Κωνσταντίνος Μπιμπής: «Έχουμε αποτύχει ως κοινωνία σε κάθε επίπεδο»

Ο Κωνσταντίνος Μπιμπής ξεχώρισε από την πρώτη εμφάνισή του. Με σταθερά βήματα στο θέατρο, ακολουθεί μια αξιόλογη πορεία με σημαντικές επιλογές που τον πηγαίνουν πάντα ένα επίπεδο παραπάνω από το προηγούμενο. Η καλλιτεχνική του πορεία είναι μεστή, ουσιαστική, ποιοτική, με σπουδαίους ρόλους της παγκόσμιας δραματουργίας- και όχι μόνο- με αξιόλογες συνεργασίες και καταξιωμένους σκηνοθέτες. Μεγάλη του αγάπη και το τραγούδι, όταν του δίνεται η ευκαιρία, μας αποκαλύπτει ικανότητές του και στη μουσική σκηνή. Όπως με την τωρινή συνεργασία του στη “Σφίγγα” όπου για δύο Κυριακές θα μας χαρίσει τα πολύχρωμα τραγούδια του Παναγιώτη Καλαντζόπουλου με τη φωνή του με τα πολλά πρόσωπα. Με αφορμή αυτή τη μουσική συνύπαρξη, ο Κωνσταντίνος Μπιμπής σε αποκλειστική συνέντευξη λίγο πριν την πρεμιέρα.

-Τι έχετε ετοιμάσει με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο στη «Σφίγγα»;

Έχουμε ετοιμάσει ένα πολύχρωμο πρόγραμμα με τραγούδια αλλά και ορχηστρικά κομμάτια του Παναγιώτη. Ένα setlist πραγματικά πολυποίκιλο. Κινηματογραφικό και ταξιδιάρικο και θεατράλε και ατμοσφαιρικό και δυναμικό.

-Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με τον Παναγιώτη γνωριστήκαμε στο musical των “Φτηνών τσιγάρων” στη Λυρική και γίναμε φίλοι. Έκτοτε μας έτρωγε να κάνουμε κάτι μαζί, και παράλληλα με διάφορες ιδέες μας, αναπτύχθηκε έντονα και η ιδέα ενός σχήματος με εμένα ως -ας πούμε- frontman. Μία ιδέα το λιγότερο τιμητική για μένα.

-Είχες είδωλα όταν ήσουν μικρός;
Φυσικά. Ποιο παιδί που ονειρεύεται να γίνει καλλιτέχνης μια μέρα, δεν έχει είδωλα; Είχα είδωλα τόσους πολλούς και πολλές. Τον Ελύτη, την Δημουλά, τον Ian Curtis, τον Morrison, την Janis Joplin, τον Marlon Brando, τον Χατζιδάκι, τον Σιδηρόπουλο, την Πίνα Μπάους.. και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

-Θυμάσαι ποια ήταν η πρώτη παράσταση που είδες;

Δεν θυμάμαι δυστυχώς ήμουν πολύ μικρός κι έχουν περάσεις εκατοντάδες παραστάσεις από τότε..

-Πες μου πέντε αγαπημένα σου ελληνικά τραγούδια και πέντε ξένα

Ελληνικά: Χρόνια σαν τριαντάφυλλα, Πρωινό Τσιγάρο, Καίγομαι καίγομαι, Με τα μάτια κλειστά (που το λέμε στη Σφίγγα), Το γιασεμί

Ξένα: Down in a hole – Alice in chains, Love me tender -Elvis, Slow dancing in a burning room- John Mayer, Fake plastic trees – Radiohead, On the road again- Canned heat

-Ποιες είναι οι πέντε αγαπημένες σου ξένες ταινίες;

Πω πω είναι τόσες πολλές.. Matrix, Godfather, Parasite, Space Odyssey, Eternal sunshine of a spotless mind, In the mood for love

-Ως νέος άνθρωπος, πώς βλέπεις την κατάσταση στη χώρα μας και γενικότερα στον κόσμο, σε όλα τα επίπεδα; (κοινωνικά, καλλιτεχνικά, πολιτικά)

Βλέπω ότι έχουμε αποτύχει ως κοινωνία σε κάθε επίπεδο. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην καταστροφή. Η απληστία των λίγων και η αποχαύνωση των πολλών, εξαπλώνεται όλο και ταχύτερα. Ο καπιταλισμός, ο φασισμός και ο ρατσισμός μολύνουν σπιθαμή προς σπιθαμή ανθρώπους και συνειδήσεις. Η μόνη μου ελπίδα είναι η αλληλεγγύη και ο ταξικός αγώνας. Τίποτε άλλο δυστυχώς.

-Εκτός από τη «Σφίγγα» πού σε βρίσκουμε αυτή την περίοδο;

Στο θέατρο Αλκυονίς στο “Ήταν όλοι τους παιδιά μου” (δείτε αναλυτικά εδώ). Και στην παράσταση “Forget me Not” που ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για λίγες παραστάσεις

-Χωράει προσωπική ζωή στο πρόγραμμά σου;

Φέτος είναι μία πολύ απαιτητική σεζόν. Όσο μεγαλώνω η προσωπική μου ζωή γίνεται όλο και σημαντικότερη. Και προσπαθώ να διεκδικώ περισσότερο χώρο για αυτήν. Ωστόσο ο αγώνας της επιβίωσης ενός καλλιτέχνη στην Ελλάδα πολλές φορές δεν το επιτρέπει. Θα συνεχίσω να προσπαθώ…

-Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;

Μετά το Πάσχα ξεκινάω πρόβες με τον Γιάννη Χουβαρδά για την Επίδαυρο. Θα δημιουργήσουμε μαζί με έναν πραγματικά μοναδικό θίασο μια παράσταση βασισμένη στον Οιδίποδα Τύραννο και τον Οιδίποδα Επί Κολωνώ. Είναι μια πολύ σημαντική στιγμή για μένα και ανυπομονώ.