Η Σμαράγδα Καρύδη σε κόντρα ρόλο

Δεν είναι η πρώτη φορά που θα απαρνηθεί το ξανθό με το οποίο την έχουμε συνηθίσει, όμως η μεταμόρφωσή της για να υποδυθεί την Κατίνα στις «Μάγισσες της Σμύρνης» είναι από τις πιο δραστικές που έχει επιχειρήσει. Όσο κι αν αλλάζει για τους ρόλους της, βέβαια, παραμένει στη ζωή της αυθεντική και ειλικρινής, χωρίς μαγικά τεχνάσματα

Αν ο Hitchcock τη συναντούσε, θα την έκανε πρωταγωνίστριά του. Ψηλή, ξανθιά, με άρτια χαρακτηριστικά, καλοσχηματισμένα χείλη και αλαβάστρινη επιδερμίδα. Η δική μας Kim Novak, όμως, είναι από τα Εξάρχεια. Κι ενώ ο Θεός την έπλασε με μία ομορφιά που άλλες μάταια και άτεχνα προσπαθούν να αποκτήσουν, η Σμαράγδα μας ζει μια ζωή ροκ εντ ρολ. Έχει παρατείνει την εφηβεία της σε σημείο να έχει σταματήσει τον χρόνο στα πάντα. Φρέσκια, απλή, ειλικρινής, με χιούμορ, σοβαρή και υπεύθυνη σύντροφος και φίλη. Είναι από τις λίγες γυναίκες που συνομιλείς σε συνέντευξη και δεν υπάρχει πίσω αυτή η δεύτερη σκέψη, το να προσέξει τα λόγια της για να γίνει αρεστή, να βγάλει μία ψεύτικη εικόνα, να παίξει το παιχνίδι του politically correct. What you see is what you get με τη Σμαράγδα. Ξεκάθαρη και ντόμπρα, έχει καταφέρει να μιλάει καλά γι’ αυτήν όλος της ο χώρος. Η μοναδική καλλονή πρωταγωνίστριά μας που θα μπορούσε να παίζει αιθέριες υπάρξεις σε όλη της τη ζωή είναι… αντράκι. Και έχει και πολλές αποχρώσεις. Γι’ αυτό και παραμένει πρώτη σε ό,τι κάνει, χωρίς κανέναν κόπο, μέσο ή σχέση.

–O ρόλος σου στις θεατρικές «Μάγισσες της Σμύρνης», που ανεβαίνουν στο Παλλάς, δεν είναι τελείως κόντρα μ’ εσένα;

Ναι, γενικά δεν θα έλεγα ότι μου πάει και γι’ αυτό μου άρεσε πολύ. Η ηρωίδα μου στο βιβλίο είναι μια γυναίκα που παντρεύεται τους καλύτερους άντρες της Σμύρνης και κανείς δεν καταλαβαίνει πώς, αφού είναι άσχημη, μαυροτσούκαλο, μισή Τουρκάλα, μισή Ελληνίδα – ο μπαμπάς της είναι Τούρκος. Πραγματικά, δεν μου πάει καθόλου. Δεν σκέφτεσαι: την Τουρκάλα θα την παίξει η Καρύδη! Το έργο όμως, έτσι όπως το μεταφέρει στη σκηνή ο Σταμάτης Φασουλής, δεν θα εστιάσει σε αυτό. Κάποια στιγμή σκέφτηκε να μου κάνει κάτι για να με αλλάξει, να μου βάλει για παράδειγμα μεγάλη μύτη, αλλά θεωρήσαμε ότι μπορεί να βγει πολύ αστείο, θα είμαι σαν μεταμφιεσμένη.

–Επειδή σε ξέρει κι ο κόσμος…

Ακριβώς! Βέβαια, κι ο Συρανό παίζεται πάντα από κάποιον που βάζει μια μεγάλη μύτη! Παρ’ όλα αυτά, είναι περίεργο, οπότε φύγαμε τελείως από αυτό το κομμάτι. Δεν λέμε αν είναι όμορφη ή άσχημη. Είναι σίγουρα μελαχρινή, γι’ αυτό θα βάλω και τις περούκες. Άλλη διαφορά είναι ότι ασχολείται με μάγια, με τα οποία επίσης δεν έχω καμία σχέση, όπως και με το μεταφυσικό γενικά.

