Μια φορά κ έναν καιρό ήταν ένας σκύλος, από αυτούς που περνούν όλη τους τη ζωή δεμένοι και μόνοι, σε κάποιο βουνό. Μια μέρα, πετάχτηκε στο δρόμο, σαν σκουπίδι, φοβισμένος, αδύνατος και άρρωστος. Μια κοπέλα τον μάζεψε, τον πήρε σπίτι της, και ζήτησε τη βοήθειά μας. Την βοηθήσαμε να τον εμβολιάσει, να τον στειρώσει και να τού γιατρέψει τις πληγές στο σώμα και στη ψυχή. Το τηλέφωνο που φοβόμασταν (“ελάτε να τον πάρετε, δεν μπορώ να τον φιλοξενήσω άλλο”) δεν ήρθε ποτέ. Η κοπέλα τον λάτρεψε, και του υποσχέθηκε ότι θα είναι δίπλα της σε κάθε στιγμή της ζωής της, ακόμα και στην πιο σημαντική. Έτσι, πριν λίγες ημέρες, ο σκύλος αυτός έγινε παρανυφάκι στον γάμο της “μαμάς” του, και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς φάγαμε, ήπιαμε και χορέψαμε!
Σχόλια για αυτό το άρθρο