ΤΩΡΑ |
Η ζωή βρίσκει πάντα τρόπους. Και το Πήλιο σκέφτηκε ότι πρέπει να συνεχίσει να ζει διότι η περιοχή αντέχει και παραμένει υπέροχη. Έτσι, λίγες εβδομάδες μετά από τις καταστροφικές πλημμύρες και τα πολλά προβλήματα που άφησαν στο Πήλιο, οι κάτοικοι του και οι επαγγελματίες ανασκουμπώθηκαν, ο Δήμος Βόλου, το Επιμελητηρίο Μαγνησίας και η Ένωση Ξενοδόχων Μαγνησίας δούλεψαν νύχτα μέρα, το οδικό δίκτυο αποκαταστάθηκε, οι δυσκολίες αντιμετωπίστηκαν και οι επισκέψεις στα χωριά ξεκίνησαν πάλι. Τα τηλέφωνα χτυπούν διαρκώς αναζητώντας τη δυνατότητα φιλοξενίας για την περίοδο των Χριστουγέννων. Μετά από πρόσκληση του Επιμελητηρίου Μαγνησίας και της Ένωσης Ξενοδόχων Μαγνησίας, ένα team δημοσιογράφων, επισκεφτήκαμε το Πήλιο και διαπιστώσαμε ιδίοις όμμασι, ότι είναι πανέτοιμο να καλωσορίσει όλους όσοι το επιλέξουν για την περίοδο των εορτών. Έχει βάλει τα γιορτινά του, τα χαμόγελα των φιλόξενων κατοίκων του και τις απαράμιλλες ομορφιές του για να περάσετε μερικές από τις καλύτερες μέρες της ζωής σας. Με οδηγό μας τον Αντώνη Αλτίνη (Atrapos Travel) γέννημα θρέμμα του Πηλίου με καταγωγή από τον Κισσό που γνωρίζει όλη την ιστορία του τόπου και παρέα μας την εξαιρετική (και φίλη πλέον) Θέκλα Καμμένου, Πρόεδρο του Τουριστικού τμήματος του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, κάναμε ένα οδοιπορικό που μας έμεινε αξέχαστο!
Μια εκδρομή στο μαγευτικό Πήλιο, σου δίνει πάντα τη δυνατότητα να γνωρίσεις καινούργιους ανθρώπους, να ανακαλύψεις ενδιαφέροντα μέρη και να αφεθείς στην ενέργεια που έχει ο τόπος. Το βουνό των Κενταύρων είναι ένας τουριστικός Παράδεισος. Από το Βόλο στο Πήλιο και από το Πήλιο στο Βόλο -δεν γίνεται κι αλλιώς- αυτό το βουνό έχει μια δική του, ξεχωριστή γοητεία και ομορφιά που σε συγκλονίζει. Μια μικρή Ελβετία το χειμώνα αλλά και ένας ιδανικός προορισμός για το καλοκαίρι , αφού συνδυάζει βουνό και θάλασσα. Είναι αυτό που λέμε «παντός καιρού».
Το Πήλιο είναι η Εδέμ της Θεσσαλίας. Η πιο λαμπρή περγαμηνή του παρελθόντος, με μεγαλοπρέπεια στην παράδοση. Στο Πήλιο οι ουρανοί δεν είναι δικοί μας, τους κλείνουν τα δέντρα. Καστανιές και οξιές ολόγυρα και πλατάνια μόλις που σε αφήνουν να δεις τις γραφικές στέγες των χωριών. Τα πηλιορείτικα αρχοντικά. με τα στενά παραθυράκια, τα τριπλά παντζούρια και τα ξυλογλυπτικά, γίνονται πρόκληση στον ερευνητή της λαϊκής τέχνης. Άσε που σου΄ ρχεται να πάρεις ένα τέτοιο σπίτι και να το πας στο σπίτι σου.
Η κοσμοπολίτικη Πορταριά
Πρώτη επιλογή για τις αποδράσεις σας, είναι τα χωριά του Πηλίου, που βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από το Βόλο. Η αρχοντική Πορταριά με την ειδυλλιακή της φύση, μόλις 12 χιλιόμετρα από το Βόλο, αποτελεί την κορωνίδα των χωριών του Πηλίου. Πήρε το όνομά της από την “Παναγία την Πορταρέα”, ένα εκκλησάκι του 16ου αιώνα , χτισμένο στη θέση όπου υπήρχε μετόχι της Μονής Προδρόμου Νέας Πέτρας. Η ομορφιά της είναι αξιομνημόνευτη. Με κέντρο και σημείο αναφοράς την κεντρική πλατεία “Μελίνα Μερκούρη” περιτριγυρισμένη από ταβέρνες, καφέ και αιώνια πλατάνια, θα απολαύσετε τη φύση σε όλο της το μεγαλείο.
