Η Χριστίνα Πολίτη στο περιοδικό ΟΚ! έδωσε συνέντευξη εφ´όλης της ύλης για την οικογενειακή της ιστορία, την προσωπική της ζωή και τη σχέση με τα παιδιά της και τους διάσημους φίλους της!
Χριστίνα, μου δίνεις την εντύπωση ότι είσαι μια γυναίκα αυτάρκης. Αισθάνεσαι πλήρης συναισθηματικά;
Νιώθω πλήρης και πάντα αυτό επιδίωκα. Έδινα προτεραιότητα στη συναισθηματική κάλυψη από ότι την επαγγελματική, αυτή της καριέρας.. Ακόμα και στη δουλειά μου λειτουργούσα πάντα με το συναίσθημα. Δεν έκανα καριέρα με στόχο τα χρήματα ή το status. Προτιμούσα το δέσιμο με τους ανθρώπους που δούλευα, σαν να πηγαίναμε μαζί σχολείο. Έτσι λειτουργούσα πάντα, για να έχω αυτή την πληρότητα που λες.
Στη ζωή σου έκανες όλα όσα ήθελες;
Έχω κάνει όλα όσα ήθελα, αλλά δεν ήθελα και ποτέ ιδιαίτερα πολλά πράγματα. Πάσχιζα να έχω πάντα μια ωραία καθημερινότητα, όπως την ορίζω εγώ. Να μην πιέζομαι, να έχω την πολυτέλεια να επιλέγω τι θα κάνω, να νιώθω ελεύθερη, να μην κλειδώνομαι σε καταστάσεις. Δεν μπορώ καθόλου τους περιορισμούς, μπορεί να με τρελάνουν. Έχω την αίσθηση της ελευθερίας, όχι όμως της αναρχίας.
Η μητέρα σου Υακίνθη Καραβίτη είχε κερδίσει τον τίτλο της Μις Ελλάς το 1959. Ο πατέρας σου Νίκος Πολίτης ήταν αεροπόρος και έχεις πει σε συνέντευξή σου ότι ο έρωτάς τους ήταν κεραυνοβόλος. Τι αναμνήσεις έχεις από την αγάπη τους;
Οι γονείς μου πάλεψαν για να είναι μαζί, γιατί ο πατέρας μου ήταν παντρεμένος όταν γνώρισε την μητέρα μου και εκείνη προσπαθούσε να τον αποφύγει. Είναι σαν αυτά τα έργα τα παλιά τα ασπρόμαυρα, με τους απαγορευμένους ρομαντικούς έρωτες. Εγώ ήμουν καρπός αυτού του έρωτα. Ήταν πολύ δεμένοι και πολύ «οι δυο τους». Ο μπαμπάς μου μου έλεγε ότι αν θες να έχεις μια σχέση που θα κρατήσει δεν πρέπει να έχεις έντονη κοινωνική ζωή. Έχω εικόνες τους να χορεύουν στο σπίτι μπλουζ, να φιλιούνται, κάτι που λείπει σε πολλά παιδιά ως εικόνα. Κι εγώ το έπαιρνα καμιά φορά αλλιώς, ντρεπόμουν, τους έλεγα σταματήστε. (Γελάει.) Η μαμά μου στάθηκε άτυχη, γιατί έχασε τον μπαμπά μου σχετικά νωρίς. Αλλά για όσο τον είχε και τον είχαμε , ήταν ο τέλειος πατέρας και σύντροφος. Δεν θέλησε ποτέ μετά να τον αντικαταστήσει. Έμειναν περίπου 30 χρόνια μαζί.
