Μετά από πολύ καιρό, είδαμε με μεγάλη χαρά την Μαρία Κωνσταντάρου στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης Αύγουστος. Αφού δεν την απολαμβάνουμε σε κάποια σκηνή θεάτρου, χαιρόμαστε όταν την βλέπουμε σε δημόσια εμφάνισή της. Την είχαμε συναντήσει πριν τρία περίπου χρόνια στην εκδήλωση για τα 60 χρόνια Υπόγειο στο Θέατρο Τέχνης (δείτε αναλυτικά εδώ), όπου είχε διηγηθεί ιστορίες για τον Κάρολο Κουν.
Η Μαρία Κωνσταντάρου έγινε αγαπητή και διαχρονική με τη συμμετοχή της στην ταινία Αχ! αυτή η γυναίκα μου ως υπηρετικόν προσωπικό Ασημίνα – Λαμέ, ρόλο που είχε παίξει και στο θέατρο. Δίπλα στην Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, η Μαρία Κωνσταντάρου πρωταγωνίστησε σε αρκετά θεατρικά έργα, ενώ έπαιξε και στην Ωραία μου κυρία το 1994, το ρόλο της μητέρας του καθηγητή Χίγγινς. Όμως η Μαρία Κωνσταντάρου, έχει μία εκλεκτή πορεία στο θέατρο, ξεκινώντας από το θίασο της Βίλμας Κύρου κι αμέσως μετά στο Θέατρο Τέχνης με το Βυσσινόκηπο.
Έπαιξε δίπλα στον Δημήτρη Μυράτ, τον Κώστα Μουσούρη, την Βέρα Ζαβιτσιάνου, τον Πέτρο Φυσσούν, την Νέλλη Αγγελίδου, την Μάρθα Βούρτση κ.α. σε παραστάσεις που έχουν μένει χαραγμένες στις καρδιές όσων τις είδαν. Ευτυχώς που το Αχ! αυτή η γυναίκα μου έγινε ταινία, και -έστω κι έτσι- είμαστε τυχεροί που βλέπουμε τις ερμηνευτικές της ικανότητες. Ο ρόλος της και οι ατάκες της έμειναν μνημειώδεις. Δεν χωρεί αμφιβολίας περί τούτου…
Τη δραματική υπόσταση του ταλέντου της βλέπουμε στην ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη Η Μαρία της σιωπής με την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Τηλεοπτικά, η Μαρία Κωνσταντάρου, έγινε γνωστή από τον Παράξενο ταξιδιώτη δίπλα στον Αλέκο Αλεξανδράκη (1972) και άφησε εποχή ως Καίτη στο σίριαλ της ΕΡΤ, Λεηλασία μιας ζωής (1978), Με πιτυχία πέρασε και στην ιδιωτική τηλεόραση. Θα μιλήσεις με το δικηγόρο μου, Σοφία ορθή, Σαν το σκύλο με τη γάτα, Βαρβαρότητες κ.α ενώ οι τελευταίες της συμμετοχές προς το παρόν, είναι στις σειρές Δεληγιάννειον παρθεναγωγείον, Παιδική χαρά και Πολυκατοικία. Ευχόμαστε να έχουμε την ευκαιρία σύντομα να την δούμε στη σκηνή …και το βράδυ να πάμε και στο κλαμμπ
Σχόλια για αυτό το άρθρο