ΤΩΡΑ |
Η χώρα μας συνδέεται με τη Νότιο Γαλλία καθημερινά διαμέσου της Aegean Airways. Σε δύο ώρες βρίσκεσαι στη θρυλική Kυανή Ακτή.., Δεν ξέρω τι φαντάζεστε γι αυτά τα μέρη αν δεν έχετε πάει. Προφανώς θα φαντάζεστε κάτι αντίστοιχο με αυτούς που δεν έχουν πάει στη Μύκονο και περιγράφουν τις καμήλες να περπατάνε στα σοκάκια. Η Νίκαια, παρεξηγημένη σε πολλά, προσφέρεται ως ορμητήριο για υπέροχες εκδρομές και διαδρομές. Όπως και τα πιο «έξυπνα» πανέμορφα χωριουδάκια της Προβηγκίας.
Το πρώτο πράγμα που καταλαβαίνεις όταν προσγειώνεσαι στη Νίκαια είναι ότι είμαστε εκτός Σένγκεν. Ναι, διαβατήρια και ουρές παντού. Αργοπορίες στις βαλίτσες και γενικά ένα απλό αεροδρόμιο. Ελ Βενιζέλος και πάλι Ελ Βενιζέλος. Μετά σε όλες τις διαδρομές και στο τοπίο που μοιάζει πάρα πολύ με το δικό μας παντού -με τη διαφορά πως εμείς έχουμε ωραιότερη θάλασσα και εκείνοι ωραιότερα δέντρα- σκέφτεσαι συνέχεια γιατί είμασταν και είμαστε ανίκανοι να αντιγράψουμε τη στοιχειώδη τάξη και οργάνωση σε πολλά.
Η Κυανή Ακτή μία Βουλιαγμένη.. αλλιώς… το St Raphael ένα μεγάλο Παλαιό Φάληρο και Γλυφάδα φανταστικά οργανωμένο με μαρίνες και λούνα παρκ. Οι Κάννες, κατά την ταπεινή μου γνώμη, σε πλήρη ντεκαντάνς με αδιάφορους τουρίστες και δεύτερης γενιάς πλούσιους άραβες με τη μισή γκλαμουριά των παλιών… όλοι πέρα δώθε στην Κρουαζέτ που θυμίζει πανηγύρι με φοίνικες. Μηδέν τζετ σετ. Ωραία φώτα. Τέλεια οργανωμένες παραλίες. Οι ακριβές μπουτίκ με τα γνωστά κακόγουστα ρούχα της εποχής , πιο ακριβά από ποτέ, χωρίς κανένα λόγο, με πελάτη target group τους φανς του Κάνιε, της Κιμ και της Μπιγιονσέ. Βlack power στη μόδα και παντού. Μαζί με τα σαρκώδη χείλη και τους πεταχτούς πισινούς. Η Ρόμι και η Μπαρντό μία ωραία καρτ ποστάλ ανάμνηση… Περί ορέξεως βέβαια κολοκυθόπιτα.
Στο γραφικό St Tropez, όπου έχουν παραταχθεί τα μισά σκάφη από παλαιότερες εποχές – οι Γάλλοι τσακίζουν τους σκαφάτους στη φορολογία- επίσης αδιάφορος τουρισμός. Στους Παξούς π.χ είχε πιο σικάτο κόσμο. Παγωτά, σουλάτσο και καφενεία. Όσο πιο μέσα στην πόλη μπαίνεις τόσο πιο ωραία είναι βέβαια. Ωραία ξενοδοχεία που δεν μπορείς να καταλάβεις ακριβώς ποιο είναι το target group τους και οι μπουτίκ που δεσπόζουν σε παλιά αρχοντικά όπως της Chanel και του Dior είναι από μόνες τους αξιοθέατα. Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης ειλικρινά δεν καταλαβαίνεις γιατί πρέπει να ντυθείς καρνάβαλος για να είσαι μοδάτος.
Τα παράλια της Κυανής Ακτής είναι πλέον παραδομένα στους άραβες και την αισθητική τους. Και πάλι περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Και εκεί ξαφνικά στο θρυλικό Senequier στην παραλία του St Tropez θα δεις ανάμεσα στους τουρίστες και τον θρύλο της μόδας Karl Lagerfeld να ποζάρει με φανς στα 80 κάτι του και ενώ ακόμα μάχεται στην πρώτη γραμμή στο πλευρό της παναδύνατης κόρης της Cindy Crawford, Κaya Gerber κάνοντάς σε πάλι να αναρωτιέσαι, σε ποιές γυναίκες απευθύνεται ο μέγιστος μόδιστρος. Θα βγάλεις και τη φωτογραφία με φόντο το σκηνικό του “Και ο Θεός Έπλασε τη Γυναίκα”…
Τα αληθινά διαμάντια της Νοτίου Γαλλίας κρύβονται στην Προβηγκία, πίσω από τα παραλιακά. Ανάμεσα στα πανέμορφα αμπέλια που παράγουν το συγκλονιστικό ροζέ κρασί τους. (Γράψαμε και αφιέρωμα). Στις λίμνες και στους κόκκινους βράχους του Roquebrune Sur Argent. Στο εστιατόριο του Bruno μέσα στην εξοχή με τα σουρεάλ έργα τέχνης και τα θεσπέσια πιάτα από τρούφα. Στις πιτσαρίες των χωριών. Στις αγορές που στήνονται για το καλοκαίρι με τα πάμπολλα είδη ντομάτας, τα υπέροχα φρούτα, το κοτόπουλο στη σούβλα και ναι… τα πανέμορφα μπουκάλια με ροζέ.
