Δουλεύοντας στη δισκογραφία από το 1978, άρχισα να έχω επαφή με πολύ μεγάλα ονόματα. Γνώρισα την Μαρινέλλα, τον Μητροπάνο, τον Κώστα Χατζή, τον Αντώνη Καλογιάννη, όλη την pop σκηνή της εποχής… Το 1979 κυκλοφορούν οι «Ωδές», και είναι η στιγμή της γνωριμίας μου με αυτό το ιερό τέρας που λέγεται Ειρήνη Παππά.
Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα τις «Ωδές». Δουλεύοντας στο τμήμα δημοσίων σχέσεων της Polygram, θα αναλάμβανα το promotion του δίσκου. Ο Βαγγέλης Παπαθανασίου που είχε έρθει στην Αθήνα οδικώς (μια και δεν έμπαινε τότε σε αεροπλάνα), με έβαλε μέσα στο αυτοκίνητο του (Rolls Royce παρακαλώ), και κάνοντας βόλτες στους δρόμους της Αθήνας άκουσα για πρώτη φορά το δίσκο από ένα εξαιρετικό ηχητικό σύστημα. Γράφω αυτές τις γραμμές και έχω ανατριχιάσει. Τέτοια αίσθηση δεν έχω ξανανιώσει.
Μέσα στη σύγχρονη αστική τρέλα, με κόσμο να πηγαινοέρχεται, αυτοκίνητα και μηχανάκια, τα δημοτικά μας τραγούδια διασκευασμένα και παιγμένα από τον Βαγγέλη ηλεκτρονικά και εξαίσια ερμηνευμένα από την Ειρήνη Παππά, ήταν κάτι το μαγικό.
Εκεί ο Βαγγέλης μου είπε, ότι θα πρέπει να συναντηθώ με την Ειρήνη Παππά για να κουβεντιάσουμε την στρατηγική της προώθησης του άλμπουμ. Τα πόδια μου απ’ την μια έτρεμαν που θα συναντούσα αυτήν την εμβληματική γυναίκα, αυτήν την αυστηρή persona, αυτήν την ηθοποιό με την τεράστια διεθνή καριέρα και αναγνώριση, κι απ’ την άλλη ήμουν ενθουσιασμένος. Ευτυχώς όταν συναντηθήκαμε υπερίσχυσε ο επαγγελματισμός και δεν συμπεριφέρθηκα σαν fan. Σχεδόν αμέσως γίναμε φίλοι. Με λάτρεψε και την λάτρεψα. Και της οργάνωσα να δώσει τόσες συνεντεύξεις και να κάνει τόσα εξώφυλλα στα περιοδικά όσα δεν της είχαν κάνει ποτέ στη ζωή της στην Ελλάδα. Ήταν ενθουσιασμένη. Ήθελε να με πάρει μαζί της στη Ρώμη, στο σπίτι της, να κάτσω ένα χρόνο να μάθω την γλώσσα και τα κόλπα για να με συστήσει σε ένα μεγάλο γραφείο δημοσίων σχέσεων. Δεν την άκουσα και δεν το έκανα ποτέ.
Το πρώτο μας ραντεβού έγινε στο…
Η συνέχεια εδώ…. https://bit.ly/2knYoEo
Σχόλια για αυτό το άρθρο