Από την/τον Vasilis Papavasiliou | 13 Απριλίου 2019
Eίναι ένας από τους πιο σπουδαίους ρολίστες του θεάτρου, και όχι μόνο. Επίσης, ένας από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που δεν έχουν μανιέρα και αυτό το βλέπεις πολύ δύσκολα στους Έλληνες ηθοποιούς, γιατί η πλειοψηφία καταφεύγει στις ευκολίες της. O χαρισματικός Στέλιος Μάινας, διαθέτει τεράστια εκφραστικά μέσα και υποκριτική δεξιότητα, γι’ αυτό κάθε φορά γίνεται ένα με το ρόλο που καλείται να υποδυθεί και τον ενσαρκώνει χωρίς στόμφο, βαρύγδουπες κινήσεις στη σκηνή, ύφος και στιλιζαρίσματα. Eίναι άμεσος, λιτός, φυσικός, με ισχυρή πειθώ και αλήθεια, πάντα μπαίνει στο πετσί του ρόλου, γίνεται ένα με τον ήρωα που υποδύεται, με αποτέλεσμα να έχει καταγράψει στο παλμαρέ του ερμηνείες που έχουν αφήσει ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους. Eπίσης, κάτι για το οποίο ξεχωρίζει ο ίδιος – όπως η σύζυγος και συνάδελφός του Kάτια Σπερελάκη- είναι το χαμηλό προφίλ που κρατά, το ήθος και η ευγένειά του. Κάθε φορά που τον βλέπω ειδικά στις θεατρικές παραστάσεις δεν μπορώ παρά να τον χειροκροτήσω θερμά, γιατί οι ερμηνείες του με συναρπάζουν και με ταξιδεύουν στον κόσμο και την ατμόσφαιρα του συγγραφέα και του ενορχηστρωτή της, δηλαδή του σκηνοθέτη. Φέτος, συγκλονίζει με το ρεσιτάλ υποκριτικής του στην αριστουργηματική παράσταση «Το Δείπνο» του σύγχρονου συγγραφέα Herman Koch, μία παράσταση που θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν στο «Σύγχρονο Θέατρο». Σκηνοθετικά και σε αυτό το έργο η άξια και εμπνευσμένη Λίλλυ Μελεμέ μεγαλουργεί και πάλι! Δείτε την στο «Αριστοτέλειον» όπου ξεκινά στις 2 Μαΐου! Ο σημαντικός Στέλιος Μάινας de profundis από το Α έως το Ω!
Αξίες: Συνέπεια, αξιοπιστία και σεβασμός.
Βλέμμα: Στοχευμένο, συγκεκριμένο και πάντα ανοδικά με την έννοια της χριστιανικής ρήσης «Άνω θρώσκω».
Γάμος: Νόμιμος πολλαπλασιασμός των Ελλήνων!
Διαίσθηση: Απαραίτητη, ειδικά στους καλλιτέχνες. Μάλιστα, με την ιδιάζουσα οικονομική κατάσταση που μας προέκυψε, έχει αναχθεί σε βασικό εργαλείο διερεύνησης των προθέσεων της εργασίας μας. Μετάφραση τούτων είναι, ότι μέσω της διαίσθησης κλείνονται συμφωνίες, γιατί συνήθως δεν τηρούνται. Διάγουμε την πιο αίολη επαγγελματική κατάσταση των τελευταίων χρόνων.
Ένστικτα: Τα ακολουθούμε μέχρις εκεί που δεν κάνουν κακό στους άλλους. Η πνευματικότητα με τη ζωική μας θέση και κατάσταση είναι σωματοποιημένα σε μία έννοια ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι. Έτσι, ο άνθρωπος πρέπει να είναι το όλον και όχι το μέρος…
Ζωή: Δυστυχώς η ποιότητα της ζωής μας εξαρτάται κυρίως από το πόσο οι ίδιοι της δίνουμε αξία και τη σεβόμαστε. Μέσα σε όλη την έκπτωση των ηθικών αξιών ακολουθεί και η έκπτωση της αξίας της ζωής μας… Ή διαφορετικά, η ζωή μας είναι μετρήσιμο είδος…
Ηθοποιός: Αιθεροβάμων, ανασφαλής, κυνηγημένος από τον εαυτό του, ματαιόδοξος, νάρκισσος και συγχρόνως οραματιστής, παραμυθάς και καλλιτέχνης.
Θέατρο: Πέρα από το μέσο ψυχολογικής και σωματικής επιβίωσης, κατά βάση, είναι ο χώρος επικοινωνίας των νέων ιδεών με το κοινό, γιατί το θέατρο έχει το μεγάλο πλεονέκτημα να μοιράζεται τις παραβολές που έχει ανάγκη να ακούσει το κοινό. Το θέατρο επιτελεί τον αφηγηματικό του ρόλο από τον Όμηρο και μετά. ‘Άλλωστε, αυτός ο πολύ σοβαρός ρόλος του θεάτρου ήταν τόσο σεβαστός από την ελληνική αρχαιότητα.
Ιδεολόγος: Τα τελευταία χρόνια ανασκευάζω τη γνώμη μου για το τι πραγματικά σημαίνει ιδεολόγος. Αυτό που μάθαμε μικροί για αυτήν την έννοια ήταν ο άνθρωπος έμπλεος ιδεών. Δυστυχώς αυτή η ρομαντική «θέση» έχει ανακατασκευαστεί στο δικό μου αξιακό σύστημα τα τελευταία χρόνια…
Καρδιά: Η πηγή του αίματος και μόνο.
Λίλλυ Μελεμέ: Εξαιρετικη σκηνοθέτις με αίσθηση του συγχρονισμού.
Μανιέρα: Αυτό που πάντα αποφεύγουν ή θα έπρεπε να αποφεύγουν οι καλλιτέχνες για να μην εγκλωβιστούν στην εικόνα τους.
Νόμοι: Το σύνολο των κανόνων που αποφασίζουμε όλοι ότι πρέπει να τηρηθούν για να μην καταλήξουμε σε αγέλη.
Ξένο ρεπερτόριο: Λειτουργεί ερήμην του ελληνικού…
Όρια: Προσωπική υπόθεση. Ο όρος όρια είναι και αυτός ελαστικός…
Προτάσεις: Είναι ακριβώς αυτό που λέει η ίδια η λέξη. Εκδήλωση επιθυμίας και μόνο, όχι πραγμάτωση. Και ανάμεσα σε αυτό κυλάει πολύ νερό.
Ρόλοι: Αφορμές και μόνο.
Σχέδια (επόμενα): Θα επαναληφθεί «Το Δείπνο» και την προσεχή σεζόν στο Σύγχρονο Θέατρο.
Το Δείπνο: Το έργο είναι σοβαρός ευρωπαϊκός προβληματισμός και αυτοκριτική της οικογένειας.
Υστεροφημία: Με ενδιαφέρει ελάχιστα.
Φαντασία: Η επόμενη ταινία του Αλέξη Καρδαρά που θα βγει στις σκοτεινές αίθουσες στις 10 Δεκεμβρίου 2019.
Χέρμαν Κοχ: Πολύ σοβαρός συνομιλητής.
Ψυχολογία: Απαραίτητη για να μπορείς να ανταπεξέλθεις τις δυσκολίες, ειδικά στις μέρες μας…
Ωραίο φινάλε: Τα ωραία φινάλε αλλάζουν με τις συνθήκες που βρίσκεσαι στα πράγματα. Κι αυτό είναι μία προσωπική υπόθεση. Η ζωή μας δεν είναι ποτέ happy end…
