγκού
Στοχασμοί:
Για ανθρώπους που τους ταλαιπωρούν προβλήματα, αμφιβολίες, η θλίψη, το άγνωστο του θανάτου. Στοχάζονται προσπαθώντας να κατανοήσουν τις αντιξοότητες, τα προβλήματα και να κοιτάξουν το μέλλον με γαλήνη και εμπιστοσύνη. Κυρίως, οι στοχασμοί έρχονται την ώρα των ωραίων δειλινών.
Τρυφεράδα:
Ο ψίθυρος της ψυχής που μεταφέρεται στα χέρια, στις ίνες του σώματος, στον έρωτα, στην αγκαλιά, σε ένα χάδι, σε ένα παιδί, στο βλέμμα. Είναι το συναίσθημα της ψυχής.
Υστεροφημία:
Αν η υστεροφημία αποτελούσε τον υπέρτατο σκοπό της ζωής, ίσως τότε οι κοινωνίες, οι άνθρωποι να ήταν καλύτεροι αν μπορούσαν να κατανοήσουν ότι μετά το θάνατό τους, αθανασία είναι η υστεροφημία τους…
Φθορά:
Φθορά των ηθών, φθορά των αξιών, φθορά του πολιτικού συστήματος, φθορά των συναισθημάτων, διάβρωση της κοινωνίας, αποσύνθεση, αποδυνάμωση όλων των αντιστάσεων απέναντι στην απαξίωση και αποσύνθεση των αξιών…
Χρόνος:
Τελικά ο χρόνος μας περιποιείται όλους, κάτι που δεν μπορείς να το αποφύγεις που πρέπει να συμβιβαστείς, να τον αγαπήσεις, να τον αφήσεις να σου φερθεί ευγενικά, να μην τον καταπολεμήσεις και να πάρεις όλα τα όμορφα που σου δίνει. Γνώση, σοφία, ωριμότητα.
Ψυχισμός:
Η ψυχή στα ισπανικά λέγεται άλμα. Ό,τι έχει να κάνει με την ψυχή θέλει ιδιαίτερη φροντίδα και πολλές φορές η διερεύνηση του ανθρώπινου ψυχισμού γίνεται αντικείμενο έρευνας της ψυχολογίας, της ψυχιατρικής αλλά και της κοινωνιολογίας. Η ισορροπία της ψυχής είναι ίσως το πολυτιμότερο δώρο του Θεού στον άνθρωπο!
Ωραία παράσταση:
Ωραία είναι η παράσταση που μπορεί να προφέρει πραγματική αγωγή ψυχής, είτε με γέλιο, είτε με συγκίνηση, είτε μέσα από το εικαστικό δρώμενο, όταν έχει αλήθεια, αμεσότητα και επιτυγχάνεται η επικοινωνία ηθοποιού – θεατή.
Σχόλια για αυτό το άρθρο