–Με την αστρολογία;

Δεν τα πιστεύω και πολύ αυτά. Παρότι αν βρω κάποιον αστρολόγο, με τρώει να ζητήσω και να μάθω… Kαι μου τα’ χουν πει κατά καιρούς. Μου έχει πει φίλη μου τα χαρτιά, αλλά δεν έχω πάει ποτέ σε επαγγελματία, το κοιτάω τόσο όσο.

–Πώς εξηγείς τα μοιραία και τα ανεξήγητα δηλαδή;

Τα εξηγώ μέσα από ορθολογισμό. Όταν μου συμβαίνουν άσχημα πράγματα, ψάχνω να βρω τι έκανα λάθος, δεν λέω «ήταν γραφτό να γίνει» ή «ήταν κακό μάτι». Αν και όταν με ξεματιάζουν με ξεκουράζει. Είναι μέσα στην κουλτούρα μας έτσι κι αλλιώς, μεγαλώνουμε και το χρησιμοποιούμε.

–Η ηρωίδα που θα υποδυθείς γιατί κάνει μάγια;

Δεν το κάνει μόνο αυτή, είναι μέσα στην κουλτούρα των γυναικών της εποχής εκείνης στη Σμύρνη, που έχει όλο αυτό το μυστηριακό, το Ανατολίτικο. Αυτή το βρήκε από τη μάνα της.

–Δηλαδή τι μάγια κάνουν;

Όλων των ειδών! Τους αλείφουν με βοτάνια, τους τα βάζουν στο ποτό ή σκάβουν στον κήπο και βάζουν μαγιολίκια, τα πάντα κάνουν! Αλλά η κουλτούρα, όπως παρουσιάζεται στο βιβλίο και βγαίνει στην παράσταση, μου φαίνεται τρομερά γοητευτική. Αυτές οι γυναίκες κάνουν μάγια στο ίδιο γουδί όπου χτυπούν το σκόρδο για τον κιοφτέ. Αυτή είναι η γοητεία της παράστασης, η μουσική, οι μυρωδιές αυτής της εποχής και αυτού του μέρους.

–Και η συνεργασία με αυτό το θίασο και με αυτές τις υπέροχες γυναίκες.

Η συνεργασία είναι καταπληκτική. Και με την Μίρκα Παπακωνσταντίνου και με την Μαρία Καβογιάννη. Ενώ τις ξέρω, δεν είχε τύχει ποτέ να δουλέψουμε μαζί και το ήθελα πολύ. Από όσους συμμετέχουν στην παράσταση, μόνο με τον Μέμο Μπεγνή –ο οποίος κάνει τον δεύτερό μου σύζυγο– και τον Σταμάτη Φασουλή έχω ξαναδουλέψει.

–Κι ενώ η Κατίνα είναι μια μελαχρινή που παντρεύεται και πεθαίνει τους άντρες, εσύ είσαι το αντίθετο εντελώς.

Δεν τους πεθαίνει, πεθαίνουν από μόνοι τους. Είπαμε, μάγια, αλλά μέχρι ενός σημείου!

Μεταξωτό παντελόνι και πουκάμισο ZADIG & VOLTAIRE, Attica. Πέδιλα FAVELA. Δαχτυλίδι από χρυσό με μαύρα διαμάντια και σμαράγδια, KESSARIS.

–Εγώ σε νιώθω σαν ένα πλάσμα αλλιώτικο, αιθέριο, ξανθό και κουλ. Είσαι καλή φίλη, υπομονετική, διακριτική.

Υπομονετική είμαι στη μεγάλη εικόνα, δηλαδή μέσα στα χρόνια. Στα μικρά και καθημερινά, δεν είμαι. Θέλω να γίνονται όλα γρήγορα και να τα ελέγχω.

–Ως σύντροφος είσαι καλή;

Είμαι καλή!

–Φαίνεσαι και υποστηρικτική.