Το εστιατόριο «Κρίτσα» δεσπόζει στην Πορταριά, όπως και το καφέ «Αγορά 1955». Στην κεντρική πλατεία της Πορταριάς ανάμεσα στις ανθισμένες ορτανσίες, τα αιωνόβια πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά των πηγών , Το Κritsa Gastronomy Hotel είναι η τέλεια επιλογή για τους επισκέπτες που θέλουν να γευτούν νόστιμα πιάτα, με αγνά υλικά, ντόπια κρέατα και φρέσκα λαχανικά από κήπους της περιοχής και το αγρόκτημα τους τη Φάρμα Καραϊσκου, σε μια ποικιλία μεσογειακών γεύσεων και μοναδικές πίτες με παραδοσιακό φύλλο ανοιγμένο στο χέρι. Δοκιμάστε οπωσδήποτε τσιτσίραβλα τουρσί, χορτόπιτα με φέτα και τραχανά, πιπερόπιτα που θα σας ξετρελάνει, γίγαντες με κάστανα, λαχανοντολμάδες, γίδα με πρασέλινιο και το παραδοσιακό φαγητό της τεμπέλας όπως το έλεγαν παλιά, τα χόρτα με αβγά μάτια, όταν οι αδελφές Ελένη και Νίκη είχαν την ιδέα να το συμπεριλάβουν στο μενού του και έχει γίνει το must to eat πιάτο του. Για φινάλε, γαλατόπιτα, καρυδόπιτα και ραβανί. Όλα αυτά, δίπλα στο αναμμένο τζάκι, σε ένα ατμοσφαιρικό φιλόξενο περιβάλλον.
Το καφέ “Αγορά 1955” δεν είναι μόνο ένα καφέ. Είναι μέρος ανάδειξης και πώλησης τοπικών προϊόντων που χρησιμοποιούνται και στο μενού τους, ενώ διαθέτει και κελάρι με κρασιά από τη Θεσσαλία. Είναι καθημερινός προορισμός για τους ντόπιους που απολαμβάνουν τον καφέ τους και τους υπέροχους λουκουμάδες του, που δεν παραλείψαμε να δοκιμάσουμε κι εμείς.
Αν επιλέξετε για διαμονή την Πορταριά, το “Portaria Hotel” είναι η ιδανική επιλογή για πηλιορείτικη φιλοξενία, είτε ταξιδεύετε για επαγγελματικούς λόγους είτε για αναψυχή. Μεγάλη δυνατότητα επιλογής σε δωμάτια, ενώ στο εστιατόριο με φόντο το αναμμένο τζάκι, θα απολαύσετε ελαφριά γεύματα και γευστικές προτάσεις που αναδεικνύουν την ελληνική κουζίνα. Όσο για τη θέα, θα σας αφήσει άφωνους!
Πριν φύγετε από την Πορταριά, αξίζει να επισκεφτείτε τη Φάρμα Καραΐσκου που αποτελεί ένα μοναδικό προορισμού για τους λάτρεις της φύσης και της τοπικής γαστρονομία. Θα έχετε τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε βιωματικά μαθήματα μαγειρικής τοπικής κουζίνας με ντόπιους chef και να ανοίξετε φύλλο για πίτα, όπως κάναμε κι εμείς. Με φιλοσοφία «από το αγρόκτημα στο πιάτο» (Farm to Table), όλα ξεκινούν από το λαχανόκηπο με φρέσκα φρούτα και λαχανικά, με έμφαση στην αληθινή γεύση και το σεβασμό προς το περιβάλλον. Μπορείτε να μείνετε στη Φάρμα -προς το παρόν διαθέτει μόνο ένα δωμάτιο με όλα τα κομφόρ- και να βιώσετε από πρώτο χέρι, πώς είναι η ζωή σε ένα αγρόκτημα. Θα έχετε παρέα τα ζωάκια που φιλοξενούνται στη Φάρμα, από χήνες και ελάφια, μέχρι κότες και προβατάκια. Εμπειρία αλησμόνητη.