Τι εικόνες έχεις από εκείνον ως πατέρα;
Είχε μία ευγένεια που έσπαγε κόκκαλα. Ηταν αυστηρός με καυστικό χιούμορ. Καλός μέχρι αηδίας. Ήξερε τα πάντα για ό,τι και να τον ρωτούσες. Περπατούσαμε στον δρόμο και τον κοιτούσαν όλοι γιατί ήταν κούκλος. Όταν ήμουν πιο μεγάλη, νόμιζαν ότι ήμουν η κοπέλα του. Και ήταν δύσκολο, όταν έχεις αυτόν τον τέλειο πατέρα μετά να βρεις κάποιν να σταθεί πλάι σου. Με μεγάλωνε δίνοντάς μου συμβουλές σαν να ήμουν αγόρι καμιά φορά σε ό,τι αφορούσε τους άντρες. Δεν ήθελε να φέρομαι χαζοβιόλικα. Μου έκανε μια εκπαίδευση περίεργη ώστε να μπορώ να παραμένω αξιοπρεπής.
Απέδωσε η εκπαίδευση;
Τελικά ναι, απέδωσε. Αυτό που μου έλεγε πάντα ήταν να έχω μια δουλειά και να είμαι ανεξάρτητη. Ή μου έλεγε: «Όταν παντρευτείς να είσαι έτοιμη πάντα να χωρίσεις». Ήθελε να κάνω μια δουλειά που θα μου αρέσει και να έχω προσωπικότητα. Αυτά θεωρούσε ότι είναι ευτυχία στη ζωή. Ο μπαμπάς μου γενικά ήθελε να μη με πληγώσει κανείς. Με σκληραγωγούσε, αλλά από την άλλη με υπερπροστάτευε.
Έχεις ακολουθήσει τις συμβουλές του στην προσωπική σου ζωή;
Έχω κάνει και του κεφαλιού μου, έχω ακολουθήσει και τις συμβουλές του, αλλά έχω κι εγώ δίκιο σε μερικά πράγματα. Δεν μπορεί συνέχεια να σκεφτόμαστε τι μας λένε οι γονείς μας. Πρέπει και μόνος σου να αποφασίζεις βάση του χαρακτήρα σου.
Αδέλφια έχεις;
Έχω έναν αδελφό από τον πρώτο γάμο του πατέρα μου με την θρυλική παρουσιάστρια Έλλη Ευαγγελίδου, τον Δημήτρη, ο οποίος είναι καθηγητής πανεπιστημίου στην Αμερική. Θαύμαζα πολύ την Ελλη όταν ήμουν μικρή. Από τους γονείς μου δεν απέκτησα αδέλφια, είμαι μοναχοπαίδι. Δεν ήθελα ποτέ να έχω αδέλφια. Δεν μπορούσα τα αδέλφια που τσακώνονταν ή μοιράζονταν αναγκαστικά πράγματα. Ήθελα την ηρεμία μου. Το σενάριο του να μου κάνει η μαμά μου αδελφάκι ήταν εφιαλτικό. Μου άρεσε που ήμουν μόνη μου και ήθελα και να με αφήνουν και στην ησυχία μου.
Η απώλεια του πατέρα σου ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής σου;
Ήταν, ναι. Αλλά, ξέρεις, η απώλεια ήταν σαν λύτρωση. Το σοκαριστικά δύσκολο ήταν όταν μάθαμε ότι ήταν άρρωστος και έπρεπε να αντιμετωπίσουμε όλο αυτό το μαρτύριο που κράτησε 10 χρόνια. Εγώ πήγαινα τότε σχολείο. Είχε καρκίνο. Αυτό είναι σαν να σου δίνουν ποινή θανάτου, ξέρεις, που σου δίνουν χρονικό όριο για το πόσο θα ζήσεις. Οπότε τι χαρά μπορεί να έχει μια οικογένεια, που έχει αυτή τη μαύρη σκιά από πάνω; Δεν προετοιμάζεσαι ποτέ για τον αποχαιρετισμό παρόλο που γνωρίζεις πότε θα έρθει το τέλος.
