Από την/τον Νίκος Μουρατίδης | 5 Μαρτίου 2020
Γεμάτη μπρίο και ταλέντο, ήταν ένα από τα πιο σημαντικά «πολυεργαλεία» στο μουσικό μας θέατρο. Ηθοποιός, τραγουδίστρια και χορεύτρια, σκορπούσε το κέφι και την χαρά, κι΄ αυτό ήταν που γρήγορα την έκανε πρωταγωνίστρια και θιασάρχη. Το όνομα της μπήκε δίπλα στα μεγαθήρια: Σοφία Βέμπο, Ορέστη Μακρή, Ρένα Βλαχοπούλου…
Τρία χρόνια πριν πεθάνει, το 1997 – σε ηλικία 80 ετών – την εποχή που ήταν καταβεβλημένη από προβλήματα υγείας, πρόλαβαν ευτυχώς και της απένειμαν το βραβείο “Παναθήναια” του “Θεατρικού Μουσείου” για τη συνολική της προσφορά στο χώρο του μουσικού θεάτρου και της επιθεώρησης.
Η Ρένα Ντορ (πραγματικό όνομα: Ειρήνη Γιαννάτου), γεννήθηκε το 1917 στην Πάτρα και πέθανε στις 5 Μαρτίου 2000, στην Αθήνα. Ήταν Ελληνίδα ηθοποιός του θεάτρου και ελάχιστα του κινηματογράφου, μια και μόνο 4 ταινίες είναι καταγεγραμμένες με το όνομα της. Θεωρείται από τις κορυφαίες ηθοποιούς μας που υπηρέτησε το μουσικό θέατρο. Έμεινε ορφανή από 4 ετών και είχε άλλα 4 αδέλφια.
Πρωτόπαιξε πρώτη φορά 13 ετών, αρχικά ως χορεύτρια στον θίασο της Ζωζώ Νταλμάς, σε περιοδεία που έκανε στην Αίγυπτο. Πρώτο θεατρικό έργο πού έπαιξε ήταν “Ο Υφυπουργός” (1935). Στην συνέχεια έπαιξε στους γνωστότερους θιάσους της εποχής και το 1952 συγκρότησε δικό της θίασο μαζί με την Μαρίκα Κρεβατά και τον Μίμη Κοκκίνη, και μετά, το 1954, με τις Μαρίκα Κρεβατά και Ρένα Βλαχοπούλου.
Σύντροφος της ζωής της υπήρξε ο επίσης ηθοποιός, Αλέκος Λειβαδίτης (αδελφός του λογοτέχνη και ποιητή Τάσου Λειβαδίτη και θείος του ηθοποιού Θάνου Λειβαδίτη), και κάτι που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι, ότι στα χρόνια της κατοχής, οι Γερμανοί κατακτητές είχαν…
Η συνέχεια εδώ https://bit.ly/2PNUDon
betty
2020/03/05 στις 10:23
Μορφή! Μοιάζει λίγο με την Άβα Γαλανοπούλου ή μου φαίνεται;