Μακρινίτσα, πόση ομορφιά μαζεμένη σε ένα μέρος
Δίπλα από την Πορταριά, κυριαρχεί το μπαλκόνι του Πηλίου, η Μακρινίτσα. Με τα τεράστια πλατάνια και την εκθαμβωτική θέα προς τον Παγασητικό κόλπο και το Βόλο, είναι ένα ήρεμο μέρος που θα σας μαγέψει. Περπατώντας στα σοκάκια της, θαυμάζεις τα όμορφα αρχοντικά, τα λιθόχτιστα σπίτια και καλντερίμια, τις περίτεχνες βρύσες, τα πέτρινα γεφύρια και την ομορφιά της φύσης. Στην κεντρική πλατεία-ορόσημο της Μακρινίτσας, ο Ναός του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1806) είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης. Μια μικρή πέτρινη εκκλησία με πλούσια διακόσμηση από μαρμάρινα ανάγλυφα που φιλοτέχνησε ο Θεοδόσιος από τα Άγραφα. Η μεγάλη κρήνη του χωριού με τις τρεις λεοντοκεφαλές βρίσκεται ακριβώς δίπλα. Οι κτιστές κρήνες στη Μακρυνίτσα φτάνουν τις πενήντα και οι περισσότερες χρονολογούνται τον 18ο αιώνα. Οι δρόμοι γύρω από την πλατεία είναι λιθόστρωτοι και προσβάσιμοι μόνο με τα πόδια. Αφήνετε το αυτοκίνητο στο δημοτικό πάρκινγκ και προχωράτε στον πεζόδρομο, βαδίζοντας προς την κεντρική πλατεία.
Ανάμεσα στα καφέ και στα μικρά μαγαζάκια, ξεχωρίζει η «Σύναξη των Θεών», μια οικογενειακή επιχείρηση όπου ο Αλέξανδρος Μπαϊράμης και η μητέρα του, θα σας προσφέρουν ζεστά αφεψήματα αλλά θα σας μάθουν και τα μυστικά από δικά τους αιθέρια έλαια με βάση τη ρίγανη. Ένας ζεστός και φιλόξενος χώρος, που δεν θες να αποχωριστείς.
Σύναξη… με τον Αλέξανδρο και την μητέρα του στη “Σύναξη των θεών”
Για τους λάτρεις του ελληνικού σινεμά, στη Μακρινίτσα γυρίστηκε “Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά”
Αναμνήσεις από την “Δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά” στη Μακρινίτσα: μια μαθήτρια θυμάται…
Κισσός, ένα …χρυσό χωριό
Επόμενος προορισμός μας το χωριό Κισσός. Από τα λιγότερα δημοφιλή χωριά του Πηλίου όμως από τα πιο αξιοπρόσεχτα. Ένα μικρό, πανέμορφο χωριό, που επικρατεί γαλήνη και ηρεμία. 50 χλμ μακριά από το Βόλο, ο Κισσός αξίζει να μπει στις επιλογές σας ως τόπος προορισμού στο Πήλιο. Ένα… χρυσό χωριό, όπως είναι και η ονομασία του. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι πήρε το όνομά του από τους κισσούς που καλύπτουν τα σπίτια και τους κορμούς των δέντρων, όμως προέρχεται από το “κσος” (προφέρεται ξος), παράφραση της λέξης χρυσός, λόγω του ορυχείο μεταλλευμάτων που ανακαλύφθηκε στην περιοχή. Εδώ δίδασκε στο κρυφό σχολειό ο Ρήγας Φεραίος, γι΄αυτό θα δείτε και το μνημείο του δίπλα στην εκκλησία. Σημείο αναφοράς του χωριού, είναι η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, από τις παλαιότερες στο Πήλιο, που θεωρείται από πολλούς, ως η ομορφότερη εκκλησία. Χρονολογείται από τον 17ο αιώνα, όταν ήταν αφιερωμένη όχι μόνο στην Αγία Μαρίνα αλλά και στο Άγιο Νικόλαο, για να γιορτάζουν με πανηγύρι, δύο φορές το χρόνο. Πρόκειται για το στολίδι του χωριού με θρησκευτικό πλούτο γνώσεων και πίστης, που οφείλεται όχι μόνο στις εντυπωσιακές τοιχογραφίες του ζωγράφου Ιωάννη Παγώνη στο εσωτερικό του ναού αλλά και στον παπά Μιχάλη, τον οποίο μπορείς να τον ακούς για ώρες να σου μιλάει για την ιστορία της εκκλησίας και τη θεάρεστο πίστη, δίνοντας και πολλές απαντήσεις σε αιώνια ερωτήματα που μας απασχολούν. Μια συνάντηση μαζί του, είναι εμπειρία ζωής, από αυτές που σπάνια βρίσκεις μπροστά σου. Πριν φύγετε από τον Κισσό, αναζητείστε να πάρετε μαζί σας κάστανα, δεν έχετε φάει πιο νόστιμα!
