Ρένα Βλαχοπούλου. Μια γυναίκα με φοβερή αίσθηση του χιούμορ και πολύ ευαίσθητη, που ήξερε όμως κι έκρυβε πανέξυπνα τις ευαισθησίες της. Μια σπουδαία θεατρίνα της γενιάς των βετεράνων, που έλαμψε από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο σανίδι. Έκανε τρεις καριέρες, στο τραγούδι (ως Βασίλισσα της τζαζ), στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Πρώτη σε όποιο θίασο και να ήταν, συνδύαζε το βεντετισμό με την απλότητα. Αυτός ο συνδυασμός, την έκανε ξεχωριστή κι αγαπιέται μέχρι σήμερα από όλους, κι από τις νέες γενιές που την γνωρίζουν μέσα από τις ελληνικές ταινίες που αποτελούν μεγάλο κομμάτι πολιτιστικής κληρονομιάς. Για τη ζωή και την καριέρα της είναι όλα, λίγο πολύ γνωστά.
Σήμερα το Cosmopoliti, θυμάται ιστορίες με την Ρένα Βλαχοπούλου που δείχνουν την πολλαπλή προσωπικότητά της. Κάποιες ίσως να μην τις ξέρετε…
Έτσι και πάρω μια απόφαση ψυχή μου, ούτε ο Άγιος δεν με κάνει να την αλλάξω, έλεγε με πείσμα. Απλή, ωραία γυναίκα, ντελικάτη και πολύ δυναμική, η Ρένα Βλαχοπούλου βοηθούσε πολύ κόσμο, χωρίς να κάνει γνωστές τις ελεημοσύνες της. Όταν κάποιος είχε πραγματική ανάγκη, εκείνη ήταν πάντα δίπλα και βοηθούσε. Όταν είχε μάθει τυχαία για κάποιον ηθοποιό ότι είχε οικονομικές δυσκολίες, τον φώναξε ένα βράδυ στο καμαρίνι της και του έδωσε ένα πεντακοσάρικο (εποχές που 500 δραχμές ήταν μεγάλο μεροκάματο). Μα δεν μπορώ να σας το επιστρέψω, της λέει. Μα είσαι και βλάκας, δεν θέλω να μου το επιστρέψεις βρε, κράτα το να πάρεις γάλα στο παιδί σου, ήταν η απάντηση της Ρένας και συμπλήρωσε: Και πού ‘σαι, κάθε Σάββατο όταν σχολάσεις να περνάς από το καμαρίνι να μου λες μια καληνύχτα. Και κάθε Σαββατόβραδο του έδινε ένα πεντακοσάρικο.
Πώς τα μυρίζομαι τα σάπια, πού να ξέρανε πού πέσανε. Μαύρο φίδι που τους έφαγε, τους πετάω έξω κακήν κακώς, έλεγε όταν κάποιοι την θεωρούσαν εύκολο θύμα και προσπαθούσαν να της αποσπάσουν χρήματα. Όπως στην περίπτωση που μια κυρία από την Κέρκυρα, την επισκέφτηκε στο σπίτι της. Ο διάλογος που ακολουθεί, είναι απολαυστικός:
–Δεν με θυμάσαι Ρένα μου, είμαστε γειτόνισσες στην Παλιοκαστρίτσα, δίπλα δίπλα μέναμε. Η Ρένα την κοιτάζει καλά καλά: Και τώρα τι θέλεις, να θυμηθούμε τα … γειτονιλίκια μας; –Να ξέρεις Ρένα μου, ο άντρας μου είναι άρρωστος και ήρθα να σε παρακαλέσω να μας βοηθήσεις, ο Άγιος Σπυρίδωνας βοήθειά μας. – Άκουσε να σου πω κυρα-τέτοια μου, πρώτον εγώ δεν έμενα ποτέ στην Παλιοκαστρίτσα και δεύτερον δεν έχω καμιά εκτίμηση σ’ αυτόν τον Άγιο, άντε στο καλό και να μην μας ξανάρθεις, απάντησε η Ρένα
Κατοχή στην Αθήνα, η Ρένα Βλαχοπούλου μόλις έχει έρθει από την Κέρκυρα. Μια μέρα κοιτούσε ένα παλτό σε μια βιτρίνα στην οδό Σταδίου. Την πλησιάζει ένας τύπος, σκύβει στο αφτί της και της λέει: Γλείφω. Η Ρένα τον κοιτάζει με απορία, η αθυροστομία ήταν σπάνιο φαινόμενο εκείνη την εποχή, χωρίς να έχει καταλάβει τι της λέει. Εκείνος συνεχίζει να της ψιθυρίζει: Γλείφω. Και η απάντηση: Κοίτα να δεις, εγώ τώρα ήρθα από την Κέρκυρα κι αυτό το δρόμο δεν τον ξέρω. Πες το στον κύριο πιο κάτω που ξέρει τους δρόμους!
