Mεγάλωσα πιστεύοντας στα φαντάσματα. Είμαι εντελώς σίγουρη π.χ. πως ο πατέρας μου βρίσκεται καθισμένος στον ώμο μου και με μαγικό ραβδί κατευθύνει τη ζωή μου. Ένα άλλο αγαπημένο μου πρόσωπο ο παππούς μου που με πήγαινε κάθε μέρα βόλτα στο Ζάππειο, μου έλεγε φανταστικές ιστορίες και μου τραγουδούσε μαντινάδες, είναι άλλο ένα μαγικό πρόσωπο που κατευθύνει τις ζωές μας.
Νομίζω θα ήταν πολύ υπερήφανοι για τη μητέρα μου – η Υακίνθη επάνω με τον πατέρα της Αλέκο Καραβίτη- που λίγους μήνες πριν κλείσει τα 76 της χρόνια μάγεψε τον κόσμο του Βασίλη Ζούλια με δύο βόλτες πάνω στην παραρέλα, έμφυτη ευγένεια και αριστοκρατικότητα που δεν έχει να κάνει με την καταγωγή. Είμαι πραγματικά τυχερή που έχω τέτοια μητέρα και που μεγάλωσα με αγάπη και έμπνευση από ξεχωριστούς ανθρώπους.
Πρέπει να περάσουν χρόνια για να εκτιμήσεις τα βασικά και μία συμβουλή ως κόρη, ποτέ μα ποτέ μην εγκαταλείπετε τους γονείς σας. Να τους κρατάτε νέους και να μην τους αφήνετε να μαραζώνουν και να “λουφάζουν” με τη δικαιολογία των χρόνων που πέρασαν..Να μεγαλώνουν αλλά να μη γερνάνε..
Πρωτοστάτης σε όλα αυτά ο αγαπημένος μου θείος Γιώργος Καραβίτης – κάτω τότε και τώρα- που αποθέωσε και καμάρωσε τη μικρή του αδελφή προχθές ..
Ο Αλεξ , που πήρε το όνομά του από τον αγαπημένο μου παππού καταχειροκρότησε τη γιαγιά του.
Σχόλια για αυτό το άρθρο