Το μνημείο του Ρήγα Φεραίου
Ο παπά Μιχάλης μέσα στο ναό, μας έδωσε απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα πίστης και ζωής
Το παντοπωλείο και κρεοπωλείο Αλτίνη στο κέντρο του χωριού
12 μήνες Τσαγκαράδα!
Σειρά έχει η Τσαγκαράδα, σε ένα περιβάλλον κατάφυτο με υπέροχη θέα προς τη θάλασσα του Αιγαίου. Και εδώ καστανιές και πλατάνια αγκαλιάζουν κάθε παλιό και νέο κτήριο. Η Τσαγκαράδα αποτελείται από τέσσερις συνοικίες, που κάθε μία θα μπορούσε να είναι ένα ξεχωριστό χωριό. Στην κεντρική πλατεία της Αγίας Παρασκευής, στέκεται περήφανος ο Μέγας Πλάτανος που μετράει μία χιλιετία ζωής. Στην Τσαγκαράδα ξεχωριστή θέση έχει το 5άστερο «12 months Resort» που συνδυάζει την περίφημη παραδοσιακή πηλιορείτικη αρχιτεκτονική με την πολυτέλεια και το έντονο στοιχείο της φύσης. Οι επιβλητικές πλαγιές των λόφων με την πυκνή, παρθένα χλωρίδα και το γαλάζιο του Αιγαίου δημιουργούν τις ιδανικές συνθήκες για διακοπές, κατάλληλες και για τους 12 μήνες του χρόνου. Η προνομιακή του θέση δίνει εύκολη πρόσβαση στο χιονοδρομικό κέντρο του Πηλίου και σε όλες τις διάσημες βοτσαλωτές παραλίες, όπως ο Μυλοπόταμος και ο Άγιος Ιωάννης. Θα έχετε την ευκαιρία να ζήσετε το Πήλιο από κοντά, απολαμβάνοντας παράλληλα τις ανέσεις και τις εξαιρετικές εγκαταστάσεις του ξενοδοχείου, όπως και το μυστικό κελάρι! Οι συζητήσεις μας με τον πρόεδρο της Ένωσης Ξενοδόχων Μαγνησίας Γιώργο Ζαφείρη και τον Νίκο Μελή της Hike Away, σε συνδυασμό με τσίπουρο και μεζεδάκια, μας άνοιξε νέους ορίζοντες για τις δραστηριότητες της περιοχές, όπως η τοξοβολία, το paintball, το μυθολογικό κυνήγι θησαυρού, η πεζοπορία και το flying fox. Αν ο δεν φυσούσε, ακόμα εκεί θα ήμουν να πηγαινοέρχομαι με την τροχαλία πάνω από τα φαράγγια!
Το χριστουγεννιάτικο 12!
Βυζίτσα, ένα χωριό… γυναικεία υπόθεση!
Στη Βυζίτσα μας περίμενε… άρωμα γυναίκας. Η αλήθεια είναι ότι το όνομά του σε προδιαθέτει ότι πρόκειται για χωριό… γυναικείας υπόθεσης! Από το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου και το καλαίσθητο κατάστημα “Μελένιο” πίσω από την πλατεία, μέχρι τις “Εσπερίδες” τον Γυναικείο Αγροτουριστικό Συνεταιρισμό του χωριού, η γυναίκα έχει τον πρώτο ρόλο στη Βυζίτσα. Στις Εσπερίδες θα βρείτε σπιτικές μαρμελάδες, ντόπια τσιτσίραβλα, τραχανά, μεγάλη ποικιλία από γλυκά του κουταλιού με πρώτο και καλύτερο το ντόπιο φιρίκι, λικέρ φρούτων, χειροποίητες πίτες, κουλουράκια, βουτήματα, ζυμαρικά.. ό,τι μπορείτε να φανταστείτε! Την ημέρα που βρεθήκαμε εμείς στη Βυζίτσα, ήταν το Φεστιβάλ Φιρικιού, με πλήθος επισκεπτών από όλη τη Θεσσαλία.
Και καραμελωμένα μήλα!
Πινακάτες, αυθεντικό τοπίο
Δίπλα στη Βυζίτσα, είναι το χωριό Πινακάτες, που νομίζεις ότι βγήκε από παραμύθι. Η ονομασία Πινακάτες προέρχεται από κάποιον από τους πρώτους κατοίκους του χωριού ο οποίος ονομάζονταν πινακάς, δηλαδή κατασκευαστής πήλινων ή ξύλινων πιάτων που στην πηλιορείτικη διάλεκτο αποκαλούνταν «πινάκια». Το αυθεντικό τοπίο και ο μεγάλος πλάτανος στην πλατεία με τη μαρμάρινη βρύση που χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα μαζί με τον επιβλητικό ναό του Αγίου Δημητρίου, θα σας χαρίσει στιγμές ηρεμίας και φυγής από την πραγματικότητα.