Στο είχαν πει αμέσως οι γονείς σου;
Στην αρχή μού είχαν πει ότι δεν είναι τίποτα και μετά μου αποκάλυψαν την αλήθεια, και ήταν χειρότερα, γιατί έπρεπε να το διαχειριστώ δυο φορές.Διπλό σοκ. Είχε αρχικά καρκίνο στον προστάτη και έγινε μετάσταση στα κόκκαλα και ταλαιπωρήθηκε αρκετά.
Πώς το ανακάλυψε;
Είχε έναν όγκο στη μέση, και του είχαν πει οι Έλληνες γιατροί ότι είναι λουμπάγκο, αλλά είχε γίνει ήδη μετάσταση. Πήγε στην Αμερική στη Mayo Clinic, εκεί το βρήκαν μετά από πολύ ψάξιμο. Πέρασε και δυο τρία χρόνια που ήταν καλύτερα αλλά γενικά ήταν μαρτύριο. Ολη του η έννοια αυτά τα χρόνια ήταν να μας εξασφαλίσει. Γι΄αυτό και παντρεύτηκα κι έκανα και τον γιο μου άρων άρων. Ήθελα να αντικαταστήσω –εγωιστικά– για μένα και τη μητέρα μου αυτόν τον άνθρωπο και να πάει η αγάπη σε ένα πρόσωπο δικό μας. Γιατί ήξερα ότι η απώλεια του μπαμπά μου θα μας άφηνε τελείως αποδυναμωμένες. Ήμασταν οι τρεις μας κι ο ένας έφευγε. Και απέκτησα ευτυχώς γιο, τον έβγαλα και Νίκο, κι αυτό βοήθησε τη μητέρα μου. Αφοσιώθηκε κατευθείαν στο παιδί.
Έχεις πει παλαιότερα: «Η μαμά μου παίρνει πάντα τη ζωή όπως έρχεται». Το ακολουθείς κι εσύ;
Ναι. Όταν έφυγε ο πατέρας μου το είχαμε πει. Ο μπαμπάς μου πέθανε στο σπίτι. Είχα πει τότε στη μητέρα μου: «Πρέπει να μπούμε στο δωμάτιο τώρα και να κοιμηθούμε στο κρεβάτι, γιατί αν δεν μπούμε σήμερα, δεν θα γίνει ποτέ». Είχαμε ξαπλώσει στο κρεβάτι, κοιτούσαμε το ταβάνι, και το φιλοσοφούσαμε και εκεί είπαμε: «Τη ζωή πρέπει να την παίρνεις όπως έρχεται». Και η μαμά μου, ενώ θα μπορούσε να είχε κάνει πάρα πολλά πράγματα, όταν κέρδισε στα καλλιστεία, έκανε το μίνιμουμ σε καριέρα. Δεν κυνηγούσε κάτι. Το έβρισκε αυτό το επάγγελμα αστείο. Τη χειροκροτούσαν κι εκείνη γελούσε, της φαινόταν μάταιο. Είναι πολύ πιο χίπισσα και φιλοσοφημένη.
Κρατάς επαφή με τους δυο πρώην συζύγους σου;
Ε, βέβαια, έχω και δυο παιδιά. Αλλά γενικά κρατάω επαφή με τους ανθρώπους. Τις ανθρώπινες σχέσεις πρέπει να τις καλυτερεύουμε, όχι να τις χειροτερεύουμε. Μια σχέση που πάει στα σκουπίδια, είναι σαν να έχεις ρίξει λίγα χρόνια από τη ζωή σου στα σκουπίδια. Καλό είναι να τα πακετάρεις και να τα σερβίρεις με έναν άλλο τρόπο. Τα βάζεις στα ραφάκια της ζωής σου με ένα ωραίο φιογκάκι. Εμένα μου αρέσει να ωραιοποιώ τα πράγματα στη ζωή
Φεύγεις εύκολα από τις σχέσεις;
Δεν είναι ίδιες όλες οι σχέσεις. Άμα δεν μου αρέσει η σχέση, ναι, με μεγάλη ευκολία. Δεν έχω κάτσει ποτέ κάπου με το ζόρι να υποφέρω. Με το ζόρι δεν κάνω τίποτα στη ζωή μου.