Δεν έχει νόημα να μην υποστηρίζεις τον άλλον. Ούτε είναι κακό οι γυναίκες καμιά φορά να παίζουν και τον ρόλο της «παλιάς γυναίκας», με την έννοια της φροντίδας.

–Μαγειρεύεις;

Όχι συχνά, αλλά άμα μαγειρέψω δεν είμαι κακή, δεν είμαι ατάλαντη. Μαγειρεύω ωραία… κι όχι πολύ παχυντικά!

–Κάνεις γυμναστική;

Μετά από την εντατική προπόνηση για το μιούζικαλ «Sweet Charity», δεν άντεχα να συνεχίσω. Κολυμπάω το καλοκαίρι και σήμερα που με συναντάς έκανα το πρώτο μάθημα γυμναστικής κι ανατολίτικου χορού για την παράσταση.

–Λένε πως είσαι το καλύτερο παιδί.

Προσπαθώ να είμαι όσο πιο στρέιτ γίνεται. Με διευκολύνει και τελειώνω και πιο γρήγορα έτσι τις δουλειές. Βρήκα ότι με εξυπηρετεί να λέω τι με πειράζει και τι με ενοχλεί, οπότε κι ο άλλος δεν αιφνιδιάζεται. Ξέρει ποιος είσαι, βάζεις το όριό σου. Το άσχημο είναι να προσπαθείς να χειρίζεσαι τους ανθρώπους, αυτό δεν το μπορώ καθόλου και γι’ αυτό γίνομαι ενίοτε και λίγο απότομη. Μερικές φορές μιλάω κι απότομα χωρίς να το καταλαβαίνω. Εκείνη τη στιγμή, αν δω ότι κάποιος θα παρεξηγηθεί ή θα θυμώσει, σκέφτομαι ότι είχα αυτό τον τόνο… αλλά δεν το καταλαβαίνω. Δεν είμαι αυτή που θα πει «κάτσε να δω μήπως το χειριστούμε». Θα πω «μ’ αρέσει, δεν μ’ αρέσει!» Γιατί βαριέμαι και να μου το κάνουν. Δεν ξέρω, όμως, γιατί είμαι έτσι.

–Από μικρή ήσουν έτσι ή έγινες με τα χρόνια;

Νομίζω ήμουν, αλλά μικρή ήμουν πιο κλειστή. Αποτομιά μαζί με κλειστομάρα, δεν βοηθάει.

–Σε συνέντευξη που έκανα με τον Κωνσταντίνο Μαρκουλάκη, μου έλεγε ένα μισάωρο πόσο σε λατρεύει. Ωδή στη Σμαράγδα Καρύδη!

Είναι σαν αδελφός μου, τον ξέρω από την πρώτη μέρα που μπήκα στη Σχολή του Εθνικού. Μάλλον, πριν από την πρώτη μέρα, από τους γιατρούς που μας εξέτασαν όταν περάσαμε. Ο πρώτος που είδα ήταν ο Κωνσταντίνος. Μέσα στα χρόνια, τον νιώθω οικογένειά μου. Είναι σημείο αναφοράς! Είναι άτομο ο Κωνσταντίνος, δεν είναι τυχαίος.

–Θέλω να σε ρωτήσω κάτι, επειδή είμαι γυναίκα και κάνω το ακριβώς αντίθετο από εσένα. Η φύση μας μας θέλει να παντρευόμαστε, να κάνουμε παιδιά και μετά, αν δεν κρατήσει, ξανά μανά κύκλους αντίστοιχους. Εσύ πώς και δεν έχεις πάρει τέτοια απόφαση; Λόγω καριέρας ή είναι η ζωή που κάνεις, λες και παρατείνεις την εφηβεία σου;