Στα απλά εστιατόρια πάνω στη λίμνη με τις αφηρημένες νεαρές γκαρσόνες που δεν ξέρουν να ξεχωρίσουν τη γλώσσα σχάρα με τη meuniere. Οι καιροί του κλάμπινγκ και του show off πέρασαν παγκοσμίως. Οριστικά πιστεύω γκρεμίστηκαν μαζί με τους Δίδυμους Πύργους. Εκεί όπου ξεκίνησαν να μας παίζουν σαν τις μαριονέτες σε ένα τρελό ρόλερ κόστερ που τώρα που τα ζούμε, έχει βγει εκτός ελέγχου.
Γι’ αυτό και η πραγματική χλιδή βρίσκεται στον αληθινό πλούτο. Στα προϊόντα μία χώρας και τη φυσική της ομορφιά. Αυτά που έχουμε σε αφθονία εμείς αλλά αναλωνόμαστε στο να κράζουμε, να βρίζουμε να φθονούμε και να κουτσομπολεύουμε τα ίνσταγκραμ των άλλων. Μπανιστίρ κουτσομπολίκ και γκρίνια… Παράλληλα παραμένουμε πρωταθλητές στο να ρίχνουμε μπαλάκι τις ευθύνες στους άλλους. Όχι, δεν ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου. Υπάρχουν και άλλες πανέμορφες με γαλάζιες θάλασσες και ουρανούς και λιακάδες και τζιτζίκια και πανσέληνους. Ζούμε σε μία από τις ωραιότερες χώρες του κόσμου που αν το έπαιρνε χαμπάρι δεν θα είχε να φοβάται τίποτα και κανέναν. Είμαστε εξίσου ακριβοί, ίσως και περισσότερο από τη Νότιο Γαλλία στα αντίστοιχα θέρετρά μας – που φθονούμε από ζήλια, βλ. Μύκονος! Χωρίς κανένα λόγο. Οι Γάλλοι λατρεύουν και διαφημίζονται μέσα από την Κυανή Ακτή τους. Συντηρούν το μύθο. Όχι, όποιος πάει ταξίδι στις Κάννες δεν είναι πιο πλούσιος από αυτόν που θα πάει π.χ. στην Κέρκυρα. Φάτε στα αντίστοιχα καλά εστιατόρια και κάντε σύγκριση.
Ζούμε σε μία πανάκριβη χώρα με πανάκριβα εισιτήρια και ξενοδοχεία με μέτριο σέρβις. Με τα ίδια λεφτά θα περάσεις με το θεϊκό καραβάκι-λεωφορείο στο St Tropez -ανά τέταρτο η διαδρομή –που θα πληρώσεις στο σαπιοκάραβο- βάρκα που θα καταβρέχεσαι σε αντίστοιχη δική μας διαδρομή.
Κατά τα άλλα η φορολογία και τα κουνούπια είναι παντού και με τον ίδιο παράλογο τρόπο τα ίδια. Με τη διαφορά ότι εκεί δεν υπάρχουν θεωρίες συνωμοσίας για τα κουνούπια που δεν ψεκάστηκαν – απόλυτα φυσιολογικό να πρωταγωνιστούν μετά από τις τροπικές βροχές παντού- και πως οι φόροι που πληρώνεις, σε κάποιο ποσοστό θα επενδυθούν ώστε να μπορείς να κοιμάσαι με το κεφάλι σου ήσυχο.
Κάννες και φοίνικες
Roquebrune sur Argent
Roquebrune και St Raphael.
Από το St Maxime παίρνεις τα καραβάκια για St Tropez για να αποφύγεις την κίνηση. Δείτε τις τιμές και συγκρίνετε με τα δικά μας..
Έξω από το κατάστημα-πολυτεή βίλλα της Chanel στο St Tropez..
To κλασικό Senequier στο St Tropez
Ένα εντυπωσιακό σκάφος στο λιμάνι του st tropez
St tropez- η εντυπωσιακή ταράτσα του Ηοtel de paris- τα ψαράκια σε καλούν όταν τα βλέπεις από κάτω
St tropez- η θέα από το Hotel de Paris
St tropez- στους κήπους της Chanel
Mε την απολύτως κολλητή μου από το σχολείο Χρυσέτα Τσοροτιώτη, ταξιδεύουμε και ενίοτε δουλεύουμε πάντα μαζί!
Για τρούφες και αυθεντική γαλλική κουζίνα στο Bruno
Κάννες και Φεστιβάλ.. τα σκαλιά που φωτογραφίζονται όλοι..
Provence χωρίς λεβάντες δεν γίνεται..
Λεβάντες παντού… αντικουνουπικές δυστυχώς όχι!
Εικόνες από το St Tropez, από τα ροζέ, τον Λένιν και Dior- Chanel στην gendarmerie του Λουί ντε Φινές.
Βιτρίνα της Louis Vuitton στις Κάννες και κάτω το ένδοξο άγαλμα μπροστά από το κάπως ξεπεσμένο Carlton..
Le malheur sur la Côte d’Azur
C’est que jamais rien ne dure..
Σχόλια για αυτό το άρθρο