Θεωρείς ότι ο γάμος τελικά δεν σου πήγαινε ή ήταν και θέμα ατυχίας;
Ξέρω πολλούς ανθρώπους που έχουν πάρει δυο και τρία διαζύγια. Δεν ξέρω πώς μπορεί ένας άνθρωπος να έχει μια σχέση όλη του τη ζωή. Πρέπει να είναι θηρίο ή τυχερός. Ό,τι συνέβη σε μένα, δεν το θεωρώ ούτε επιτυχία ούτε αποτυχία, αλλά βήματα που κάνεις στη ζωή σου. Ο γάμος γίνεται για κάποιο λόγο, όταν κάνεις παιδιά. Φυσικά είναι καλύτερο για τα παιδιά όταν οι γονείς τους είναι παντρεμένοι. Νιώθουν ασφάλεια. Γενικά είναι όλος αυτός ο χειρισμός της ασφάλειας και της ανασφάλειας με τα παιδιά οταν χωρίζεις που ειναι το πιο δύσκολο. Αλλά δεν το αναλύω καθόλου, να κάνω απολογισμό για τους γάμους μου. Είναι να σαν να τα έχει ζήσει μια άλλη, το βλέπω σαν έργο.
Ο πρώτος σου σύζυγος ποιος ήταν;
Ήταν ξένος, μένει στη Γαλλία.Εγώ από 20 χρονών ζούσα έξω. Δούλευε σε τράπεζα. Ήμασταν πολύ φίλοι. Κι εκείνος ξαναπαντρεύτηκε κι έκανε άλλη οικογένεια. Είναι αυτό που λέμε η ευρύτερη οικογένεια. Εγώ δεν μεγάλωσα με παλιομοδίτικο τρόπο. Το διαζύγιο δεν ήταν μια λέξη που θα την έλεγα και θα έπεφταν κάτω οι γονείς μου. Όταν είπα: «Είμαι δυστυχισμένη», η μαμά μου μου είπε: «Να χωρίσεις». Δεν λέω ότι είναι καλό να χωρίζουν οι άνθρωποι. Το καλό είναι να βρεις κάποιον να ταιριάζεις, αλλά εδώ ούτε οι φιλίες δεν κρατάνε πια.
Οπότε τρίτο στεφάνι θα φορούσες;
Α, δεν ξέρω, τι να σου πω τώρα. Να γίνω σαν την Ελιζάμπεθ Τέιλορ; (Γελάει.) Δεν ξέρω καθόλου. Όταν μου κάνουν πρόταση γάμου θα σου πω.
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο είσαι ζευγάρι με τον Κώστα Σπυρόπουλο. Ωστόσο κανείς σας δεν έχει επιβεβαιώσει τη σχέση.
Τότε πως το ξέρεις; Τι πάει να πει να επιβεβαιώσω τη σχέση; Όταν σε βλέπουν με κάποιον άνθρωπο μαζί, είστε μαζί.. Γράφουν πολλές βλακείες για πράγματα που δεν ισχύουν και δεν αξίζει να ασχοληθείς. Τώρα να βγαίνω και να κάνω δηλώσεις είναι σαχλαμάρα στην ηλικία μας. Η Τζόαν Κόλινς είχε πει κάτι και το κρατάω, αν θες να έχεις μια καλή προσωπική ζωή, είναι καλό να την κρατάς προσωπική.
Οι βλακείες που ανέφερες αφορούν και το φημολογούμενο γάμο σας;
Δεν αναφέρομαι σε κάτι συγκεκριμένο. Πολλές φορές και τώρα ειδικά με το Ίντερνετ γίνεται μια τεράστια αναπαραγωγή ή αναζητάς το όνομά σου και βγαίνουν χίλιες δυο σαχλαμάρες. Απλώς θεωρώ ότι φτάνεις σε ένα σημείο, σε βλέπουν όλοι τι κάνεις, δεν χρειάζεται να το διατυμπανίζεις.