Αυτό είναι ένα πρόβλημα. Είναι μια παράταση της εφηβείας. Στην πραγματικότητα, το θέμα του γάμου είναι το παιδί, γιατί οι σχέσεις που έχω κάνει είναι σαν γάμοι. Στις μακροχρόνιες σχέσεις μου δεν κάνει ο καθένας τη ζωούλα του. Απλώς υπάρχει η αίσθηση ότι μπορείς να φύγεις αν τσακωθείς και δεν έχεις να χωρίσεις τίποτα. Περιουσιακά, σόι… όλα αυτά που τα θεωρώ πολύ αντιερωτικά σε έναν γάμο, και κυρίως παιδί. Το παιδί είναι όλη η ευθύνη κι αυτό θεωρούσα πάντα ότι θα με έπνιγε, η ευθύνη για το παιδί. Επίσης ανακάλυψα ότι είμαι λίγο σπαστικιά, το κατάλαβα με τα ζώα. Τώρα σκέφτομαι ότι έχω αφήσει τον Γιάννη (σ.σ. τον σκύλο της, τον οποίο λατρεύει) μόνο του. Σκέψου να είχα αφήσει ένα παιδί. Η ευθύνη και η έννοια θα με έπνιγαν. Δεν θα έκανα τα πράγματα που ήθελα, νομίζω, με ένα παιδί. Δεν θα ήμουν μια μάνα που θα μπορούσε να τα ισορροπήσει. Είμαι και συγκεντρωτική, πολύ… σπάω νεύρα δηλαδή, που αυτό δεν το είχα παλιά. Θέλω όλα να περάσουν από τα χέρια μου, πιστεύω ότι κανείς δεν το κάνει τόσο καλά όσο εγώ, οπότε καταλαβαίνεις τι θα πάθαινα με τα παιδιά.

–Με τον Θοδωρή Αθερίδη είστε ένα υποδειγματικό ζευγάρι, αλλά παραμένετε σαν δεκαοχτάχρονοι πάνω στη μηχανή σας να κάνετε βόλτες.

Το ’χουμε ως χαρακτήρες, αλλά και οι ηθοποιοί γενικά παρατείνουν την εφηβεία τους, γιατί άμα δεν έχεις την όρεξη του παιδιού, δεν έχεις καμιά όρεξη να πας να παίξεις στο θέατρο. Είναι πολύ αφύσικο πράγμα για έναν άνθρωπο 50-60 χρονών. Γενικά από τα 30 και πάνω είναι αφύσικο ότι θα σηκωθείς στα καλά καθούμενα από την οικογένειά σου, θα βάλεις μαύρη περούκα και θα κάνεις τη μάγισσα τα βράδια. Για φαντάσου!

–Έχεις δίκιο. Νομίζω είναι κι εγωιστικό, γιατί καμιά φορά δεν συνδυάζονται όλα τα πράγματα, δηλαδή να έχεις και καριέρα και παιδί.

Υπάρχουν όμως πολλές γυναίκες που κάπως βρίσκουν τρόπο και τα συνδυάζουν. Αλλά εγώ δεν νομίζω ότι ήμουν ποτέ αυτός ο άνθρωπος. Μ’ αρέσει πολύ ο ελεύθερος χρόνος για μένα. Να μην έχω υποχρέωση, να ξυπνήσω ό,τι ώρα θέλω… Με το παιδί δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, σε τραβάει από το μανίκι απ’ το πρωί. Και μεγαλώνοντας, δεν «ξεπαιδιάζεις». Βλέπω τους γονείς μου που έχουν το μυαλό τους σ’ εμένα. Με ρωτάνε κάτι τύπου «έφαγες;» Και λέω «σοβαρά τώρα;»

–Ο πατέρας σου σε λατρεύει.

Και η μάνα μου. Απλώς ο πατέρας μου είναι εκδηλωτικός. Αυτός κι αν είναι σαν παιδί! Αν εγώ κρατάω εφηβεία, αυτός κρατάει νηπιαγωγείο!

–Είναι σπάνιες οι φορές που κάνεις ένα επάγγελμα και βγαίνει η κόρη σου κι είναι ακόμη καλύτερη και επιτυχημένη. Είναι μεγάλη επιτυχία και καμάρι γι’ αυτόν.