Η Μάρα Σαμαρά στις Πινακάτες
Πινακωτή πινακωτή και η Θέκλα Καμμένου από το άλλο της το αφτί (που λέει και το τραγούδι)
“Συμπόσιο” και πίστη στις Μηλιές
Τελευταίος προορισμός μας στο συγκεκριμένο οδοιπορικό, ήταν οι Μηλιές, από τα πιο ξακουστά χωριά στο Πήλιο. Στην κεντρική πλατεία, κατέχει ξεχωριστή θέση η εκκλησία Παμμεγίστων Ταξιαρχών, χαρακτηριστικό δείγμα της τοπικής παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με αξιόλογες μεταβυζαντινές αγιογραφίες. Ο Ναός είναι δισυπόστατος με παρεκκλήσιο των Αγίων Πάντων και από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς, έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτες τεχνίτες.
Έχει καταπληκτική ακουστική, η οποία οφείλεται σε 48 ανάποδα πιθάρια (4 σε κάθε τρούλο), τα οποία βρίσκονται στις γωνιές των τρούλων, χωρίς να είναι εμφανή και σε ένα πηγάδι στο κέντρο του Ναού. Λόγω τις άριστης ακουστικής, έχουν διοργανωθεί συναυλίες δωματίου με έγκριση από το Υπουργείο Πολιτισμού. Η αγιογράφηση του ναού είναι πραγματικά εντυπωσιακή όπου ξεχωρίζει η «μάχη» του Χριστού με το διάβολο και ο «Τροχός» της ζωής του ανθρώπου σε συνδυασμό με παράσταση ζωδιακού κύκλου, η οποία δεν συναντάται συχνά σε Ορθόδοξους Χριστιανικούς ναούς, με τίτλο «Ο μάταιος βίος του πλάνου κόσμου».
Για φαγητό, επιλέξαμε την περιβόητη ταβέρνα “Συμπόσιο” με σπεσιαλιτέ τη βραστή γίδα βραστή. Δοκιμάστε επίσης χοιρινό με πρασοσέλινο, μπιφτεκάκια με κόκκινη σάλτσα Για επιδόρπιο αν είστε τυχεροί, θα απολαύσετε σπιτική μηλόπιτα.
Τσίπουρο και διαμονή στο Βόλο
Στο Βόλο μας περίμενε τσίπουρο στο “25άρι” του Θανάση Καρακατσιάνου, πίσω από την εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου. Με εκπληκτικούς θαλασσινούς μεζέδες, φρέσκο ψάρι και διάφορες ποικιλίες, ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς. Το εκπληκτικό είναι ότι όσο παραγγέλνεις τσίπουρο, τόσο έρχονται τα πιάτα με τους μεζέδες στο τραπέζι. Ιδιαίτερα ελκυστικό για τους λάτρεις του τσίπουρου (με γλυκάνισο ή άνευ, δεν έχει σημασία) αλλά και τους φανατικούς των θαλασσινών πιάτων.
Αν δεν βρείτε μέρος διαμονής που να σας ταιριάζει στο Πήλιο (πράγμα απίθανο!), ο Βόλος είναι απίστευτα κοντά. Εκεί μπορείτε να επιλέξετε το μοντέρνο ξενοδοχείο “Νεφέλη” στο κέντρο του Βόλου, σε κοντινή απόσταση από το γραφικό παραλιακό δρόμο και τη θάλασσα, τις καφετέριες, τα μπαρ και τα εστιατόρια, καθώς και το ξενοδοχείο Valis που νομίζεις ότι είσαι στο Μαϊάμι με τους φοίνικες και την τεράστια πισίνα, ενώ τα δωμάτιά έχουν θέα στο απέραντο γαλάζιο του Παγασητικού Κόλπου και το Πήλιο -που είναι καλύτερο από το Μαϊάμι!
Μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά: στην Μάρα Σαμαρά, την Θέκλα Καμμένου, τον Αντώνη Αλτίνη, τον Παναγιώτη Αλτίνη, τον Αλέξανδρο Μπαϊράμη, την Μαριάννα Γκαγκάκη, την Ζωή Σταματίου, τον Γιώργο Ζαφείρη (δεν ξεχνώ την μπομπονιέρα), τον Μελέτη Μανδρινό, την Ελένη Καραϊσκου, τον Φίλιππο Καραΐσκο και το Επιμελητήριο Μαγνησίας.
Σχόλια για αυτό το άρθρο