Ο ΤΑΖ γράφει παρεϊστικα και απλά για τις νέες hot ταινίες του Σαββατοκύριακου που όλοι συζητάνε, αλλά δεν είναι απαραίτητο ότι «καίνε» για το σωστό λόγο.
***Κι αυτή τη φορά θα ψαρώσεις.
Ψάχνοντας τη Ντόρι/Looking for Dory
Είναι κάποιες φορές σε αυτή τη δουλειά που αισθάνεσαι εντελώς άχρηστος (κι άλλες στις οποίες αποδεικνύεσαι άχρηστος). Σε σημείο που να λέω στη Χριστίνα, πχ, όσον αφορά το Cosmopoliti, «βρε κορίτσι μου τι να ακριβώς δηλαδή να γράψω για το ‘Ψάχνοντας τη Ντόρι;’» «Μα είσαι τρελός, όλοι για αυτό μιλάνε» συνεχίζει εκείνη χωρίς να έχει άδικο κι εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. 10 άρθρα να διαβάσεις για τη νέα κινηματογραφική «παιδήλικη» χαρά, πάνω κάτω τα ίδια γράφουν με τον συντάκτη να προσπαθεί να τα διατυπώσει αλλιώς μην τον κράξουνε ότι αντιγράφει κιόλας.
Είναι Disney, είναι Pixar, είναι το μετά από 13 χρόνια σίκουελ μιας από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του στούντιο, του «Ψάχνοντας το Νέμο» και πλησιάζει το 1 δις δολάρια σε παγκόσμιες εισπράξεις. Το να έχεις πιτσιρίκι και να μην πας να το δείτε σε μεγάλη οθόνη είναι κυριολεκτικά έγκλημα. Κι εν προκειμένω αξίζει και με το παραπάνω το 3D του που πλέον φαίνεται ότι αξίζει μόνο για τα animation με τα χρώματα του θαλάσσιου βυθού να ξεχύνονται από την οθόνη και τα ψάρια να κολυμπάνε δίπλα σου.
Όπως επίσης αξίζει η εκδοχή στα ελληνικά με την Δήμητρα Παπαδοπούλου ως Ντόρι να δίνει κυριολεκτικά ρέστα. Αυτή τη φορά, οι ήρωες θα διασχίσουν και πάλι τον ωκεανό με το Νέμο και την παρέα του να ψάχνουν την ως γνωστόν, ακραία προβληματικής μνήμης, αξιαγάπητη Ντόρι. Η οποία, σε μία έκλαμψη θα θυμηθεί αμυδρά τους γονείς της, που και το ότι θυμήθηκε πως έχει γονείς το λες θαύμα. Μικρές αναλαμπές από το μέρος που γεννήθηκε θα την οδηγήσουν στο να πάρει το μεγάλο ρίσκο για να τους αναζητήσει, με κίνδυνο όμως να χαθεί και η ίδια. Η περιπέτεια θα ξεκινήσει, με τα γνωστά, άψογα καλλιτεχνικά και τεχνικά στάνταρ της Pixar αλλά και το άφθονο συναίσθημα, που κρατάει την ταινία σε ασφαλή παιδικά πλαίσια, χωρίς να την αφήνει να απογειωθεί σε πιο ενήλικες και σοφιστικέ απολαύσεις. Σίγουρα δεν βρίσκεται, καλλιτεχνικά μιλώντας, στην κορυφή των παραγωγών της Pixar, όμως διαθέτει άφθονα, πανέξυπνα στημένα γκαγκ όπως αυτό με τις φώκιες ή το τσουρομαδημένο πουλί που καταφέρνουν να συντηρήσουν την καλοκαιρινή σου διάθεση σε πείσμα του Σεπτέμβρη.
COSMOPOINTS: 7 / 10
4 ταινίες μετά κι όμως θέλεις κι άλλο
Jason Bourne
Μήπως κάτι φταίει με τα γράμματα J και Β; Ρωτάω γιατί ο τελευταίος πράκτορας που θυμάμαι να κάνει τέτοιο σουξέ για παραπάνω από μισό αιώνα και συνεχίζει ακάθεκτος, πάλι σε J και Β είναι το όνομα του. Οπότε το ερώτημα κατευθείαν καταλήγει στο αν είναι ο Jason Bourne o νέος James Bond κι αν του ευχόμαστε ανάλογη μακροημέρευση. Η απάντηση δεν είναι απλή ειδικά από τη στιγμή που ούτε ο James Bond είναι ένας James Bond μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, απλά διατηρεί κάποια συγκεκριμένα στάνταρ. Επιπλέον, η τεράστια επιτυχία του Bourne που ξεκίνησε την κινηματογραφική του διαδρομή το πριν 14 χρόνια αλλά άφησε σφραγίδα στιλ και απογειώθηκε με τη δεύτερη ταινία της σειράς, χάρη στη μοναδική δυναμική κάμερα του Πολ Γκρίνγκρας δεν άφησε καθ’ όλου ανεπηρέαστο τον Bond. Στην Ντάνιελ Κρεγκ εποχή (και ό,τι ακολουθήσει) αναγκάστηκε να κοπιάρει σε τεράστιο βαθμό το στιλ του Γκρίνγκρας και του Ματ Ντέιμον, όχι μόνο εξ’ αιτίας της επιτυχίας τους αλλά επειδή γενικότερα, το κινηματογραφικό πρακτοριλίκι είχε πλέον αλλάξει στιλ σε κάτι πιο μπρούτο.
Ο Γκρίνγκρας και ο Ντέιμον είχαν δηλώσει πως δεν θα ασχοληθούν ξανά με τον συγκεκριμένο ήρωα όμως το αποτέλεσμα της τελευταίας τους συνεργασίας αποδεικνύει ότι υπάρχει χώρος και για μία και δύο ταινίες ακόμα. Ο Bourne δεν μπορεί να γίνει Bond σε διάρκεια γιατί έχει ως κινητήρια δύναμη μια μυθολογία που κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαριστεί ως προς την ταυτότητα του και το υπαρξιακό του τουρλουμπούκι σε συνδυασμό με τις συνομωσίες των μυστικών σχεδίων της CIA. Kι αυτό συμβαίνει σε αυτήν εδώ τη συνέχεια όσο κι αν αναπόφευκτα κουβαλάει έναν αέρα επανάληψης. Ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Ντέιμον αλλάζει με τα χρόνια, γίνεται πιο σκοτεινός, φωτεινός και λιγομίλητος και έχει ελάχιστη σχέση με τον χαμογελαστό ερωτευμένο ήρωα του φινάλε της πρώτης ταινίας. Η πλοκή εξελίσσεται σαν κατασκοπικό θρίλερ σε επεισόδια με μυστικά, νέες αποκαλύψεις και νέους παίκτες και οι απαντήσεις δίνονται τόσο όσο να ανυπομονείς για περισσότερα. Μέσα σε ένα χαμό καταιγιστικής δράσης και χορογραφημένων συμπλοκών που ο σκηνοθέτης κατορθώνει παρά τον εκρηκτικό τους, κυρίαρχο χαρακτήρα να μην καπελώνουν τη ροή της πλοκής και τη δημiουργία απειλητικής ατμόσφαιρας. Δημιουργώντας πολύ απλά μια ταινία υπόδειγμα μαζικής κινηματογραφικής ψυχαγωγίας με διακριτικές πολιτικές και υπαρξιακές υποσημειώσεις.
COSMOPOINTS: 9 / 10
Κάνε κονέ με τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στείλε εξώδικα και απειλητικές επιστολές στο terra_gelida@hotmail.com
Σχόλια για αυτό το άρθρο