Γενικά χαίρεται και το δείχνει σε σημείο πολλές φορές να ντρέπομαι. Ειδικά όταν συγκινείται, πάει στις εκπομπές και βουρκώνει. Αυτό δεν το μπορώ καθόλου. Στο καμαρίνι του έχει από πάνω μέχρι κάτω δικές μου φωτογραφίες και στο σπίτι έχει κάνει κολάζ. Για το παιδί, όμως, όλα αυτά είναι καλά. Εμένα μου δίνει μεγάλη αβάντα και ασφάλεια να σ’ αγαπούν τόσο οι γονείς σου.

Total look MAX MARA, Max Mara Boutique. Πέδιλα, FAVELA.

–Η Σμαράγδα πώς ήταν παιδί;

Δύσκολη. Για την μάνα μου πολύ δύσκολη. Δεν ήμουν ήσυχη, έκανα όλο φασαρία, όλο κάτι ήθελα. Δεν έτρωγα, επίσης. Για να φάω το τι γινόταν δεν φαντάζεσαι! Από την έκτη Δημοτικού άρχισα να τρώω. Με πήγαινε στο Λόφο του Στρέφη να με απασχολήσει για να παίζω και να με ταΐσει. Θυμάμαι για τα εμβόλια… κλάμαααα. Μια μέρα ολόκληρη για να πάω να κάνω ένα εμβόλιο. Πώς να μου το φέρει, να με πάει πριν στις πάπιες, στα ψαράκια, μετά χτυπούσα τον γιατρό, τον κλοτσούσα… Γενικά δεν ήμουν ένα παιδί πολύ βολικό για μάνα.

–Μαθήτρια ήσουν καλή;

Μέτρια. Το σχολείο δεν με πείραζε, αλλά δεν μ’ άρεσε το ξύπνημα. Όταν ήμουν απογευματινή δεν είχα θέμα. Το πρωί δεν μπορούσα να ξυπνήσω. Και τώρα δεν μπορώ. Στα γυρίσματα αυτό είναι το μαρτύριό μου, όταν είναι πρωινά. Γενικά, είχα χάσει πολλές πρώτες ώρες ως μαθήτρια. Τώρα δεν μπορεί να γίνει αυτό, πρέπει να είσαι επαγγελματίας και να πας στην ώρα σου. Δεν είναι και το καλύτερό μου, με πιάνει κακή διάθεση από την προηγούμενη μέρα όταν πρέπει να ξυπνήσω πρωί.

–Πώς αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός; Λόγω των γονιών σου ή από μόνη σου;

Πού θες να ξέρω; Οι γονείς και το περιβάλλον μάς καθορίζουν σίγουρα. Αν και δεν μου είπαν ποτέ να γίνω ηθοποιός. Μόνη μου το ήθελα. Δεν είχαν πρόβλημα, αν και συνήθως οι ηθοποιοί δεν θέλουν τα παιδιά τους να γίνουν ηθοποιοί. Άμα ρωτήσεις τον Μαρκουλάκη, που δεν έχει ταλαιπωρηθεί στη δουλειά, μόνο χαρά πήρε, είναι παράλογα αρνητικός να γίνει ηθοποιός ο γιος του. Οι γονείς μου και ταλαιπωρήθηκαν και λεφτά δεν έβγαλαν, αλλά χάρηκαν πολύ όταν τους είπα ότι θα γίνω ηθοποιός. Σου λέω, μιλάμε για νηπιαγωγείο!

–Και η μαμά σου είναι έτσι;

Ναι, αλλά ο μπαμπάς μου είναι πιο εκδηλωτικός. Τώρα τους βλέπω και σαν παιδιά μου. Μικρή, στο Δημοτικό, τη ζήλευα τη μαμά μου. Με την καλή έννοια. Θυμάμαι να της λέω τι όμορφη που είναι!

–Ήθελες να έχεις αδέλφια;

Ναι, μικρή ήθελα να έχω μια αδελφούλα για να κάνω παρέα και να παίζω. Αργότερα, ήθελα να έχω έναν μεγαλύτερο αδελφό, να με βγάζει έξω με τις παρέες του, όπως έκαναν οι φίλες μου με τα αδέλφια τους.

