Μια από τις πιο απομονωμένες κοινότητες στον κόσμο (και πιθανόν και με ένα από τα δυσκολότερα ονόματα) είναι το Ιτοκκορτούρμιιτ στην ανατολική Γροιλανδία. Πρωτοκατοικήθηκε το 1925 από 80 εποίκους της φυλής των Ινουίτ και σήμερα ο φθίνων πλυθησμός των 450 περίπου ανθρώπων ασχολείται με το κυνήγι της φάλαινας και της πολικής αρκούδας.
Τα νησιά Κεργκούελεν ή Έρημα νησιά είναι μια Γαλλική Υπερπόντια Περιοχή, περίπου 3.300 χλμ μακριά από την Αφρική και την Αυστραλία προς την Ανταρκτική. Δυνατοί άνεμοι χτυπούν τα νησιά όλο το χρόνο κάνοντας την ψηλή βλάστηση αδύνατη. Οι κάτοικοι κυμαίνονται από 45 περίπου Γάλλους επιστήμονες και στρατιωτικούς το χειμώνα σε 110 περίπου το καλοκαίρι.
Mε λιγότερους από 50 κατοίκους πλέον, οι Νήσοι Πίτκερν είναι ίσως η μικρότερη Βρετανική αποικία, στα μισά περίπου της απόστασης από το Περού στη Ν. Ζηλανδία. Οι πρώτοι Πολυνήσιοι κάτοικοι είχαν εξαφανιστεί, όταν στα 1790, 9 αντάρτες από το πλοίο Μπάουντι μαζί με 18 άντρες και γυναίκες από την Ταϊτή που τους συνόδευαν, έφτασαν στο νησί και βύθισαν το πλοίο, κόβοντας τις γέφυρες.
Το νησί Τριστάν έχει 297 κατοίκους και βρίσκεται 2.400 χλμ από την κοντινότερη ηπειρωτική ακτή (Νότια Αφρική). Οι περισσότεροι ζουν στον κύριο οικισμό, το Εδιμβούργο των 7 Θαλασσών!
To Τσανγκ Τανγκ είναι ένα οροπέδιο στο Θιβέτ όπου ζουν περίπου μισό εκατομμύριο άνθρωποι που κατατρύχονται από τον άγριο – σχεδόν αρκτικό – καιρό και το κινεζικό κατοχικό καθεστώς. Οι κάτοικοι του είναι νομάδες και για να φτάσουν από το κέντρο του οροπεδίου στην κοντινότερη πόλη χρειάζονται 21 μέρες ταξιδιού – μια μέρα οδικώς και τις υπόλοιπες 20 με τα πόδια…
Το Μπάροου της Αλάσκας είναι η πιο βόρεια πόλη των ΗΠΑ. Τόσο κοντά στο Βόρειο Πόλο, ο ήλιος δύει το Νοέμβριο και εμφανίζεται ξανά μετά από 2 μήνες. Ο πληθυσμός για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες για πρώτη φορά το 2010 έπεσε στους 4.212 κατοίκους, που σε σύγκριση με τα άλλα μέρη αυτής της λίστας την κάνει κοτζάμ μητρόπολη!
To Λόνγκγιαρμπιεν στο αρκτικό νησί Σβάλμπαρντ της Νορβηγίας είναι ο πιο βόρειος οικισμός στον κόσμο που έχει πληθυσμό άνω των 1.000 κατοίκων. Ιδρύθηκε το 1906 από τον Αμερικανό Τζον Λόνγκγιαρ και στέγαζε τους εργάτες στο κοντινό ορυχείο λιγνίτη, ενώ στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σχεδόν καταστράφηκε από τους Γερμανούς.
O Σταθμός Άμουντσεν-Σκοτ (ΗΠΑ) στο Νότιο Πόλο χτίστηκε το 1956 και κατοικείται από 50 με 200 άτομα (χειμώνα-καλοκαίρι). Βρίσκεται σε υψόμετρο 2.835 μέτρων, η μέρα κρατάει 6 μήνες (από το εαρινή ως τη φθινοπωρινή ισημερία) και άλλους τόσους η νύχτα. Η θερμοκρασία μπορεί να φτάσει τους -74 βαθμούς Κελσίου. Εκτός από τους αστροναύτες του Απόλλων 10 που ταξίδεψαν στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης, οι επιστήμονες που μένουν εκεί είναι οι πιο απομονωμένοι άνθρωποι.
Δάκρυα για την Ηλέκτρα: Άγνωστες ιστορίες για το τολμηρό δράμα της Φίνος Φιλμ
Σχόλια για αυτό το άρθρο