Τι σε κερδίζει σε έναν άντρα;
To χιούμορ, η εξυπνάδα και η ωραία εμφάνιση. Επίσης η ειλικρίνεια. Μισώ τους ψεύτες.
Σε γοητεύει κάτι στο επάγγελμα του ηθοποιού;
Καταρχάς να είναι καλός ηθοποιός! Στους ανθρώπους με γοητεύει το ταλέντο, η καλλιτεχνική φύση και η ευαισθησία.
Χωρίς έρωτα μπορείς να ζήσεις;
Ναι, αλλά δεν μου αρέσει. Ο έρωτας είναι μεγάλη αναζωογόνηση και ελιξίριο ομορφιάς και νεότητας. Πιστεύω ότι μπορείς να ερωτεύεσαι όλη σου τη ζωή, δεν σταματάει αυτό. Προτιμώ να είμαι ερωτευμένη με τον ανθρωπό μου σπίτι από το να περιφέρομαι μόνη μου.
Τώρα λοιπόν βιώνεις μια περίοδο σαν να έχεις πάρει το ελιξίριο της ομορφιάς;
Ναι, είμαι στα καλύτερά μου τώρα. Νιώθω πλήρης.
Οι γιοι σου σου λένε να ξαναπαντρευτείς;
Ούτε ασχολούνται. Ο μεγάλος μου γιος, ο Νίκος, θέλει να περνάω καλά, να είμαι ωραία, αδύνατη, να προσέχω τον εαυτό μου. Θέλει να δουλεύει για να μου προσφέρει πράγματα. Αυτή είναι η έγνοια του. Ο μικρός το μόνο που ζητάει είναι να μη βγαίνω έξω και να με έχει συνέχεια απίκο. Είναι 10 χρόνων και θέλει να με έχει στο ένα πόδι. Έχουμε τεράστιο δέσιμο με τα παιδιά μου.
Ο Νίκος με τι ασχολείται;
Ο Νίκος είναι 25, ζει στο Λονδίνο και δουλεύει με έναν φίλο του σε μια εταιρεία real estate. Εκεί είναι ένα κομμάτι μου, όσο μπορώ πηγαίνω. Για μένα είναι όαση, μου άρεσε πάντα να έχω μια διαφυγή. Και η Αγγλία ήταν πάντα το καταφύγιό μου. Ο Νίκος παρεπιπτόντως δε θέλει να μιλάω γι αυτόν, ούτε να τον βάζω φωτογραφίες.Είναι χαμηλών τόνων.
Φοβάσαι που ζει εκεί λόγω των τρομοκρατικών χτυπημάτων;
Ναι, του λέω να αποφεύγει το μετρό. Από την άλλη δεν μπορείς να ζεις κι έτσι. Χαίρομαι που έχουμε τα social media και βλέπεις όταν ο άλλος είναι ενεργός. Τα έχω αγαπήσει πολύ γι’ αυτόν τον λόγο, ότι μπορείς να «παρακολουθήσεις» τα παιδιά σου διακριτικά.
Είσαι πολύ φίλη με την Άννα Βίσση. Πώς γνωριστήκατε;
Έλα ντε. Δεν θυμάμαι συγκεκριμένα. Μάλλον μέσω της δουλειάς. Ήταν μια γυναίκα που θαύμαζα. Όταν την άκουγα να τραγουδάει, έμενα άφωνη. Τα συστατικά όλων των καλών δικών μου σχέσεων είναι ο θαυμασμός και η καλοσύνη του άλλου. Η Άννα έχει και τα δυο.