–Έφηβη ήσουν ήσυχη;

Καθόλου! Ο Θοδωρής με λέει «φασαρία γκόμενα». Δεν είμαι νευρόσπαστο. Αλλά π.χ. έφευγα διακοπές και δεν τηλεφωνούσα στους γονείς μου, έτρεχα με τα μηχανάκια, με παρέες… γενικά δεν είχα μια ήσυχη εφηβεία. Με τα φλερτ της νιότης, με ένα μπέρδεμα, με ένα δεν ξέρω τι, τώρα θέλω αυτό, τώρα θέλω το άλλο, χορεύω στα κλαμπ και στις ντισκοτέκ, είχα μια ανησυχία. Στην εφηβεία δεν ήθελα να κοιμάμαι ποτέ. Είχα όρεξη να ζήσω. Όταν μπήκα στη Δραματική, μου έφυγε γρήγορα, γιατί περνούσα πολύ ωραία με αυτό που έκανα.

–Ήσουν φιλόδοξη;

Όταν μπαίνεις στη Δραματική, είσαι φιλόδοξη. Απλώς εγώ είχα σε προτεραιότητα άλλα πράγματα να παλέψω, δικά μου – φοβίες, κόμπλεξ, το θέμα της αποδοχής, της έκθεσης, εσωτερικά δικά μου. Αν και ήμουν παιδί έντονο, αυτά δεν τα είχα λύσει.

Δερμάτινο παντελόνι και γούνα, IOANNA KOURBELA.

–Καταλάβαινες ότι είσαι όμορφη;

Καταλάβαινα ότι είμαι μια γυναίκα που αρέσει στα αγόρια, αλλά δεν έχω ύφος μοιραίας γυναίκας. Αυτό που μου άρεσε πιο πολύ από όλα τελικά ήταν να κάνω τους ανθρώπους να γελάνε. Το θυμάμαι σαν τη μεγάλη μου ευχαρίστηση με τις φίλες μου στην εφηβεία.

–Κωμωδία πότε έπαιξες;

Στην τηλεόραση πρώτη φορά στο «Αχ και να ’ξερες» του Κοκκινόπουλου και στο θέατρο στο «Anorexia Nervosa», που έκανε ο Χρήστος Ευθυμίου. Με είδε σε μια συνέντευξή που έλεγα ότι θέλω να παίξω κωμωδία και με επέλεξε για τον ρόλο. Εκεί με γνώρισε κι ο Λαζόπουλος και έκανα την ταινία «Ο καλύτερός μου φίλος». Μέχρι τότε έπαιζα κάτι ψυχρές γυναίκες αράχνες, που βαριέμαι πολύ και δεν πιστεύω ότι τις κάνω και καλά. Μετά, βέβαια, ήρθε το «Παρά πέντε».

–Ποιοι ρόλοι σ’ αρέσουν;

Κόντρα ρόλοι, λίγο κόντρα, όχι εντελώς, που να μην μπορείς να το καταλάβεις. Κι όχι ρόλοι που είναι ίδιοι μεταξύ τους. Αυτό που κάνω φέτος στο θέατρο είναι πολύ διαφορετικό από όλα, γιατί έχει και το στοιχείο της Σμυρνιάς, από το οποίο εγώ δεν έχω καμία μνήμη, δεν έχω γιαγιάδες τέτοιες, στα Εξάρχεια, όπου μεγάλωσα, δεν είχα καμιά θεία ή γειτόνισσα Σμυρνιά. Μόνο από ταινίες και παραστάσεις τις ξέρω.

Γούνινο γιλέκο, IOANNA KOURBELA.

–Φέτος, που δεν θα είσαι θεατρικά με τον Θοδωρή, θα σου λείπει που δεν θα έχεις την ασφάλεια του μαζί;

Κατ’ αρχάς, ποια ασφάλεια στο θέατρο; Όταν είσαι στη σκηνή, είσαι γυμνός!

–Ασφάλεια συναισθηματική εννοώ, που είστε σαν ομάδα.

Είχαμε 8 χρόνια να παίξουμε μαζί και παίξαμε πρόπερσι και πέρσι. Είπαμε να δουλέψουμε και με άλλους ανθρώπους κι αν βρεθεί κάτι να μας ξαναενώσει, να παίξουμε.

–Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας μιας μακροχρόνιας σχέσης;

Να περνάς καλά με τον άλλον, να γελάτε. Να είναι ο καθένας αυτόνομος, να το εκπέμπει αυτό κι ο άλλος να το ξέρει. Εγώ δεν θα μπορούσα να έχω έναν άνθρωπο να εξαρτάται από μένα ή να εξαρτώμαι από κάποιον, ούτε οικονομικά ούτε συναισθηματικά. Ούτε να είναι το δεκανίκι μου ο άλλος. Κρατάω έναν βαθμό αυτονομίας, όσο γίνεται. Έχουμε ο καθένας τη δουλειά του και φίλους όχι μόνο κοινούς. Βέβαια, δεν ξέρεις ποτέ τι σε περιμένει. Μπορεί μετά από δέκα χρόνια να σου πω άλλα. Υπάρχουν κομμάτια στη ζωή μου που λέω ότι θα μπορούσα να τα είχα κατακτήσει αλλιώς, να έχω φύγει από κάπου νωρίτερα ή να έχω πάει νωρίτερα. Κάνοντας έναν απολογισμό –γιατί είμαι πια σε μια ηλικία που μπορώ να κάνω απολογισμό για το παρελθόν– το σκέφτομαι.

–O Θοδωρής σε ζηλεύει γενικά;

Όχι. Μέσα σε ένα λογικό πλαίσιο, μπορείς να βρεις πέντε πράγματα που να τα πεις ζήλια, αλλά όχι πραγματικά. Έχουμε ηρεμία και σε αυτόν τον τομέα, γιατί δεν δίνουμε αφορμές. Δεν μ’ αρέσει να κάνω τον άλλον να ζηλεύει, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα απαίσιο, σιχαμένο, που σε φτάνει σε παραλογισμό.

–Ως τηλεπαρουσιάστρια πώς πέρασες;

Ευχαριστήθηκα πολύ. Μου ’χουν προτείνει πολλές φορές να παρουσιάσω, αλλά δεν ένιωθα ότι μπορώ να το κάνω. Πρέπει να μ’ αρέσει η εκπομπή, να μην είναι κάτι εντελώς άσχετο με την ιδιότητα της ηθοποιού, να μη με πάει σε δρόμο τηλεπερσόνας.

–Έχεις καταφέρει όλα αυτά να μη «γράφουν» πάνω σου.

Κάνω διαλείμματα, όχι όμως για να ξεκουράσω την εικόνα μου, αλλά για να ξεκουράσω το κορμί μου. Η φυσική τεμπελιά που έχω με έχει βοηθήσει να μη με πιάνει εργασιομανία και να με βλέπουν σε δέκα πράγματα, σαν μαϊντανό. Ό, τι κάνω, ακόμα και τα social media, θέλω να είναι μέσα από μένα, να μην είναι κάτι ψεύτικο.

–Tέλος, μίλησέ μου για την αδυναμία σου, το ξανθό Λαμπραντόρ σου, τον Γιάννη, που έχει και λογαριασμό στο Instagram.

Ο Γιάννης είναι 7 χρονών και είναι influencer! Σκίζει. Έχει τρομερή φωτογένεια και star quality. Είναι αξιαγάπητος. Δεν έχει την αίσθηση ότι κινδυνεύει, πάει με χαρά παντού, ακόμα και πάνω στα αυτοκίνητα! Κοντεύει τους 10.000 followers και μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο @yiannisofficial!

Ζιβάγκο, ’S MAX MARA, Max Mara Boutique.

Φωτογραφίες: ΧΡΗΣΤΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Fashion Editor: ΣΙΣΣΥ ΣΟΥΒΑΤΖΟΓΛΟΥ

Make up: Efi Ramone (D-Tales)

Hair: Στέφανος Βασιλάκης (D-Tales)

Βοηθός φωτογράφου: Χριστίνα Βασιλικού

Δείτε εδώ το instafeed του gynaikamagazine.gr