Το 1946 κάνει με τον Σπάρτακο μια μεγάλη τουρνέ σε Ευρώπη και Αμερική, ταξιδεύοντας με πλοίο. Εκεί, φλερτάρει με έναν νεαρό που της δίνει ραντεβού το βράδυ στο φουγάρο, σε μια πόρτα, που οδηγεί σε ένα δωμάτιο. Η Ρένα από την περιοδεία, είχε μαζέψει 50 χρυσές λίρες, που τις έδενε πάνω της, στη μέση της. Έχει πάει λοιπόν στο ραντεβού κι όταν ο νεαρός την αγκαλιάζει, εκείνη συνειδητοποιεί ότι έχει τις λίρες στη μέση της. Πανικόβλητη το βάζει στα πόδια και χωρίς να βλέπει που πηγαίνει μες στο σκοτάδι, μπαίνει στο σαλόνι που΄χε φως κι ο Σπάρτακος παίζει πιάνο. Μόλις την βλέπουν, αρχίζουν να γελάνε. Πού ήσουν μωρή, σε καρβουνιάρικο; της λέει ο Σπάρτακος. Τι είχε συμβεί; Η Ρένα ήταν κατάμαυρη. Ο νεαρός της είχε δώσει ειδυλλιακό ραντεβού μέσα στην τζιμινιέρα, την καπνοδόχο του πλοίου!
1965, ο Γιάννης Δαλιανίδης γυρίζει στη Ρόδο το μιούζικαλ Κορίτσια για φίλημα της Φίνος Φιλμ. Μια μέρα στην πισίνα, έρχεται η Ρένα φορώντας το μαγιό της, για να γυρίσει μια σκηνή με την Ζωή Λάσκαρη, την Μάρθα Καραγιάννη και την Χλόη Λιάσκου. Έρχονται όλες με μπικίνι πάνω στα ωραία τους κορμιά και τότε γυρίζει η Βλαχοπούλου και λέει στον Δαλιανίδη: Μ΄αυτές τις παλιόγριες θα παίξω;
Την ίδια χρονιά, της έγινε πρόταση να παίξει την Πάστα Φλώρα στην ταινία Μια τρελή τρελή οικογένεια. Εκείνη αρνήθηκε λέγοντας: είπαμε να παίζω την θεία της Λάσκαρη, αλλά όχι και την μάνα της Καρέζη.
Τη δεκαετία του ΄80, η Ρένα Βλαχοπούλου θα πρωταγωνιστήσει σε βιντεοταινίες. Για εκείνη την περίοδο, θα πει στον Μάκη Δελαπόρτα για το βιβλίο Βίβα Ρένα: Έκανα και εγώ τα λάθη μου, όπως και οι άλλοι της γενιάς μου. Παρασυρθήκαμε από τη μόδα της εποχής. Το βίντεο σαν καινούργιο μέσο ήταν πρωτόγνωρο και βέβαια έκανε θραύση. Οι ταινίες πουλούσαν σαν τρελές στα βίντεο κλαμπ. Όμως εμείς που είχαμε κάνει κινηματογράφο δεν έπρεπε να παρασυρθούμε και να δεχτούμε να γυρίσουμε ταινίες που δεν είχαν καμία σχέση με τις κινηματογραφικές. Ευτυχώς δεν καταγραφήκανε στη συνείδηση του κόσμου, έμειναν οι κλασικές ταινίες του Φίνου!
Στις καρδιές μας θα είναι πάντα Η θεία μας η χίπισσα, μανιώδης Χαρτοπαίχτρα που ζητάει επειγόντως γαμπρό, θα γίνεται Παριζιάνα, άλλες φορές ζηλιάρα και άλλες θα φτάνει μέχρι…χαρέμι, τραβώντας μαλλί, θα μας δίνει πάντα Ραντεβού στον αέρα, παραμένει αιώνια Κόμισσα της Κέρκυρας και δεν είναι ποτέ Οφ Σάιντ!
Σχόλια για αυτό το άρθρο