Πώς διατηρήσατε τη φιλία σας τόσα χρόνια;
Γιατί έχουμε και οι δυο σώας τα φρένας, δεν είμαστε κατίνες. Δεν έχουμε τη φιλία τη γυναικουλίστικη και όποτε κοντραρίζομαστε είναι με αντρικό τρόπο. Η μία αφήνει την άλλη με τον χώρο της. Αλλά υπάρχει πραγματική αγάπη. Δεν αγαπώ μονο αυτήν αλλά και το παιδί της, τη μάνα της.. Ξέρω ότι είναι ένας άνθρωπος που στα δύσκολα θα μου δώσει τη σωστή συμβουλή. Δεν κάνει δεύτερες σκέψεις. Είναι πολύ καθαρή και αυτό όσο μεγαλώνει γίνεται πιο έντονο. Τώρα είναι πολύ καλύτερη από ό,τι παλιά στις σχέσεις της με τους ανθρώπους. Γιατί όταν είσαι και μεγάλη σταρ στα ντουζένια με χίλιους παρατρεχάμενους δεν έχεις χρόνο για πολλά πράγματα ή αμελείς. Πρέπει ο άλλος να κάνει τον κόπο. Αλλά η Άννα είναι άνθρωπος που θα σ’ τα δώσει όλα πίσω.
Έχετε μαλώσει ποτέ;
Όχι. Η Άννα είναι από τους πολύ δικούς μου ανθρώπους. Έχει βαφτίσει και τον Άλεξ, και είναι και πολύ καλή νονά. Τώρα που μεγάλωσε του πήρε μια ωραία ηλεκτρική κιθάρα. Την είδε ο Άλεξ κι έλεγε: «Η νονά μου είναι θεά».
Με τον Νίκο Καρβέλα μένουν πάλι μαζί;
Όχι, ο Νίκος μένει κοντά της, στην ίδια περιοχή.
Είσαι συμφιλιωμένη με το χρόνο;
Προς το παρόν, ναι. Συμφιλιώνομαι αναγκαστικά. Θεωρώ τρομερή παρακμή το να νεάζεις. Το να μοιάζεις νέος φροντίζοντας τον εαυτό σου είναι ωραίο. Νομίζω συμφιλιώνεται και ο χαρακτήρας μου με τον χρόνο. Δεν έχω παλιμπαιδισμό. Με κοιτάω όταν μπαίνω στο ασανσέρ, που είναι το τεστ, και λέω, καλά είσαι ακόμα. Με θυμάμαι μικρή, μετά με ξεχνάω κιόλας, υπάρχουν στιγμές που είμαι καλύτερη ή χειρότερη, αλλά δεν έχω φθορά να με τρομάξει.
Τη λες την ηλικία σου;
Δεν τρελαίνομαι, γιατί αν την πω, μπορεί να πουν ότι είμαι και 100 παραπάνω. Οι φίλοι μου ξέρουν πόσο είμαι. Το θεωρώ αδιάκριτο να ρωτάς μια γυναίκα, όπως κι αυτά που γράφουν: Δείτε την πώς είναι στα 45 της. Μα στα 45 είναι νέα μια γυναίκα και κούκλα. Τι σημασία έχει η ηλικία στον άνθρωπο; Εμένα δεν με νοιάζει. Έχω κολλητούς από 23 μέχρι 93.
Αν σου ζητούσα να βάλεις τίτλο στη ζωή σου ποιος θα ήταν;
Changes (σ.σ. Αλλαγές) όπως είναι το ομώνυμο τραγούδι του Ντέιβιντ Μπάουι. Είναι το είδωλό μου, ήταν και Αιγόκερως όπως εγώ, τον είχα θεό.
Βackstage από τη φωτογράφηση για το περιοδικό ΟΚ! που έκανε η Ιωάννα Τζετζούμη – μακιγιάζ Δημήτρης Δημητρούλης, στάιλινγκ Τζώρτζια Συναχέρη
Σχόλια για αυτό το άρθρο